Η αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση συνδέεται με την καλή ψυχική και σωματική υγεία. Αν πιστεύουμε ότι η αυτοεκτίμηση μας δεν εξαρτάται από εμάς τους ίδιους, τότε περιμένουμε την τύχη, κάποιο πρόσωπο ή γεγονός προκειμένου να την αποκτήσουμε. Αν δεν δείχνουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας δεν εκφράζουμε τις ανάγκες μας προσαρμόζουμε τη μας στις επιθυμίες των άλλων με αποτέλεσμα να έχουμε μονίμως το αίσθημα του ανικανοποίητου. Η επικοινωνία με τους άλλους μπορεί να γίνει δυσχερής κι ενισχύεται η αρνητική εικόνα του εαυτού και ο φόβος της απόρριψης. Αν δεν εμπιστευόμαστε τις ικανότητες μας και δεν υποστηρίζουμε τις επιθυμίες μας εξαρτόμαστε από την γνώμη των άλλων και δημιουργούμε το αίσθημα της εξάρτησης χωρίς να μπορούμε ν πραγματοποιήσουμε αλλαγές  σε ότι δε μας ικανοποιεί.

«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις»

(Πάολο Κοέλιο)

«Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.  Όταν τα πράγματα πάνε καλά…κάτι θα πάει στραβά».

(Νόμος του Μέρφυ)

«Οι άνθρωποι λένε ότι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι. Ωστόσο, η πραγματική ευτυχία φαίνεται να αποτελεί ένα απραγματοποίητο όνειρο. Όλοι απλώνουμε τα χέρια μας προς την ευτυχία, αλλά αυτή, πολλούς από μας, ποτέ δεν μας πλησιάζει. Που βρίσκεται το λάθος μας;; Γιατί τόσοι άνθρωποι είναι  απογοητευμένοι με τόσα πολλά πράγματα; Μήπως φταίει η εποχή μας; Μήπως υπερβάλλουμε στις προσδοκίες μας; Μήπως επιθυμούμε απίθανα πράγματα;»

«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις»

(Πάολο Κοέλιο)

«Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.  Όταν τα πράγματα πάνε καλά…κάτι θα πάει στραβά».

(Νόμος του Μέρφυ)

«Οι άνθρωποι λένε ότι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι. Ωστόσο, η πραγματική ευτυχία φαίνεται να αποτελεί ένα απραγματοποίητο όνειρο. Όλοι απλώνουμε τα χέρια μας προς την ευτυχία, αλλά αυτή, πολλούς από μας, ποτέ δεν μας πλησιάζει. Που βρίσκεται το λάθος μας;; Γιατί τόσοι άνθρωποι είναι  απογοητευμένοι με τόσα πολλά πράγματα; Μήπως φταίει η εποχή μας; Μήπως υπερβάλλουμε στις προσδοκίες μας; Μήπως επιθυμούμε απίθανα πράγματα;»

Η αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση συνδέεται με την καλή ψυχική και σωματική υγεία. Αν πιστεύουμε ότι η αυτοεκτίμηση μας δεν εξαρτάται από εμάς τους ίδιους, τότε περιμένουμε την τύχη, κάποιο πρόσωπο ή γεγονός προκειμένου να την αποκτήσουμε. Αν δεν δείχνουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας δεν εκφράζουμε τις ανάγκες μας προσαρμόζουμε τη μας στις επιθυμίες των άλλων με αποτέλεσμα να έχουμε μονίμως το αίσθημα του ανικανοποίητου. Η επικοινωνία με τους άλλους μπορεί να γίνει δυσχερής κι ενισχύεται η αρνητική εικόνα του εαυτού και ο φόβος της απόρριψης. Αν δεν εμπιστευόμαστε τις ικανότητες μας και δεν υποστηρίζουμε τις επιθυμίες μας εξαρτόμαστε από την γνώμη των άλλων και δημιουργούμε το αίσθημα της εξάρτησης χωρίς να μπορούμε ν πραγματοποιήσουμε αλλαγές  σε ότι δε μας ικανοποιεί.

Αργά ή γρήγορα στις ζωές των περισσότερων από μας θα έλθουν εκείνες οι στιγμές που οι βεβαιότητες γίνονται εφιάλτες: μια δουλειά που δεν μας αρέσει πια, ένας γάμος, σταθερός μεν αλλά  που τώρα δεν εκφράζει τις βαθύτερες επιθυμίες μας, μια αγανάκτηση για την υπακοή μας στις προσδοκίες των άλλων και μια ανάγκη επανάστασης στην τυραννία τους, μια ξαφνική απώλεια προσώπων ή μια αποσταθεροποίηση των συνθηκών ζωής. Είναι εκείνες οι στιγμές  που νιώθεις πως είσαι ο «κανένας», γιατί  δεν ξέρεις πια ποιος είσαι στ΄αλήθεια , ούτε ξέρεις και πού πας. Παραμένεις αμήχανος στο σταυροδρόμι για να κοιτάξεις στη συνέχεια με αγωνία-ψιθυριστή ή κραυγαλέα- τα άγνωστα παρακλάδια του. Ένα μόνο ξέρεις: ότι αρνείσαι να συνεχίσεις την γνωστή διαδρομή.

Αργά ή γρήγορα στις ζωές των περισσότερων από μας θα έλθουν εκείνες οι στιγμές που οι βεβαιότητες γίνονται εφιάλτες: μια δουλειά που δεν μας αρέσει πια, ένας γάμος, σταθερός μεν αλλά  που τώρα δεν εκφράζει τις βαθύτερες επιθυμίες μας, μια αγανάκτηση για την υπακοή μας στις προσδοκίες των άλλων και μια ανάγκη επανάστασης στην τυραννία τους, μια ξαφνική απώλεια προσώπων ή μια αποσταθεροποίηση των συνθηκών ζωής. Είναι εκείνες οι στιγμές  που νιώθεις πως είσαι ο «κανένας», γιατί  δεν ξέρεις πια ποιος είσαι στ΄αλήθεια , ούτε ξέρεις και πού πας. Παραμένεις αμήχανος στο σταυροδρόμι για να κοιτάξεις στη συνέχεια με αγωνία-ψιθυριστή ή κραυγαλέα- τα άγνωστα παρακλάδια του. Ένα μόνο ξέρεις: ότι αρνείσαι να συνεχίσεις την γνωστή διαδρομή.