Έχετε αναρωτηθεί ποτέ:
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ:
Η Νευρική Ανορεξία αποτελεί μία ψυχοπαθολογική κατάσταση που εμφανίζεται, κυρίως, κατά την έναρξη της εφηβείας και είναι σπάνια πάνω από την ηλικία των 20 ετών. Πιο πολλά περιστατικά εμφανίζονται ανάμεσα στην ηλικία των 13-14 και 17-19 ετών. Τα κορίτσια αποτελούν το 95% των ασθενών, ενώ μόνο το 5-10% είναι αγόρια. Σύμφωνα με μελέτες, 1 στις 800 γυναίκες στον γενικό πληθυσμό παρουσιάζει Νευρική Ανορεξία και 1 στις 100 γυναίκες ηλικίας 12-18 ετών. Τα ποσοστά θνητότητας κυμαίνονται από 5-20% και ο θάνατος συνήθως οφείλεται σε λοιμώξεις και ηλεκτρολυτικές διαταραχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πολύ γρήγορη και υπερβολική επανασίτιση μπορεί να προκαλέσει επίσης θάνατο.
Η Νευρική Ανορεξία αποτελεί μία ψυχοπαθολογική κατάσταση που εμφανίζεται, κυρίως, κατά την έναρξη της εφηβείας και είναι σπάνια πάνω από την ηλικία των 20 ετών. Πιο πολλά περιστατικά εμφανίζονται ανάμεσα στην ηλικία των 13-14 και 17-19 ετών. Τα κορίτσια αποτελούν το 95% των ασθενών, ενώ μόνο το 5-10% είναι αγόρια. Σύμφωνα με μελέτες, 1 στις 800 γυναίκες στον γενικό πληθυσμό παρουσιάζει Νευρική Ανορεξία και 1 στις 100 γυναίκες ηλικίας 12-18 ετών. Τα ποσοστά θνητότητας κυμαίνονται από 5-20% και ο θάνατος συνήθως οφείλεται σε λοιμώξεις και ηλεκτρολυτικές διαταραχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πολύ γρήγορη και υπερβολική επανασίτιση μπορεί να προκαλέσει επίσης θάνατο.
Φαντάζομαι ότι πολλοί έχετε αναρωτηθεί … Γιατί ξεκινάμε δίαιτες που πάντα σταματούν την επόμενη μέρα; Γιατί καταφεύγουμε στο φαγητό μετά από μια κακή μέρα; Γιατί μας πιάνουν κρίσεις κ τρώμε αλμυρά – γλυκά ταυτόχρονα; Τι μας συμβαίνει;
Σε πρώτη φάση, αναζητούμε την ανακούφιση η οποία όμως είναι μόνο προσωρινή. Με το σταμάτημα του φαγητού, η προσοχή επανέρχεται στις σκοτούρες.
Ενώ σε δεύτερη φάση, προστίθενται στο σώμα περιττά κιλά. Σύντομα επέρχεται η αύξηση του βάρους και μαζί νέα άσχημα ψυχολογικά αισθήματα λόγω κακής σωματικής εικόνας και ενοχών για την ποσότητα που καταναλώθηκαν.
Φαντάζομαι ότι πολλοί έχετε αναρωτηθεί … Γιατί ξεκινάμε δίαιτες που πάντα σταματούν την επόμενη μέρα; Γιατί καταφεύγουμε στο φαγητό μετά από μια κακή μέρα; Γιατί μας πιάνουν κρίσεις κ τρώμε αλμυρά – γλυκά ταυτόχρονα; Τι μας συμβαίνει;
Σε πρώτη φάση, αναζητούμε την ανακούφιση η οποία όμως είναι μόνο προσωρινή. Με το σταμάτημα του φαγητού, η προσοχή επανέρχεται στις σκοτούρες.
Ενώ σε δεύτερη φάση, προστίθενται στο σώμα περιττά κιλά. Σύντομα επέρχεται η αύξηση του βάρους και μαζί νέα άσχημα ψυχολογικά αισθήματα λόγω κακής σωματικής εικόνας και ενοχών για την ποσότητα που καταναλώθηκαν.
Τα γεμιστά είναι ένα φαγητό που μπορείς να το κάνεις και τον χειμώνα. Δεν χρειάζεται να έχεις καλοκαιρινές νόστιμες ντομάτες και πολύχρωμες πιπεριές. Χρησιμοποίησε κρεμμύδια. Το κρεμμύδι βγάζει όλη την γλύκα του όταν ψήνεται και σε συνδυασμό με το πλιγούρι μας δίνει μια χειμωνιάτικη, υπέροχη γεύση.
Η φακή είναι το πιο «ευκολομαγείρευτο» όσπριο και αποτελεί ένα από τα κορυφαία τρόφιμα στη λίστα της Μαγειρικής Οικονομίας. Βράζει γρήγορα και δε θέλει μούλιασμα σε νερό πριν μαγειρευτεί. Εκτός αυτού είναι θρεπτική, δυναμωτική και πολύ οικονομική. Η κλασσική σούπα είναι ιδανικό φαγητό Μαγειρικής Οικονομίας και προσωπικά την προτιμώ χωρίς πολύ νερό και λάδι. Η κόκκινη πιπεριά είναι προαιρετική. Την πρωτοδοκίμασα όταν ήμουν φοιτητής και την καθιέρωσα.
Πόσο συχνά βρεθήκατε στο δρόμο είτε για ένα μεγάλο ταξίδι εκτός πόλης είτε μέσα στην πόλη. Όσοι δε, ζουν σε μεγαλουπόλεις περνούν αρκετές ώρες της μέρας τους στο αυτοκίνητο. Αυτό ο τρόπος ζωής μας πειθαναγκάζει να οικειοποιηθούμε το αυτοκίνητο, μετατρέποντας ως το κυριότερο μέρος της ζωής μας, με αποτέλεσμα να το αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας.
Πόσο συχνά βρεθήκατε στο δρόμο είτε για ένα μεγάλο ταξίδι εκτός πόλης είτε μέσα στην πόλη. Όσοι δε, ζουν σε μεγαλουπόλεις περνούν αρκετές ώρες της μέρας τους στο αυτοκίνητο. Αυτό ο τρόπος ζωής μας πειθαναγκάζει να οικειοποιηθούμε το αυτοκίνητο, μετατρέποντας ως το κυριότερο μέρος της ζωής μας, με αποτέλεσμα να το αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας.
Πόσο συχνά βρεθήκατε στο δρόμο είτε για ένα μεγάλο ταξίδι εκτός πόλης είτε μέσα στην πόλη. Όσοι δε, ζουν σε μεγαλουπόλεις περνούν αρκετές ώρες της μέρας τους στο αυτοκίνητο. Αυτό ο τρόπος ζωής μας πειθαναγκάζει να οικειοποιηθούμε το αυτοκίνητο, μετατρέποντας ως το κυριότερο μέρος της ζωής μας, με αποτέλεσμα να το αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας.