Η ανάπτυξη του μωρού μας έρχεται σε στάδια. Κινητικά, πρώτα ελέγχει το κεφαλάκι του, έπειτα την πλατούλα του και κάθεται, έπειτα μπουσουλάει, κάνει βηματάκια, περπατάει, τρέχει. Στην επικοινωνία, αρχικά ακούει τη φωνή της μαμάς, κάνει φωνούλες, συλλαβίζει, προφέρει τις πρώτες του λεξούλες. Το παιδί που θηλάζει ωριμάζει μέσα από το θηλασμό, αναπτύσσεται νοητικά και κινητικά διαμορφώνοντας συγκεκριμένες συμπεριφορές πάνω στο στήθος της μαμάς του και ανά ηλικία. Αυτές θα περιγράψω παρακάτω:

Αυτό είναι κάτι που προβληματίζει κατά καιρούς πολλές θηλάζουσες μητέρες. Δεν υπάρχουν γενικευμένοι απαράβατοι κανόνες, αλλά μόνο οι εξής γενικές αρχές:

1.      Σαν γενική αρχή, να προσπαθώ να δίνω στο μωρό μου και τα δύο στήθη σε κάθε γεύμα.

Αυτό είναι καλό να συμβαίνει όποτε η μητέρα προσπαθεί να αυξήσει την  παραγωγή της σε γάλα, δηλαδή:

«Δεν έχω γάλα». Αυτή η φράση θα ειπωθεί σχεδόν από κάθε μητέρα που θηλάζει, κάποια στιγμή στην πορεία της γαλουχίας. Πρόκειται για μια σκέψη που θα ταλαιπωρήσει κάθε λεχώνα μία ή και αρκετές φορές. Έρευνες δείχνουν ότι η πιθανότητα η μητέρα να μην έχει πραγματικά γάλα για να θρέψει το μωρό της είναι πολύ μικρή. Στην μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, πρόκειται για ψευδή εντύπωση της μητέρας, εντύπωση που δημιουργείται από λανθασμένη ενημέρωση, λανθασμένες αντιλήψεις, ψυχολογική πίεση από τους επαγγελματίες υγείας ή το συγγενικό περιβάλλον, ανασφάλεια, μειωμένη αυτοπεποίθηση ή εμπόδια που της επιβλήθηκαν στο θηλασμό. Σε λίγες περιπτώσεις μόνο υπάρχει πραγματική μείωση στην παραγωγή μητρικού γάλακτος, αλλά και τότε η λύση δεν είναι λιγότερος, αλλά περισσότερος, συχνότερος θηλασμός, η λύση δεν είναι περισσότερο «συμπλήρωμα» ξένου γάλακτος – που αφαιρεί από τη παραγωγή γάλακτος της μαμάς -, αλλά λιγότερο και καθόλου «συμπλήρωμα». Αναλυτικότερα:

«Τώρα που το μωρό σου ξεκινάει κρεμούλες, θα σταματήσεις σιγά σιγά να θηλάζεις».

«Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες δεν προσφέρει τίποτα»

«Αν δεν σταματήσεις το θηλασμό, το μωρό θα είναι κολλημένο στο στήθος σου και δεν θα τρώει τίποτε άλλο»

«Μετά τους έξι μήνες πρέπει σταδιακά να απογαλακτίσεις και να δώσεις γάλα δεύτερης βρεφικής ηλικίας»

«Τώρα με τις στερεές τροφές θα θηλάζεις μόνο πρωί και βράδυ»

«Μην θηλάζεις μετά το φαγητό του μωρού, εμποδίζεις την απορρόφηση της κρέμας»

Όλα τα παραπάνω είναι επιστημονικά λανθασμένες δοξασίες. Τι πραγματικά ισχύει;

Πώς να κόψω το συμπλήρωμα και να θηλάσω αποκλειστικά;

