Συχνά πολλοί ειδικοί καλούνται να μιλήσουν για το άγχος των πανελληνίων αλλά και τον φόρτο εργασίας των παιδιών. Σε αρκετές περιπτώσεις δίνονται συμβουλές, κόλπα ακόμα και ασκήσεις για το πως να ηρεμήσουν οι υποψήφιοι, να βελτιώσουν την απόδοση τους και τελικά να επιτύχουν τον στόχο τους.
Όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι αρκετά χρήσιμα για τους γονείς για να έχουν μια λίστα με πράγματα που μπορούν να κάνουν, για να βοηθήσουν σε έναν αγώνα στον όποιο καλούνται να είναι προπονητές και όχι παίκτες. Από την άλλη μεριά, έχουμε να κάνουμε με τους ιδίους τους ενδιαφερομένους, που μάλλον θα έχουν πολύ λιγότερο χρόνο και μάλλον πρώτη προτεραιότητα να μελετήσουν τον μεγάλο όγκο των μαθημάτων και πολύ λιγότερο να ενημερωθούν για το πώς δεν θα αγχωθούν.
• Τα παιδιά και οι έφηβοι με ΔΕΠ–Υ συχνά είναι απρόσεκτοι όταν τους ζητείται να καταγράψουν ασήμαντα πράγματα. Συχνά, κάνουν λάθη από αφηρημάδα όταν ετοιμάζουν εργασίες για το σχολείο, στη δουλειά και σε άλλες δραστηριότητες.
Οι σχέσεις που έχουμε με τους συναδέλφους μας στο χώρο εργασίας, επηρεάζουν τη ψυχολογική μας κατάσταση, την παραγωγικότητα και την ποιότητα της ζωής μας γενικά. Αναμφίβολα η ποιότητα των σχέσεων που επικρατεί μεταξύ των μελών μιας ομάδας που εργάζονται για ένα κοινό σκοπό σε ένα χώρο εργασίας, αποτελεί ένα καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχία της ομάδας αυτής.
Πολλά ακούγονται, πολλά λέγονται, άλλα τόσα συζητιούνται και η ζωή συνεχίζεται μέσα στη καθημερινότητά της. Βαριά, ελαφριά ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, αυτή η καθημερινότητα μπορεί να είναι τελικά η ίδια μας η ύπαρξη. Μέσα σ’αυτήν, πάντα κάτι μας λείπει και μας αφήνει ένα κενό, που εκτός του ότι μπορεί να είναι μόνιμο, μπορεί και να μεγεθυνθεί καμμιά φορά και να γίνει «πρόβλημα». Αυτό το κενό αρχίζει να γεμίζει όταν ψάχνουμε να βρούμε την αληθινή φύση ενός πράγματος, την ουσία του.
Μολονότι στην περίπτωση των μαθησιακών δυσκολιών οι ειδικοί επικεντρώνονται συνήθως στα προβλήματα που σχετίζονται με τα σχολικά επιτεύγματα του παιδιού, στην πραγματικότητα τα άτομα αυτά πλήττονται σε όλες τις πλευρές της καθημερινής τους ζωής, όπως οι παρακάτω:
Συχνά οι σύγχρονοι άνθρωποι απομακρυνόμαστε από την αυθεντική μας βούληση, την βούληση της Ψυχής και τις καθοδηγητικές της αρχές. Ζούμε σ’ έναν βιαστικό κόσμο, που χαρακτηρίζεται από την «ανάγκη» για γρήγορη επιτυχία, αναπτύσσεται μέσα μας μια αίσθηση βιασύνης, και πολύ συχνά έχουμε την τάση να ζούμε υπο πίεση. Σ’ αυτόν τον κυκεώνα του διαρκούς αυτοματισμού πολλά πράγματα στη ζωή μας μοιάζουν επείγοντα, παρόλο που δεν είναι σημαντικά.
Συχνά οι σύγχρονοι άνθρωποι απομακρυνόμαστε από την αυθεντική μας βούληση, την βούληση της Ψυχής και τις καθοδηγητικές της αρχές. Ζούμε σ’ έναν βιαστικό κόσμο, που χαρακτηρίζεται από την «ανάγκη» για γρήγορη επιτυχία, αναπτύσσεται μέσα μας μια αίσθηση βιασύνης, και πολύ συχνά έχουμε την τάση να ζούμε υπο πίεση. Σ’ αυτόν τον κυκεώνα του διαρκούς αυτοματισμού πολλά πράγματα στη ζωή μας μοιάζουν επείγοντα, παρόλο που δεν είναι σημαντικά.
Οι σχέσεις που έχουμε με τους συναδέλφους μας στο χώρο εργασίας, επηρεάζουν τη ψυχολογική μας κατάσταση, την παραγωγικότητα και την ποιότητα της ζωής μας γενικά. Αναμφίβολα η ποιότητα των σχέσεων που επικρατεί μεταξύ των μελών μιας ομάδας που εργάζονται για ένα κοινό σκοπό σε ένα χώρο εργασίας, αποτελεί ένα καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχία της ομάδας αυτής.
