H γαστροοισοφαγική παλινδρόμιση αποτελεί μια πάθηση η οποία βρίσκεται σε έξαρση τα ταλευταία έτη με τον επιπολασμό της στο γενικό πληθυσμό να αυξάνεται διαρκώς. Η παθολογία πίσω από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμιση είναι η περιοδική ακούσια χαλάρωση του κάτω οισοφαγικού σφιγκτήρα που συνδέει το στομάχι με τον οισοφάγο με αποτέλεσμα την παλινδρόμιση των περιεχομένων του στομάχου μεταξύ οισοφάγου και στομαχιού.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει επηρεάσει πάρα πολύ τις διατροφικές συνήθειες των ενήλικων ατόμων. Οι ρυθμοί της ζωής σήμερα είναι έντονοι και το άγχος είναι μέσα στην καθημερινότητα μας. Παρατηρείτε, ότι αύξηση στην η κατανάλωση πρόχειρων, γρήγορων γευμάτων, πλούσιων σε λιπαρά, (τύπου fast food) συνάμα πτωχά σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και φυτοχημικές (αντιοξειδωτικές) ουσίες. Επίσης, πολλοί εφαρμόζουν ένα, το πολύ δύο γεύματα την ημέρα, επειδή δεν προλαβαίνουν ή δεν έχουν υγιεινές επιλογές. Και με συνάρτηση την έλλειψη κίνησης και άθλησης οδηγούνται στην αύξηση του σωματικού τους βάρους. Όμως ανησυχητική είναι και η αύξηση των ελλειποβαρών ατόμων εξαιτίας των διάφορων πρότυπων που προβάλλονται από τα ΜΜΕ στην καθημερινή μας ζωή.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει επηρεάσει πάρα πολύ τις διατροφικές συνήθειες των ενήλικων ατόμων. Οι ρυθμοί της ζωής σήμερα είναι έντονοι και το άγχος είναι μέσα στην καθημερινότητα μας. Παρατηρείτε, ότι αύξηση στην η κατανάλωση πρόχειρων, γρήγορων γευμάτων, πλούσιων σε λιπαρά, (τύπου fast food) συνάμα πτωχά σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και φυτοχημικές (αντιοξειδωτικές) ουσίες. Επίσης, πολλοί εφαρμόζουν ένα, το πολύ δύο γεύματα την ημέρα, επειδή δεν προλαβαίνουν ή δεν έχουν υγιεινές επιλογές. Και με συνάρτηση την έλλειψη κίνησης και άθλησης οδηγούνται στην αύξηση του σωματικού τους βάρους. Όμως ανησυχητική είναι και η αύξηση των ελλειποβαρών ατόμων εξαιτίας των διάφορων πρότυπων που προβάλλονται από τα ΜΜΕ στην καθημερινή μας ζωή.
Κάθε φορά που απαντώ ή ακούω τη λέξη «λίπος» έρχεται στο οπτικό πεδίο της θύμησής μου η εικόνα της πολύ χοντρής κυρίας της διπλανής μας αυλής (αυτά προ αμνημονεύτων χρόνων), της κυρά Αφροδίτης, που μόνο Αφροδίτη δεν έμοιαζε, ούτε με την πιο σκληρή δοκιμασία και το πιο βίαιο τέντωμα της ελαστικής δομής της οιασδήποτε καλόπιστης, κακόπιστης, ή και απλά ζωηρής φαντασίας. Και αμέσως μετά ξεφυτρώνουν μπροστά μου οι εφτά παχιές αγελάδες του ενυπνίου του Φαραώ. Αυτές ανεβαίνουν νωχελικά τη λασπερή πλαγιά της όχθης του Νείλου, και κοιτάζουν με το έκπληκτο βοϊδίσιο τους βλέμμα λοξά τον άρχοντα της Αιγύπτου, χωρίς ίχνος υποψίας να σκιάζει την αφελή φυσιογνωμία τους για τη μοίρα που τις αναμένει όταν σε λίγο θα αναδυθούν και οι εφτά κοκαλιάρες και άσχημες αγελάδες.
Κάθε φορά που απαντώ ή ακούω τη λέξη «λίπος» έρχεται στο οπτικό πεδίο της θύμησής μου η εικόνα της πολύ χοντρής κυρίας της διπλανής μας αυλής (αυτά προ αμνημονεύτων χρόνων), της κυρά Αφροδίτης, που μόνο Αφροδίτη δεν έμοιαζε, ούτε με την πιο σκληρή δοκιμασία και το πιο βίαιο τέντωμα της ελαστικής δομής της οιασδήποτε καλόπιστης, κακόπιστης, ή και απλά ζωηρής φαντασίας. Και αμέσως μετά ξεφυτρώνουν μπροστά μου οι εφτά παχιές αγελάδες του ενυπνίου του Φαραώ. Αυτές ανεβαίνουν νωχελικά τη λασπερή πλαγιά της όχθης του Νείλου, και κοιτάζουν με το έκπληκτο βοϊδίσιο τους βλέμμα λοξά τον άρχοντα της Αιγύπτου, χωρίς ίχνος υποψίας να σκιάζει την αφελή φυσιογνωμία τους για τη μοίρα που τις αναμένει όταν σε λίγο θα αναδυθούν και οι εφτά κοκαλιάρες και άσχημες αγελάδες.