Λάβατε λανθασμένες οδηγίες από το μαιευτήριο και δίνετε συμπλήρωμα ξένου γάλακτος στο μωρό σας χωρίς να υπάρχει πραγματική ιατρική ένδειξη; Νιώθετε παγιδευμένες στη μεικτή διατροφή – θηλασμό με συμπλήρωμα – που σας επιβλήθηκε αυθαίρετα από εχθρικούς ως προς το θηλασμό επαγγελματίες υγείας; Ενημερωθήκατε καθυστερημένα για τα ευεργετικά αποτελέσματα του αποκλειστικού θηλασμού για εσάς και το παιδί σας; Έχετε μπλέξει σε ένα κυκεώνα ταϊσμάτων που περιλαμβάνουν άμεσο θηλασμό, αποστειρώσεις, προετοιμασία μπουκαλιών και αντλήσεις με θήλαστρο; Το ένστικτό σας σάς λέει ότι δε μπορεί μια τόσο φυσική διαδικασία, όπως η διατροφή του μωρού σας, να είναι τόσο πολύπλοκη; Ζηλεύετε τη φίλη σας που θηλάζει για δύο λεπτά το δυο μηνών μικρό της, το παίρνει παντού μαζί της χωρίς ίχνος έξτρα εξοπλισμού και δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ αποστειρωτή; Μην πτοείστε από τα εμπόδια που ορθώθηκαν άδικα στο θηλασμό του παιδιού σας. Μπορείτε να κάνετε επαναγαλακτισμό.

Η ωκυτοκίνη είναι μια από τις δύο σημαντικότερες ορμόνες της γαλουχίας – η δεύτερη είναι η προλακτίνη. Ο ρόλος και οι επιδράσεις της ωκυτοκίνης μελετούνται τα τελευταία χρόνια εντατικά από επιστήμονες σε όλον τον κόσμο. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό τομέα έρευνας που μας επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις για την καλούμενη και «ορμόνη της αγάπης».

Η ωκυτοκίνη παράγεται στον εγκέφαλο ως απάντηση στην επαφή του παιδιού με τη θηλή της μητέρας και γενικότερα με την περιοχή του στήθους. Οι δράσεις της είναι οι εξής:

Η κυρίαρχη κουλτούρα του μπιμπερό μας έχει μάθει να σκεφτόμαστε τη φροντίδα του μωρού ως απλή θρέψη – τάισμα. Όταν μια μητέρα θηλάζει το δεκαοκτώ μηνών αγόρι της, οι φίλες της την αποδοκιμάζουν λέγοντας: «το γάλα σου δεν προσφέρει πια τίποτα στο παιδί» ή ότι «είναι πολύ μεγάλος για να θηλάζει» ή «πάλι θα φάει;». Πίσω από αυτές τις τοποθετήσεις κρύβεται η λανθασμένη εντύπωση ότι ο θηλασμός αφορά μόνο το γάλα και από εκείνο μόνο τα θρεπτικά του συστατικά. Το να μικραίνει κανείς το θηλασμό στις πρωτείνες και το λίπος του μητρικού γάλακτος είναι σα να μικραίνει τον έρωτα στη συνουσία και τα σπερματοζωάρια. Η γαλουχία δεν είναι μόνο φαγητό όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε οι εχθροί της και υπέρμαχοι των μπιμπερό. Το στήθος της μαμάς για ένα μωρό είναι το πρώτο και ιδανικότερο αντικείμενο εισαγωγής του στην εξωτερική πραγματικότητα. Το βρέφος σχηματίζει τον κόσμο και τον εαυτό του μέσα από αυτό. Εδώ πρόκειται για την ψυχική και συναισθηματική ωρίμανση του καινούργιου ανθρώπου, όχι απλώς για την περιεκτικότητα σε προβιοτικά. Ο θηλασμός παίζει τουλάχιστον έξι, εξίσου σημαντικούς ρόλους: