Το Πάσχα είναι μία περίοδος, που αν και συνδιάζεται με στιγμές χαλάρωσης και διακοπών, συχνά συνοδεύεται και από υπεφαγία, «γαστριμαργικές μικροαμαρτίες», αλλά και έντονα γαστρεντερικά προβλήματα, που δυναμιτίζουν τη δίαιτα που ακολουθούμε μέχρι τότε, ενόψει του επερχόμενου καλοκαιριού.

Η παράδοση μας «παντρεύει» στη πασχαλιάτικη περίοδο δύο αντίθετες διατολογικές καταστάσεις. Αρχικά μια μακρά (40 ημερών) ή μικρότερη (μιας εβδομάδας) περίοδο νηστείας, όπου έχουμε πλήρη αποχή από τροφές ζωϊκής προέλευσης, όπου κυρίως τρεφόμαστε με λαχανικά, φρούτα, ξηρούς καρπούς και θαλασσινά. Αμέσως μετά ακολουθεί μία περίοδος «βομβαρδισμού» του οργανισμού μας από δύσπεπτες τροφές πλούσιες σε κορεσμένα ζωϊκά λίπη, χοληστερίνη, τριγλυκερίδια και απλούς υδατάνθρακες, που διαρκεί βέβαια λίγες μέρες αλλά είναι οδυνηρή για το στομάχι μας. Ετσι μετά από την αποτοξίνωση και την εγκράτεια έχουμε την υπερκατανάλωση και τις επιζήμιες συνέπειες της.

Λόγω αυτής ακριβώς της συνύπαρξης του υγιεινού αλλά και του «ανθυγιεινού» τρόπου διατροφής μέσα σε λίγες μέρες πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με το τι, πότε και πώς θα φάμε αυτή την εβδομάδα.

Οι διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων μέχρι το 1970 ήταν διαφορετικές, από εκεί και έπειτα άρχισαν να υιοθετούν συνήθεις του δυτικού κόσμου. Η παχυσαρκία αυξήθηκε τις τρεις τελευταίες δεκαετίες και στην χώρα μας. Η παιδική παχυσαρκία εμφανίζεται εξίσου αυξημένη τα τελευταία 20 χρόνια και στην Ελλάδα.  Σε πρόσφατη μελέτη αποδείχτηκε ότι τα Ελληνόπουλα και ιδιαίτερα τα παιδιά της Κρήτης είναι τα πιο παχύσαρκα παιδιά στην Ευρώπη. Η παχυσαρκία που εμφανίζεται στα παιδιά από την ηλικία των 2 ετών μέχρι και την εφηβεία έχουν πιθανότητα μέχρι και 80% των περιπτώσεων να γίνουν και παχύσαρκοι ενήλικες γιατί αυξάνεται το μέγεθος και ο αριθμός των λιποκυττάρων. Επίσης, συμβάλλει  στην ανάπτυξη παθολογικών ασθενειών, όπως οι καρδιοπάθειες και ο διαβήτης τύπου 2. Έτσι, γονείς και παιδιά είναι απαραίτητο να αλλάξουν διατροφικές συνήθειες.

Πολλές φορές ο δείκτης της ζυγαριάς ανεβαίνει ανεξήγητα, ενώ διαπιστώνεις ένα περίεργο πρήξιμο και βάρος σε πόδια, χέρια ή/και κοιλιά. Δεν είναι τίποτα, απλώς η κατακράτηση έχει γίνει η νέα σου φίλη. Αυτό σημαίνει ότι το σώμα φουσκώνει τοπικά, λόγω της υπερβολικής συσσώρευσης υγρώνστο κυκλοφορικό σύστημα ή στους ιστούς του σώματος.