Αναρωτιόμαστε συχνά γιατί τα σημερινά παιδιά πριν από τα τριάντα δεν έχουν φύγει ακόμα από το σπίτι τους. Ακούμε στις ειδήσεις για το οικονομικό αδιέξοδο που βρίσκονται, για τη γενιά των 500 ευρώ, για το βόλεμα που έχουν με το έτοιμο φαγητό της μητέρας τους, με τα πλυμένα ρούχα, με την ασφάλεια της πατρικής εστίας. Τα κατηγορούμε κιόλας, ότι είναι ανίκανα να πάρουν ευθύνες… Δεν έχουμε όμως ποτέ αναλογιστεί μήπως είναι ήδη επωμισμένα με ευθύνες. Μήπως ήδη εδώ και χρόνια έχουν αναλάβει την ευθύνη να φροντίζουν τους γονείς τους και να ξεπληρώνουν το φαγητό που τρώνε, δίνοντας συναισθηματική τροφή σε γονείς που από καιρό δεν «ταΐζουν» ο ένας τον άλλο. Μήπως  αυτά τα παιδιά κάνοντας στην άκρη τις δικές τους ανάγκες και το δικό τους μεγάλωμα, μεγαλώνουν και συχνά κρατούν ζωντανούς τους γονείς τους;

Η αγοραφοβία είναι μια αγχώδης διαταραχή που σχετίζεται με τον φόβο και την ανησυχία ότι το άτομο θα εμφανίσει συμπτώματα κρίσης πανικού ή ανάλογα αυτής σε δημόσιους πολυσύχναστους χώρους και σπανιότερα ακόμα και μέσα στο σπίτι. Τα πιο συχνά μέρη που μπορεί κάποιος να εμφανίσει συμπτώματα πανικού είναι το ασανσέρ, το γήπεδο, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τα εμπορικά κέντρα. Τα άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα αγοραφοβίας φοβούνται να βρίσκονται σε μέρη που είναι δύσκολο ή τους προκαλεί ντροπή το να (δια) φύγουν και για αυτόν τον λόγο τα αποφεύγουν. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η αγοραφοβία σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό συνυπάρχει με τις κρίσεις πανικού.