Όλο και περισσότερο άνθρωποι ακούν από το γιατρό τους να τους λέει «Οι εξετάσεις σου είναι μια χαρά. Αυτό που έχεις είναι ψυχολογικό». Η αντίδραση των περισσότερων ασθενών είναι να κάνουν ότι μπορούν για να εξαλείψουν το σύμπτωμα, κάτι που φυσικά οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει οδηγήσει τους περισσότερους ανθρώπους να μην εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Φυσικά, για να εκφράσει κάποιος τα συναισθήματά του θα πρέπει πρώτα να τα έχει αναγνωρίσει: χρονοβόρο! Είναι τόσες πολλές οι ώρες εργασίες και τόσες πολλές οι υποχρεώσεις που έχουν περισσότεροι από εμάς, που το να «αισθανθούν» και να «βιώσουν» φαντάζει πολυτέλεια!

Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερο οι επιστήμες της νευρολογίας, ψυχιατρικής, και ψυχανάλυσης συνεργάζονται στενά με άλλους κλάδους της ιατρικής, όπως, για παράδειγμα, την γαστρεντερολογία για να καταδείξουν την άρρηκτα συνδεδεμένη σχέση ψυχής και σώματος, στην υγεία και στην ασθένεια. Σίγουρα πολλοί από σας θα έχουν βιώσει ή ακούσει άλλους να μιλούν για τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα και προβλήματα, ή ακόμα και χωρίς την χρήση του όρου αυτού, θα έχουμε ακούσει κάποιον να μιλά για πονοκεφάλους όταν στρεσάρεται, για πόνο στη μέση, για κοιλιακά άλγη ή διάρροιες σε περιόδους ψυχικής έντασης. Το κορμί μας αντιδρά με χειροπιαστά, αληθινά και φορές βασανιστικά σωματικά συμπτώματα στις δυσκολίες της ψυχής, αλλά και η ψυχή μας, γρήγορα αφουγκράζεται τις ασθένειες του σώματος και, μέσω της διάθεσης, μας αφυπνεί για τυχόν προβλήματα υγείας.

Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερο οι επιστήμες της νευρολογίας, ψυχιατρικής, και ψυχανάλυσης συνεργάζονται στενά με άλλους κλάδους της ιατρικής, όπως, για παράδειγμα, την γαστρεντερολογία για να καταδείξουν την άρρηκτα συνδεδεμένη σχέση ψυχής και σώματος, στην υγεία και στην ασθένεια. Σίγουρα πολλοί από σας θα έχουν βιώσει ή ακούσει άλλους να μιλούν για τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα και προβλήματα, ή ακόμα και χωρίς την χρήση του όρου αυτού, θα έχουμε ακούσει κάποιον να μιλά για πονοκεφάλους όταν στρεσάρεται, για πόνο στη μέση, για κοιλιακά άλγη ή διάρροιες σε περιόδους ψυχικής έντασης. Το κορμί μας αντιδρά με χειροπιαστά, αληθινά και φορές βασανιστικά σωματικά συμπτώματα στις δυσκολίες της ψυχής, αλλά και η ψυχή μας, γρήγορα αφουγκράζεται τις ασθένειες του σώματος και, μέσω της διάθεσης, μας αφυπνεί για τυχόν προβλήματα υγείας.

Από πού προκύπτουν το καλό και το κακό και πώς ο άνθρωπος μέσω της κατανόησής τους μπορεί να έχει μια προσέγγιση ηθικής για τις σχέσεις του με το συνάνθρωπο; Και πώς μπορεί ένα τέτοιο θέμα να δουλευτεί στην ψυχοθεραπευτική σχέση;

Μια τέτοια θεματική δεν μπορεί να απαντηθεί δίχως μια βουτιά σε μια πιο πνευματική/οντολογική ανάλυση. Εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να απαντηθεί μέσα και μόνο από ένα – όποιο – ψυχοθεραπευτικό μοντέλο και θα αποπειραθώ να απαντήσω με την άγουρη και κάπως περιορισμένη γνώση μου στον πνευματικό και οντολογικό τομέα.

