Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες έδειξαν ότι σε άτομα που πρόσθεσαν την πρωτεΐνη σόγιας στη διατροφή τους, τα επίπεδα της ολικής και της κακής LDL χοληστερόλης μειώθηκαν. Επιπλέον, πληθώρα επιστημονικών ερευνών τις τελευταίες 2 δεκαετίες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι πληθυσμοί οι οποίοι προσλαμβάνουν τη διαιτητική πρωτεΐνη κυρίως από φυτικές πηγές (σόγια, όσπρια, ξηροί καρποί, φρούτα και λαχανικά) εμφανίζουν γενικά χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης σε σχέση με πληθυσμούς που βασίζουν τη διαιτητική πρόσληψη πρωτεΐνης σε ζωικές πηγές (κρέας, πουλερικά, θαλασσινά).
Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες έδειξαν ότι σε άτομα που πρόσθεσαν την πρωτεΐνη σόγιας στη διατροφή τους, τα επίπεδα της ολικής και της κακής LDL χοληστερόλης μειώθηκαν. Επιπλέον, πληθώρα επιστημονικών ερευνών τις τελευταίες 2 δεκαετίες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι πληθυσμοί οι οποίοι προσλαμβάνουν τη διαιτητική πρωτεΐνη κυρίως από φυτικές πηγές (σόγια, όσπρια, ξηροί καρποί, φρούτα και λαχανικά) εμφανίζουν γενικά χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης σε σχέση με πληθυσμούς που βασίζουν τη διαιτητική πρόσληψη πρωτεΐνης σε ζωικές πηγές (κρέας, πουλερικά, θαλασσινά).
Εδώ και περίπου τρείς δεκαετίες, τα διατροφικά σχήματα που είναι χαμηλά σε υδατάνθρακες ολοένα και αυξάνονται κυρίως δίνοντας την υπόσχεση ότι θα μας βοηθήσουν να έχουμε γρήγορη και ασφαλή απώλεια βάρους. Επιπρόσθετα σε κάθε ένα από τα προτεινόμενα διατροφικά σχήματα υπάρχουν διακυμάνσεις στα ποσοστά υδατανθράκων, πρωτε’ί’νης και λίπους. Κάποια διατροφικά σχήματα φτάνουν σε σημείο να περιορίζουν τους υδατάνθρακες μόλις στο 20% των συνολικών θερμίδων (ενώ το φυσιολογικό είναι το 55%) ένω άλλα απλά μετριάζουν την πρόσληψη υδατανθράκων στο 30-40% της συνολικής ενέργειας.
Εδώ και περίπου τρείς δεκαετίες, τα διατροφικά σχήματα που είναι χαμηλά σε υδατάνθρακες ολοένα και αυξάνονται κυρίως δίνοντας την υπόσχεση ότι θα μας βοηθήσουν να έχουμε γρήγορη και ασφαλή απώλεια βάρους. Επιπρόσθετα σε κάθε ένα από τα προτεινόμενα διατροφικά σχήματα υπάρχουν διακυμάνσεις στα ποσοστά υδατανθράκων, πρωτε’ί’νης και λίπους. Κάποια διατροφικά σχήματα φτάνουν σε σημείο να περιορίζουν τους υδατάνθρακες μόλις στο 20% των συνολικών θερμίδων (ενώ το φυσιολογικό είναι το 55%) ένω άλλα απλά μετριάζουν την πρόσληψη υδατανθράκων στο 30-40% της συνολικής ενέργειας.
Η Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση είναι μια νόσος του αναπνευστικού με ύπουλη έναρξη, επικίνδυνη πορεία και αρκετά συχνά μοιραία κατάληξη, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και προκλητικά πεδία θεραπευτικής προσέγγισης στην Πνευμονολογία.
Μια πρόσφατη ανασκόπηση των διατροφικών μας συνηθειών ανίχνευσε πως η δυτικού τύπου διατροφή μας είναι πλούσια σε γλυκαντικές ουσίες και πως από το 1980 υπήρξε μια στροφή από τη χρήσης της ζάχαρης ως γλυκαντική ουσία στο γνωστό πλέον σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη. Πέρα από τις υποψίες της επιστημονικής κοινότητας για τον ρόλο της ζάχαρης και του εν λόγω σιροπιού στην επιδημία της παχυσαρκίας, οι φόβοι έχουν αρχίσει να επεκτείνονται και στην υγεία των οστών μας. Φυσικά ακόμα δεν έχει αποδειχτεί τίποτα, αλλά κάποιες πρώτες ενδείξεις είναι χαρακτηριστικές. Ας εξετάσουμε τα δεδομένα όμως από την αρχή.
Μια πρόσφατη ανασκόπηση των διατροφικών μας συνηθειών ανίχνευσε πως η δυτικού τύπου διατροφή μας είναι πλούσια σε γλυκαντικές ουσίες και πως από το 1980 υπήρξε μια στροφή από τη χρήσης της ζάχαρης ως γλυκαντική ουσία στο γνωστό πλέον σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη. Πέρα από τις υποψίες της επιστημονικής κοινότητας για τον ρόλο της ζάχαρης και του εν λόγω σιροπιού στην επιδημία της παχυσαρκίας, οι φόβοι έχουν αρχίσει να επεκτείνονται και στην υγεία των οστών μας. Φυσικά ακόμα δεν έχει αποδειχτεί τίποτα, αλλά κάποιες πρώτες ενδείξεις είναι χαρακτηριστικές. Ας εξετάσουμε τα δεδομένα όμως από την αρχή.
Τον Απρίλιο του 2008 μια νέα μελέτη από την Πολωνία δημοσιεύθηκε έχοντας εξετάσει τον πολυσυζητημένο ρόλο των συμπληρωμάτων διατροφής στην ανθρώπινη υγεία. Διάφορες άλλες μελέτες έχουν διεξαχθεί, αλλά οριστικά συμπεράσματα ακόμα δεν έχουν βγει καθώς τα αποτελέσματα είναι αντικρουόμενα.
Στη συγκεκριμένη μελέτη εξετάστηκαν αρχικά υγιείς άνθρωποι ηλικίας 75 έως 80 ετών σε 15 μικρές ευρωπαϊκές πόλεις, ανάμεσα στις οποίες και δύο ελληνικές. Το ενδιαφέρον της συγκεκριμένης μελέτης ήταν πως παρακολούθησε για 10 χρόνια τους συμμετέχοντες και εξέτασε αν η κατανάλωση συμπληρωμάτων διατροφής οποιουδήποτε θρεπτικού συστατικού μείωσε τη συχνότητα θανάτων οποιασδήποτε παθολογικής αιτίας.