Κάθε χρόνο που μας έρχεται το καλοκαίρι, εγώ θυμάμαι το βουνό, τον κάμπο και τη θάλασσα της Λαπήθου, κάπου 15 χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, στα βόρεια παράλια της Κύπρου. Ίσως γιατί, σ εκείνη την περιοχή μου έτυχε να ζήσω ένα από τα περισσότερο ενδιαφέροντα καλοκαίρια της ζωής μου. Ίσως γιατί εκεί, στην αμμουδιά, στη θάλασσα, τα χωράφια, τους κήπους, τα αμπέλια και τα μποστάνια της παραλίας της Αϊρκώτισσας, είχα την ευκαιρία και την τύχη να απολαύσω, περίπου για τρεις καλοκαιρινούς μήνες, προς το τέλος της δεκαετίας του 1940, μια γνήσια, απλή, λιτή και απέριττη φυσική ζωή. Ίσως γιατί, ακριβώς μετά από εκείνο το καλοκαίρι ανακάλυψα την ύπαρξη της Φυσιολογίας, που μου άλλαξε ολόκληρη την πορεία και το περιεχόμενο της ζωής μου.

Κάθε χρόνο που μας έρχεται το καλοκαίρι, εγώ θυμάμαι το βουνό, τον κάμπο και τη θάλασσα της Λαπήθου, κάπου 15 χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, στα βόρεια παράλια της Κύπρου. Ίσως γιατί, σ εκείνη την περιοχή μου έτυχε να ζήσω ένα από τα περισσότερο ενδιαφέροντα καλοκαίρια της ζωής μου. Ίσως γιατί εκεί, στην αμμουδιά, στη θάλασσα, τα χωράφια, τους κήπους, τα αμπέλια και τα μποστάνια της παραλίας της Αϊρκώτισσας, είχα την ευκαιρία και την τύχη να απολαύσω, περίπου για τρεις καλοκαιρινούς μήνες, προς το τέλος της δεκαετίας του 1940, μια γνήσια, απλή, λιτή και απέριττη φυσική ζωή. Ίσως γιατί, ακριβώς μετά από εκείνο το καλοκαίρι ανακάλυψα την ύπαρξη της Φυσιολογίας, που μου άλλαξε ολόκληρη την πορεία και το περιεχόμενο της ζωής μου.