Από πού προκύπτουν το καλό και το κακό και πώς ο άνθρωπος μέσω της κατανόησής τους μπορεί να έχει μια προσέγγιση ηθικής για τις σχέσεις του με το συνάνθρωπο; Και πώς μπορεί ένα τέτοιο θέμα να δουλευτεί στην ψυχοθεραπευτική σχέση;

Μια τέτοια θεματική δεν μπορεί να απαντηθεί δίχως μια βουτιά σε μια πιο πνευματική/οντολογική ανάλυση. Εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να απαντηθεί μέσα και μόνο από ένα – όποιο – ψυχοθεραπευτικό μοντέλο και θα αποπειραθώ να απαντήσω με την άγουρη και κάπως περιορισμένη γνώση μου στον πνευματικό και οντολογικό τομέα.

Οι περισσότεροι από μας έχουμε σιγοψυθυρίσει κάποια στιγμή στον εαυτό μας ή σε ένα φίλο την έκπληξή μας που για ακόμη μία φορά επιλέξαμε τον ίδιο τύπο συντρόφου, με τα ίδια ελαττώματα ή παρόμοιες αρετές. Αναρωτιόμαστε αν είναι το «κάρμα» μας που οδηγεί τα πράγματα, αν έχουμε κάποιο αόρατο ταμπελάκι στο μέτωπο, αν τέλος πάντων θα είμαστε για πάντα εγκλωβισμένοι στην επιλογή παρόμοιων σχέσεων με παρόμοιους συντρόφους. Βέβαια αγανάκτηση γι’αυτήν την επανάληψη θα εκφράσουν όσοι από εμάς τείνουν να εμπλέκονται σε σχέσεις δυσλειτουργικές που καταλήγουν σε αδιέξοδα. Οι υπόλοιποι τυχεροί, ίσως να παραξενευτούν για τις ομοιότητες, αλλά αισθανόμενοι ευγνωμοσύνη για την καλή τους τύχη να μην σταθούν περαιτέρω σε αυτή την αρχικά φαινομενική σύμπτωση. Στις περιπτώσεις που η επανάληψη μας οδηγεί σε ακόμα καταλληλότερους συντρόφους από αυτούς που αφήσαμε πίσω, αυτό σημαίνει ότι κάτι λειτουργεί θετικά και προοδευτικά στον ψυχισμό μας, οπότε και δεν διακρίνεται κάποιου είδους παθολογία. Εδώ θα εστιάσουμε κυρίως στις περιπτώσεις όπου η επιλογή συντρόφου είναι επανειλημμένα λανθασμένη και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε το γιατί.

Οι περισσότεροι από μας έχουμε σιγοψυθυρίσει κάποια στιγμή στον εαυτό μας ή σε ένα φίλο την έκπληξή μας που για ακόμη μία φορά επιλέξαμε τον ίδιο τύπο συντρόφου, με τα ίδια ελαττώματα ή παρόμοιες αρετές. Αναρωτιόμαστε αν είναι το «κάρμα» μας που οδηγεί τα πράγματα, αν έχουμε κάποιο αόρατο ταμπελάκι στο μέτωπο, αν τέλος πάντων θα είμαστε για πάντα εγκλωβισμένοι στην επιλογή παρόμοιων σχέσεων με παρόμοιους συντρόφους. Βέβαια αγανάκτηση γι’αυτήν την επανάληψη θα εκφράσουν όσοι από εμάς τείνουν να εμπλέκονται σε σχέσεις δυσλειτουργικές που καταλήγουν σε αδιέξοδα. Οι υπόλοιποι τυχεροί, ίσως να παραξενευτούν για τις ομοιότητες, αλλά αισθανόμενοι ευγνωμοσύνη για την καλή τους τύχη να μην σταθούν περαιτέρω σε αυτή την αρχικά φαινομενική σύμπτωση. Στις περιπτώσεις που η επανάληψη μας οδηγεί σε ακόμα καταλληλότερους συντρόφους από αυτούς που αφήσαμε πίσω, αυτό σημαίνει ότι κάτι λειτουργεί θετικά και προοδευτικά στον ψυχισμό μας, οπότε και δεν διακρίνεται κάποιου είδους παθολογία. Εδώ θα εστιάσουμε κυρίως στις περιπτώσεις όπου η επιλογή συντρόφου είναι επανειλημμένα λανθασμένη και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε το γιατί.