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τα τριγλυκερίδια , τόσο γι αυτά που περιέχονται στην τροφή μας όσο και γι αυτά που υπάρχουν στο σώμα μας. Το θέμα έχει συνδεθεί με το καθημερινό μας διαιτολόγιο, με τη χοληστερόλη και, γενικότερα, με τα λιπίδια του αίματος, με τη γενική κατάσταση της υγείας και ειδικότερα με τον κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο ή αγγειοεγκεφαλικό επεισόδιο, με την παχυσαρκία, με τις διάφορες δίαιτες απίσχνανσης, με τη σωματική μας διάπλαση, με τα καλλιστεία της πασαρέλας και της πλάζ, κλπ. Γι αυτό και εδώ θα προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, με όσο γίνεται απλά λόγια, δίνοντας απαντήσεις σε μερικά εύλογα ερωτήματα που διατυπώνονται από διάφορες πλευρές:
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τα τριγλυκερίδια , τόσο γι αυτά που περιέχονται στην τροφή μας όσο και γι αυτά που υπάρχουν στο σώμα μας. Το θέμα έχει συνδεθεί με το καθημερινό μας διαιτολόγιο, με τη χοληστερόλη και, γενικότερα, με τα λιπίδια του αίματος, με τη γενική κατάσταση της υγείας και ειδικότερα με τον κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο ή αγγειοεγκεφαλικό επεισόδιο, με την παχυσαρκία, με τις διάφορες δίαιτες απίσχνανσης, με τη σωματική μας διάπλαση, με τα καλλιστεία της πασαρέλας και της πλάζ, κλπ. Γι αυτό και εδώ θα προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, με όσο γίνεται απλά λόγια, δίνοντας απαντήσεις σε μερικά εύλογα ερωτήματα που διατυπώνονται από διάφορες πλευρές:
Στην όχι και τόσο μακρινή εκείνη εποχή, προς το τέλος της δεκαετίας του 1920, τα καλοκαίρια, κάθε Πέμπτη βράδυ, γύρω στις 9 με 11 μμ, τα «καραβάνια» με τις γκαμήλες περνούσαν, νωχελικά, λικνιστικά, ήρεμα και αθόρυβα μέσα στη νύχτα, από το δρόμο που ήταν μπροστά στο σπίτι μας στην Κερύνεια. Οι γκαμήλες, αυτά τα «πλοία της ερήμου,» διάβαιναν φορτωμένες με τα κηπευτικά, τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια, τα λεμόνια, τις πατάτες, το κολοκάσι, τα λαχανικά, τα καρπούζια και τα πεπόνια, τα αμύγδαλα και τα καρύδια και με όλη την ποικιλώνυμη σοδιά της καταπράσινης περιοχής του Καραβά και της Λαπήθου. Αλλά δεν ήταν μονάχα οι γκαμήλες.
Στην όχι και τόσο μακρινή εκείνη εποχή, προς το τέλος της δεκαετίας του 1920, τα καλοκαίρια, κάθε Πέμπτη βράδυ, γύρω στις 9 με 11 μμ, τα «καραβάνια» με τις γκαμήλες περνούσαν, νωχελικά, λικνιστικά, ήρεμα και αθόρυβα μέσα στη νύχτα, από το δρόμο που ήταν μπροστά στο σπίτι μας στην Κερύνεια. Οι γκαμήλες, αυτά τα «πλοία της ερήμου,» διάβαιναν φορτωμένες με τα κηπευτικά, τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια, τα λεμόνια, τις πατάτες, το κολοκάσι, τα λαχανικά, τα καρπούζια και τα πεπόνια, τα αμύγδαλα και τα καρύδια και με όλη την ποικιλώνυμη σοδιά της καταπράσινης περιοχής του Καραβά και της Λαπήθου. Αλλά δεν ήταν μονάχα οι γκαμήλες.
«Διατροφή και Υγεία!» Ωραία ιδέα, ενδιαφέρον θέμα, άριστος συνδυασμός του «τερπνού μετά του ωφελίμου.» Στην έννοια της διατροφής περιλαμβάνεται, βέβαια, η πρόσληψη της τροφής και, κατά συνέπεια, η εκπλήρωση μιας βιολογικής επιταγής και φυσικής ανάγκης. Θα πρέπει δε να είναι σε όλους γνωστό ότι η πραγματοποίηση της κάθε βιολογικής επιταγής συνεπάγεται ως υποχρεωτικό συνακόλουθο, ανταμοιβή και ευεργέτημα το συναίσθημα της ικανοποίησης, της ευχαρίστησης, της τέρψης και της ευδαιμονίας. Με αυτό τον τρόπο, με αυτά τα «δολώματα,» εξασφαλίζεται από τη ΦΥΣΗ η βεβαιότητα της απρόσκοπτης και αποτελεσματικής λειτουργίας αυτής της αυτόματης συσκευής που ονομάζεται οργανισμός του ανθρώπου ή και οποιουδήποτε άλλου ζωικού είδους.
