Όλο και περισσότερο άνθρωποι ακούν από το γιατρό τους να τους λέει «Οι εξετάσεις σου είναι μια χαρά. Αυτό που έχεις είναι ψυχολογικό». Η αντίδραση των περισσότερων ασθενών είναι να κάνουν ότι μπορούν για να εξαλείψουν το σύμπτωμα, κάτι που φυσικά οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει οδηγήσει τους περισσότερους ανθρώπους να μην εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Φυσικά, για να εκφράσει κάποιος τα συναισθήματά του θα πρέπει πρώτα να τα έχει αναγνωρίσει: χρονοβόρο! Είναι τόσες πολλές οι ώρες εργασίες και τόσες πολλές οι υποχρεώσεις που έχουν περισσότεροι από εμάς, που το να «αισθανθούν» και να «βιώσουν» φαντάζει πολυτέλεια!

Όλο και περισσότερο άνθρωποι ακούν από το γιατρό τους να τους λέει «Οι εξετάσεις σου είναι μια χαρά. Αυτό που έχεις είναι ψυχολογικό». Η αντίδραση των περισσότερων ασθενών είναι να κάνουν ότι μπορούν για να εξαλείψουν το σύμπτωμα, κάτι που φυσικά οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει οδηγήσει τους περισσότερους ανθρώπους να μην εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Φυσικά, για να εκφράσει κάποιος τα συναισθήματά του θα πρέπει πρώτα να τα έχει αναγνωρίσει: χρονοβόρο! Είναι τόσες πολλές οι ώρες εργασίες και τόσες πολλές οι υποχρεώσεις που έχουν περισσότεροι από εμάς, που το να «αισθανθούν» και να «βιώσουν» φαντάζει πολυτέλεια!

Το σώμα μας, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ψυχή μας, εκφράζει μέσω συμπτωμάτων ό,τι καμιά φορά δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια ή δεν είναι συνειδητό. Ένα συναίσθημα που απωθούμε γιατί είναι αβάσταχτο ή καθημερινές δυσκολίες που συσσωρρεύονται αθροιστικά και μας ταλαιπωρούν, τις οποίες όμως δεν συζητάμε και άρα δεν εκτονώνουμε ή επιλύουμε, είναι δυνατόν να διαρρεύσουν μέσω του σώματός μας και να εκφραστούν σαν πόνος στη μέση, ημικρανία, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ταχυκαρδία, κ.λπ. Είναι βέβαια απολύτως αναγκαίο το οποιοδήποτε σωματικό σύμπτωμα να το εξετάζουμε πρώτα απ’όλα για την πιθανή σωματική παθολογία που μπορεί να εκφράζει. Εάν όμως αποκλείσουμε τους βιολογικούς παράγοντες σαν πιθανά αίτια, τότε καλό είναι να αναρωτηθούμε τί άλλο μπορεί να θέλει το κορμί μας να μας πει.

Το σώμα μας, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ψυχή μας, εκφράζει μέσω συμπτωμάτων ό,τι καμιά φορά δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια ή δεν είναι συνειδητό. Ένα συναίσθημα που απωθούμε γιατί είναι αβάσταχτο ή καθημερινές δυσκολίες που συσσωρρεύονται αθροιστικά και μας ταλαιπωρούν, τις οποίες όμως δεν συζητάμε και άρα δεν εκτονώνουμε ή επιλύουμε, είναι δυνατόν να διαρρεύσουν μέσω του σώματός μας και να εκφραστούν σαν πόνος στη μέση, ημικρανία, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ταχυκαρδία, κ.λπ. Είναι βέβαια απολύτως αναγκαίο το οποιοδήποτε σωματικό σύμπτωμα να το εξετάζουμε πρώτα απ’όλα για την πιθανή σωματική παθολογία που μπορεί να εκφράζει. Εάν όμως αποκλείσουμε τους βιολογικούς παράγοντες σαν πιθανά αίτια, τότε καλό είναι να αναρωτηθούμε τί άλλο μπορεί να θέλει το κορμί μας να μας πει.

Το άγχος δεν μας παχαίνει. Παχαίνει αυτούς από εμάς που έχουν ως Αχίλλειο Πτέρνα το φαγητό και το βάρος τους. Το άγχος αρχικά υπογραμμίζει και στη συνέχεια  εντείνει τις προϋπάρχουσες αδυναμίες μας. Για τον καθένα από μας αυτές είναι διαφορετικές. Γι’αυτό εξ’άλλου το πάχος δεν είναι μέσο μέτρησης άγχους και δεν είναι όλοι οι στρεσαρισμένοι συνάνθρωποί μας παχύσαρκοι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το άγχος δεν μας παχαίνει. Παχαίνει αυτούς από εμάς που έχουν ως Αχίλλειο Πτέρνα το φαγητό και το βάρος τους. Το άγχος αρχικά υπογραμμίζει και στη συνέχεια  εντείνει τις προϋπάρχουσες αδυναμίες μας. Για τον καθένα από μας αυτές είναι διαφορετικές. Γι’αυτό εξ’άλλου το πάχος δεν είναι μέσο μέτρησης άγχους και δεν είναι όλοι οι στρεσαρισμένοι συνάνθρωποί μας παχύσαρκοι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.