Αν και το άγχος ήπιας μορφής μπορεί να αποβεί εποικοδομητικό καθώς οδηγεί σε εγρήγορση, η χρονιότητα προκαλεί μεγάλη εσωτερική ένταση και οδηγεί σε συναισθήματα ανησυχίας, φόβου αλλά και ψυχοσωματικά συμπτώματα όπως τρέμουλο, μουδιάσματα και μυρμηγκιάσματα, γαστρεντερικές διαταραχές, ξηροστομία, ζαλάδες κτλ. Η μη αποτελεσματική διαχείριση και αντιμετώπιση ευθύνεται για μια σειρά ορμονικών και συναισθηματικών μεταβολών με επιρροή σε διαφορετικά συστήματα του οργανισμού.
Αν και το άγχος ήπιας μορφής μπορεί να αποβεί εποικοδομητικό καθώς οδηγεί σε εγρήγορση, η χρονιότητα προκαλεί μεγάλη εσωτερική ένταση και οδηγεί σε συναισθήματα ανησυχίας, φόβου αλλά και ψυχοσωματικά συμπτώματα όπως τρέμουλο, μουδιάσματα και μυρμηγκιάσματα, γαστρεντερικές διαταραχές, ξηροστομία, ζαλάδες κτλ. Η μη αποτελεσματική διαχείριση και αντιμετώπιση ευθύνεται για μια σειρά ορμονικών και συναισθηματικών μεταβολών με επιρροή σε διαφορετικά συστήματα του οργανισμού.
Η εκμάθηση ενός υγιεινού τρόπου διατροφής στα παιδιά πολλές φορές αποτελεί πρόκληση. Ενώ πολλοί γονείς προσπαθούν να συμπεριλάβουν στη διατροφή του παιδιού τους ποικιλία από φρούτα και λαχανικά από την αρχή της ζωής του, πολλά παιδιά αρνούνται να τα δοκιμάσουν. Εάν και εσάς το παιδί σας αρνείται να δοκιμάσει νέα φρούτα και λαχανικά ή άλλα τρόφιμα, μπορεί να βιώνει την τροφική νεοφοβία.
Οι διαταραχές στην πρόσληψη τροφής είναι η ψυχογενής ανορεξία και η ψυχογενής βουλιμία. Το γενικό χαρακτηριστικό αυτών των διαταραχών είναι ότι η τροφή και η αντιμετώπισή της από το άτομο αποκτά ιδιαίτερη σημασία και νόημα, πέρα από την ανάγκη για επιβίωση που εξυπηρετεί το φαγητό και την ευχαρίστηση που αυτό προσφέρει. Έτσι, στις διαταραχές αυτές, η συμπεριφορά του ατόμου σε σχέση με το φαγητό είναι σημαντικά διαφορετική από αυτή του γενικού πληθυσμού.
Οι διαταραχές στην πρόσληψη τροφής είναι η ψυχογενής ανορεξία και η ψυχογενής βουλιμία. Το γενικό χαρακτηριστικό αυτών των διαταραχών είναι ότι η τροφή και η αντιμετώπισή της από το άτομο αποκτά ιδιαίτερη σημασία και νόημα, πέρα από την ανάγκη για επιβίωση που εξυπηρετεί το φαγητό και την ευχαρίστηση που αυτό προσφέρει. Έτσι, στις διαταραχές αυτές, η συμπεριφορά του ατόμου σε σχέση με το φαγητό είναι σημαντικά διαφορετική από αυτή του γενικού πληθυσμού.