Άγχος πριν το Γάμο

Η γαμήλια τελετή μαγνητίζει και συγκεντρώνει σαν εμπειρία όλα τα συναισθήματα που έχουν επενδυθεί κατά τη διάρκεια της σχέσης του ζευγαριού. Η αγάπη, η ασφάλεια, αλλά και οι πιθανές εντάσεις που διέπουν τη σχέση του ζευγαριού κορυφώνονται με την ύστατη τελετή επιβεβαίωσης της μονιμότητας του δεσμού και την επιθυμία να δημιουργήσει το ζευγάρι οικογένεια. Οι προϋπάρχουσες τριβές δεν μπορεί παρά να υπογραμμιστούν στη διάρκεια της ετοιμασίας για το γάμο. Το καλύτερο βήμα για να αποφευχθούν οι εντάσεις είναι να υπάρχει ανοιχτός και ειλικρινής διάλογος μεταξύ των δύο μελών του ζευγαριού. Τα προβλήματα που σίγουρα θα προκύψουν δεν θα λυθούν από μόνα τους ως δια μαγείας κατόπιν της τελετής. Τα ζητήματα οργάνωσης της τελετής αλλά και οι προσμονές του κάθε μέλους του ζευγαριού από την διαδικασία του γάμου θα τεστάρουν τις αντοχές και τα όρια του ζευγαριού αλλά και θα το φέρουν κοντά όταν αυτό είναι συμβατό στις απόψεις και στις προσδοκίες του. Οι διαφορές που θα προκύψουν συνήθως συμβολίζουν και βαθύτερα, ίσως άλυτα, ζητήματα τα οποία καλό είναι να βρούν τρόπο έκφρασης και να εκτονωθούν ώστε να μην υπονομεύουν το ζευγάρι ερήμην του. Η μέρα του γάμου δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αλλά έναρξη μιας καινούριας ζωής που απαιτεί την αφοσίωση και φροντίδα των ατόμων που την απαρτίζουν.

Άγχος πριν το Γάμο

Η γαμήλια τελετή μαγνητίζει και συγκεντρώνει σαν εμπειρία όλα τα συναισθήματα που έχουν επενδυθεί κατά τη διάρκεια της σχέσης του ζευγαριού. Η αγάπη, η ασφάλεια, αλλά και οι πιθανές εντάσεις που διέπουν τη σχέση του ζευγαριού κορυφώνονται με την ύστατη τελετή επιβεβαίωσης της μονιμότητας του δεσμού και την επιθυμία να δημιουργήσει το ζευγάρι οικογένεια. Οι προϋπάρχουσες τριβές δεν μπορεί παρά να υπογραμμιστούν στη διάρκεια της ετοιμασίας για το γάμο. Το καλύτερο βήμα για να αποφευχθούν οι εντάσεις είναι να υπάρχει ανοιχτός και ειλικρινής διάλογος μεταξύ των δύο μελών του ζευγαριού. Τα προβλήματα που σίγουρα θα προκύψουν δεν θα λυθούν από μόνα τους ως δια μαγείας κατόπιν της τελετής. Τα ζητήματα οργάνωσης της τελετής αλλά και οι προσμονές του κάθε μέλους του ζευγαριού από την διαδικασία του γάμου θα τεστάρουν τις αντοχές και τα όρια του ζευγαριού αλλά και θα το φέρουν κοντά όταν αυτό είναι συμβατό στις απόψεις και στις προσδοκίες του. Οι διαφορές που θα προκύψουν συνήθως συμβολίζουν και βαθύτερα, ίσως άλυτα, ζητήματα τα οποία καλό είναι να βρούν τρόπο έκφρασης και να εκτονωθούν ώστε να μην υπονομεύουν το ζευγάρι ερήμην του. Η μέρα του γάμου δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αλλά έναρξη μιας καινούριας ζωής που απαιτεί την αφοσίωση και φροντίδα των ατόμων που την απαρτίζουν.

Συχνά οι καρδιές πολλών από εμάς σκιρτούν φοβισμένες στην απόδοση προσωπικής ευθύνης. Και μόνο η αναφορά της επίμαχης λέξης αρκεί για να αναστατώσει τα φαινομενικά γαλήνια νερά της ψυχής. Ίσως γιατί πίσω από αυτές τις δυο λέξεις κρύβονται συχνά έντονα και συνάμα δύσκολα συναισθήματα.