Η Μαρία πήγε σήμερα με τους γονείς της βόλτα στο εμπορικό κέντρο. Πέρασε όμορφα και ήρθε η ώρα να καθίσουν στο εστιατόριο για φαγητό.
‘Μαρία θέλεις να σου πάρω μακαρόνια που σου αρέσουν;’ Ρωτά η μαμά.
‘Όχι δε θέλω’.
‘Μήπως θέλεις τότε κοτούλα;’
‘Όχι, θέλω γλυκό.’
‘Πρέπει να φας φαγητό, να παραγγείλω κεφτεδάκια;’
Η Μαρία αρχίζει να αντιδρά, στριφογυρίζει στο καρεκλάκι της, γκρινιάζει, θέλει να φύγει. Η διάθεση όλων έχει χαλάσει και προβλέπεται μια δύσκολη ώρα.
Μπορεί η τελευταία ημέρα του σχολείου να είναι μια ημέρα χαράς για τα παιδιά αλλά ταυτόχρονα για πολλούς γονείς αποτελεί και μια ημέρα άγχους & αναζήτησης.
Η ερώτηση που κυριαρχεί είναι: “Τι θα κάνει το παιδί μου τελειώνοντας το σχολείο;”
Το άρθρο αυτό δίνει μερικά βασικά βήματα που θα βοηθήσουν τους γονείς να επιλέξουν πιο εύκολα ένα καλοκαιρινό Camp για τα παιδιά τους.
Η Ελλάδα κατέχει δυστυχώς μια από τις υψηλότερες θέσεις τόσο στον Ευρωπαϊκό όσο και στον παγκόσμιο χάρτη στα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μέριμνα για την πρόληψη αλλά και τη θεραπεία της παιδικής παχυσαρκίας, ούτε σε σχολικό, ούτε σε κοινωνικό επίπεδο.
Μια θηλάζουσα μητέρα έπαθε ουρολοίμωξη και χρειάζεται αντιβίωση. Μήπως πρέπει να σταματήσει το θηλασμό; Μήπως το φάρμακο πειράξει το παιδί;
Είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε να μη βλάψουμε το παιδί από φάρμακα που μεταφέρονται μέσα από το γάλα της μαμάς. Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε την αλήθεια. Η μεγάλη πλειοψηφία φαρμάκων μπορούν να δοθούν στη λεχώνα χωρίς σημαντική βλαπτική επίδραση στο μωρό. Το μωρό λαμβάνει λιγότερο από το 1% της μητρικής δόσης με τα συνήθη φάρμακα. Είναι εξίσου σημαντικό να κάνουμε τα πάντα ώστε να διατηρούμε τη γαλουχία σε αυτές τις περιπτώσεις. Υπάρχουν τις περισσότερες φορές εναλλακτικές επιλογές στη θεραπευτική αγωγή πιο ασφαλείς για το παιδί και εξίσου αποτελεσματικές.
Η έγκυρη αναγνώριση και συνειδητοποίηση από τους γονείς των ψυχολογικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών παραγόντων που εμπλέκονται στο πρόβλημα του παιδιού τους είναι το πιο σημαντικό εφόδιο στην προσπάθεια σχεδιασμού μιας αποτελεσματικής παρέμβασης που κυρίως στοχεύει να ενισχύσει την αίσθηση ικανότητας, αυτάρκεια, και προσωπικού ελέγχου που έχει το παιδί για ό,τι αφορά τη ζωή του. Οι προσπάθειες, τόσο των γονιών όσο και των εκπαιδευτικών θα πρέπει να έχουν ως γνώμονα και τελικό στόχο:
Ο θηλασμός αποτελεί μια πρακτική για την οποία όλοι – επαγγελματίες υγείας, ειδικοί και μη, φίλοι και συγγενείς – έχουν τις απόψεις τους, απόψεις όμως που συχνά αντικρούουν η μία την άλλη και φέρνουν τη θηλάζουσα μητέρα σε σύγχυση. Δίνονται συχνά παραπλανητικές συμβουλές που έχουν ως αποτέλεσμα την πρόωρη διακοπή της γαλουχίας. Δυστυχώς το επιστημονικό πεδίο της γαλουχίας, παρό,τι γεμάτο με σύγχρονες ανακαλύψεις και τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα, δεν έχει φτάσει στα αυτιά της πλειοψηφίας των επαγγελματιών υγείας – μαιευτήρων, παιδιάτρων, μαιών, νοσοκόμων – , σημαντικών δηλαδή ανθρώπων που επηρεάζουν την πρακτική του θηλασμού. Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις επικρατούσες ακόμα οδηγίες που παρέχονται προς τις λεχώνες, στα μαιευτήρια ή και αργότερα, είναι ανακριβείς, μη έγκυρες, ξεπερασμένες και επιστημονικά μη τεκμηριωμένες. Ας αναφέρουμε μερικές:
Το θέμα του υπέρβαρου στα παιδιά και τους εφήβους έχει χαρακτηριστεί σε παγκόσμιο επίπεδο ως επιδημία. Πολλές μέθοδοι παρεμβάσεων έχουν βραχυχρόνια αποτελέσματα, ο μακροχρόνιος, όμως, έλεγχος του βάρους είναι πολύ δύσκολο και προκλητικό θέμα.
– Η δίαιτα με την παραδοσιακή έννοια και διάφορα διαιτολόγια «μόδας» δεν ενδείκνυνται ως μέσο αντιμετώπισης! Υπάρχει κίνδυνος για μη κάλυψη των αναγκών του παιδιού και άρα παρεμπόδιση της ανάπτυξης. Επιπλέον, το παιδί δεν εκπαιδεύεται συνολικά στον υγιεινό τρόπο διατροφής: η προσέγγιση «όλα ή τίποτα» οδηγεί συχνά σε κύκλους απώλειας και επανάκτησης βάρους, ενώ καθιστά τα «απαγορευμένα» τρόφιμα ακόμη πιο ελκυστικά. Η συμμόρφωση είναι γενικώς χαμηλή.
Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τη μελέτη των προβλημάτων του λόγου, της ομιλίας και της φωνής.
Η λογοθεραπεία ανήκει στις επιστήμες της υγείας αλλά και στις ευρύτερες επιστήμες της συμπεριφοράς. Αναπτύσσεται προφανώς σε κοινωνίες που θεωρούν τη λειτουργία του λόγου ως βασική, δηλαδή είναι πολιτιστικώς και υγιειονομικώς προηγμένες, και διαθέτουν πόρους για την μελέτη και αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων.
O μητρικός θηλασμός αποτελεί το φυσιολογικό τρόπο διατροφής των βρεφών. Είναι γνωστό ότι η τεχνητή διατροφή με μπιμπερό ενέχει κινδύνους για την υγεία του βρέφους. Συγκεκριμένα έχει μεταξύ άλλων σχετιστεί σε επιστημονικές έρευνες με υπερφαγία, παχυσαρκία, ωτίτιδες, οδοντικά προβλήματα, αποφρακτική άπνοια στον ύπνο, ασυμμετρία προσώπου, αναπνευστικές και γαστρεντερικές λοιμώξεις, σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου, αναγωγές, κολικούς και δυσκοιλιότητα.
Πώς μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά να αγαπήσουν τους πολύτιμους διατροφικούς μας συμμάχους, δηλαδή τα φρούτα και τα λαχανικά; Αυτή η ερώτηση απασχολεί όλες τις μαμάδες, που αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρονται για την καλύτερη δυνατή διατροφή των παιδιών τους.
