Παρόλο που η ακριβής αιτιολογία δεν είναι γνωστή, η ΣΚΠ είναι μια νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος – του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Όπως συμβαίνει και με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις, στην ΣΚΠ ο οργανισμός επιτίθεται στον εαυτό του αναγνωρίζοντας λανθασμένα τα φυσιολογικά κύτταρα ως “εισβολείς”. Τα T κύτταρα, βασικά στοιχεία του ανοσοποιητικού συστήματος, επιτίθενται σε φυσιολογικά κύτταρα. Ειδικότερα, στην ΣΚΠ το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στη μυελίνη του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Παρόλο που η ακριβής αιτιολογία δεν είναι γνωστή, η ΣΚΠ είναι μια νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος – του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Όπως συμβαίνει και με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις, στην ΣΚΠ ο οργανισμός επιτίθεται στον εαυτό του αναγνωρίζοντας λανθασμένα τα φυσιολογικά κύτταρα ως “εισβολείς”. Τα T κύτταρα, βασικά στοιχεία του ανοσοποιητικού συστήματος, επιτίθενται σε φυσιολογικά κύτταρα. Ειδικότερα, στην ΣΚΠ το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στη μυελίνη του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Η μυϊκή ομάδα των τετρακεφάλων περιλαμβάνει τέσσερις μυς που βρίσκονται στο πρόσθιο τμήμα του μηρού. Αυτή η ομάδα μυών δραστηριοποιείται στο να εκτείνει το γόνατο, ενώ το πόδι έρχεται σε οριζόντια θέση. Ένας τράβηγμα στον τετρακέφαλο μυ προκαλεί πόνο στο μπροστινό μέρος του μηρού. Ένα πιο σοβαρό μυϊκό τράβηγμα ή μια θλάση, προκαλεί έναν απότομο, αιφνίδια, οξύ πόνο που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας (συχνά κατά την διάρκεια των σπριντ). Μπορεί να συνοδεύεται από οίδημα ή κάποιο σημάδι στο μηρό.
Το Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας είναι κοινό τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες ενώ είναι πιο κοινό σε νεαρότερες ηλικίες. Τα άτομα με Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας (Night eating syndrome, NES), εμφανίζουν πρωινή ανορεξία και βραδινή υπερφαγία που συνοδεύεται από διαταραχές του ύπνου εφόσον υπάρχουν συνεχείς διακοπές νυχτερινής κατανάλωσης φαγητού. Σε πιο ήπιες περιπτώσεις το άτομο ξυπνάει το βράδυ προκειμένου να φάει ή να τσιμπολογήσει και μετά ξανακοιμάται. Η χρονιότητα και η σοβαρότητα σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει το άτομο να σηκωθεί το βράδυ και να μαγειρέψει ένα δείπνο πλούσιο συνήθως σε υδατάνθρακες. Η νυχτερινή υπερφαγία μπορεί να παρουσιαστεί είτε ως μια χρόνια συνεχής διαταραχή πρόσληψης τροφής είτε να κάνει την εμφάνιση της σε περιόδους έντονου άγχους προκειμένου να διευκολυνθούν τα συναισθήματα στρες. Συχνά τα άτομα εμφανίζουν κατάθλιψη ή μια Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή και χαμηλή αυτοεκτίμηση συμπτώματα που εκτονώνονται μέσω του φαγητού.
Το Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας είναι κοινό τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες ενώ είναι πιο κοινό σε νεαρότερες ηλικίες. Τα άτομα με Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας (Night eating syndrome, NES), εμφανίζουν πρωινή ανορεξία και βραδινή υπερφαγία που συνοδεύεται από διαταραχές του ύπνου εφόσον υπάρχουν συνεχείς διακοπές νυχτερινής κατανάλωσης φαγητού. Σε πιο ήπιες περιπτώσεις το άτομο ξυπνάει το βράδυ προκειμένου να φάει ή να τσιμπολογήσει και μετά ξανακοιμάται. Η χρονιότητα και η σοβαρότητα σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει το άτομο να σηκωθεί το βράδυ και να μαγειρέψει ένα δείπνο πλούσιο συνήθως σε υδατάνθρακες. Η νυχτερινή υπερφαγία μπορεί να παρουσιαστεί είτε ως μια χρόνια συνεχής διαταραχή πρόσληψης τροφής είτε να κάνει την εμφάνιση της σε περιόδους έντονου άγχους προκειμένου να διευκολυνθούν τα συναισθήματα στρες. Συχνά τα άτομα εμφανίζουν κατάθλιψη ή μια Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή και χαμηλή αυτοεκτίμηση συμπτώματα που εκτονώνονται μέσω του φαγητού.
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι, που ως παιδιά έκαναν περήφανους τους γονείς τους (είχαν διάφορες δυνατότητες και ταλέντα για τα οποία τους επαινούσαν και τους θαύμαζαν, ήταν άριστοι μαθητές, φρόντιζαν από πολύ μικρά τα μικρότερα αδέρφια τους κλπ) θα πρέπει να έχουν μια ισχυρή και σταθερή αυτοπεποίθηση. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο. Τα πάνε καλά, συχνά πολύ καλά, σε οτιδήποτε κάνουν, οι άλλοι τους θαυμάζουν και τους ζηλεύουν και είναι επιτυχημένοι. Όμως, συχνά πίσω από όλα αυτά παραμονεύει η κατάθλιψη, ένα αίσθημα κενού και αποξένωσης από τον ίδιο τους τον εαυτό και μια αίσθηση ότι η ζωή τους δεν έχει κανένα νόημα. Τέτοιου είδους συναισθήματα έρχονται στο προσκήνιο κάθε φορά που δεν βρίσκονται στην «κορυφή», που δεν είναι οι αναμφισβήτητοι «πρωταγωνιστές» ή που νοιώθουν ξαφνικά ότι δεν κατόρθωσαν να ανταποκριθούν ικανοποιητικά σε κάποια ιδεατή εικόνα ή σε κάποια πρότυπα. Τότε βασανίζονται από άγχος ή από βαθιά συναισθήματα ενοχής και ντροπής. Γιατί αναστατώνονται τόσο πολύ αυτοί οι ικανοί και «προικισμένοι» άνθρωποι;
