Μια μεγάλη προοπτική έρευνα διενεργήθηκε στη Δανία από την Σχολή Δημόσιας Υγείας. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν έναν πληθυσμό 69.750 παιδιών που γεννήθηκαν στη Δανία το χρονικό διάστημα 1997 με 2003. Αυτόν τον Εθνικό Πληθυσμό Γεννήσεων στη Δανία τον παρακολούθησαν μέχρι το 2008, για 5 με 11 χρόνια από τη γέννηση. Έλαβαν πληροφορίες για το θηλασμό ή όχι αυτών των παιδιών μέσα από τηλεφωνικές συνεντεύξεις των γονιών, στην ηλικία των 6 και των 18 μηνών. Παράλληλα συνέλεξαν πληροφορίες για τα παιδιά που εμφάνισαν επιληψία από το Εθνικό Νοσοκομειακό Αρχείο της Δανίας.

Πριν μερικά χρόνια στο Λονδίνο έδινα εξετάσεις για να πάρω το Δίπλωμα του Βασιλικού Κολλεγίου Παιδιατρικής. Στις εξετάσεις αυτές, που γίνονταν σε νοσοκομείο με πραγματικά παιδιά – ασθενείς, έπρεπε επί τρεις ώρες να δω πάνω από δεκαπέντε νοσηλευόμενα παιδιά με διαφορετικά προβλήματα υγείας. Οι εξεταστές παιδίατροι ήταν παρόντες στο δωμάτιο όσο εγκαθιστούσα επαφή με τους γονείς, έπαιρνα ιστορικό, εξέταζα τον άρρωστο. Έπειτα εξηγούσα στους εξεταστές τα ευρήματά μου, περιέγραφα τις πιθανές διαγνώσεις, τι εξετάσεις θα πρότεινα να γίνουν στο παιδί και ποιο πλάνο θεραπευτικής αντιμετώπισης σκεφτόμουν. Τα πήγαινα σχετικά καλά σε αρκετά stations, ένιωθα από τα βλέμματα των αξιολογητών ότι ήμουν στο όριο να περάσω.