H Κατερίνα είναι δύο ετών και με επισκέφθηκε πρώτη φορά στο ιατρείο με τη μητέρας της. Είχε κάνει δέκατα, είχε μυξούλες και λίγο βήχα. Η μαμά κάνει ομοιοπαθητική, δεν πιστεύει στα εμβόλια και ψάχνει «ομοιοπαθητικό παιδίατρο» για την κόρη της. Συζήτησα διεξοδικά με τη μαμά της θέματα ανάπτυξης, ομιλίας, συμπεριφοράς, έβαλα τις μετρήσεις του παιδιού στις καμπύλες αύξησης και τις εξήγησα. Είπαμε για τη διατροφή της και για τα εμβόλιά της. Την εξέτασα και, αξιολογώντας την καλή της εικόνα, το ιστορικό και τα φυσιολογικά ευρήματα στην κλινική εξέταση, καθησύχασα τη μητέρα λέγοντας ότι πρόκειται για απλή ίωση. Της είπα πώς να φροντίσει τη μυτούλα της μικρής, της έδωσα οδηγίες για την κατάλληλη χρήση αντιπυρετικών, για άφθονα υγρά, φρούτα με βιταμίνες κατά τις επόμενες ημέρες. Κάναμε κουβέντα για τη μεταδοτικότητα του πράγματος και για το ότι, σε μερικές ημέρες, η ίωση θα κάνει από μόνη της τον κύκλο της.