Με την πάροδο των ετών στη ζωή ενός ανθρώπου παρατηρείται συνήθως μείωση στην πρόσληψη τροφής και ενέργειας. Το γεγονός αυτό οφείλεται κυρίως στη μείωση της σωματικής δραστηριότητας καθώς και στη μείωση της μυϊκής μάζας (μείωση βασικού μεταβολικού ρυθμού), αλλά και σε προβλήματα μάσησης και κατάποσης.
Σχετικά με τις βιταμίνες, υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για συγκεκριμένες κατηγορίες αυτών και ξεκινώντας από τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες (Α, D, E και C) πρέπει να αναφερθεί η σημαντικότητά τους για την υγεία των ηλικιωμένων και οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να επιτευχθούν οι αναγκαίες προσλήψεις τους.
Σχετικά με τις βιταμίνες, υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για συγκεκριμένες κατηγορίες αυτών και ξεκινώντας από τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες (Α, D, E και C) πρέπει να αναφερθεί η σημαντικότητά τους για την υγεία των ηλικιωμένων και οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να επιτευχθούν οι αναγκαίες προσλήψεις τους.
Παρακάτω παρουσιάζουμε κάποιες από τις πιο συνήθεις λανθασμένες διατροφικές συνήθειες των ατόμων που αντιμετωπίζουν συχνά κρούσματα άγχους.
Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες έδειξαν ότι σε άτομα που πρόσθεσαν την πρωτεΐνη σόγιας στη διατροφή τους, τα επίπεδα της ολικής και της κακής LDL χοληστερόλης μειώθηκαν. Επιπλέον, πληθώρα επιστημονικών ερευνών τις τελευταίες 2 δεκαετίες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι πληθυσμοί οι οποίοι προσλαμβάνουν τη διαιτητική πρωτεΐνη κυρίως από φυτικές πηγές (σόγια, όσπρια, ξηροί καρποί, φρούτα και λαχανικά) εμφανίζουν γενικά χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης σε σχέση με πληθυσμούς που βασίζουν τη διαιτητική πρόσληψη πρωτεΐνης σε ζωικές πηγές (κρέας, πουλερικά, θαλασσινά).
Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες έδειξαν ότι σε άτομα που πρόσθεσαν την πρωτεΐνη σόγιας στη διατροφή τους, τα επίπεδα της ολικής και της κακής LDL χοληστερόλης μειώθηκαν. Επιπλέον, πληθώρα επιστημονικών ερευνών τις τελευταίες 2 δεκαετίες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι πληθυσμοί οι οποίοι προσλαμβάνουν τη διαιτητική πρωτεΐνη κυρίως από φυτικές πηγές (σόγια, όσπρια, ξηροί καρποί, φρούτα και λαχανικά) εμφανίζουν γενικά χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης σε σχέση με πληθυσμούς που βασίζουν τη διαιτητική πρόσληψη πρωτεΐνης σε ζωικές πηγές (κρέας, πουλερικά, θαλασσινά).
Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Επιστημονικός Συνεργάτης Nutrimed
Η Δώρα Αγγελοπούλου γεννήθηκε στην Ναύπακτο το 1984. Είναι απόφοιτος του τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών (2006). Κατά την διάρκεια της πτυχιακής της εργασίας ασχολήθηκε με την επίδραση της εντατικής διαιτιτικής παρέμβασης σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο (2005-2006).
Το 2006-2008 πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, με κατεύθυνση ‘Κλινική Διαιτολογία’. Στα πλαίσια της μεταπτυχιακής της διατριβής μελέτησε την επίδραση των διαιτητικών ινών στα επίπεδα πείνας, της όρεξης και σε ορμονικούς δείκτες. Επιπλέον, συμμετείχε σε ερευνητικό πρόγραμμα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, σχετικά με το είδος της διαιτητικής παρέμβασης στην αντιμετώπισης της παιδικής παχυσαρκιας.
Απο το 2006 είναι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Διαιτολόγων. Το 2007 ξεκίνησε η συνεργασία της με την nutrimed.
Παρακάτω παρουσιάζουμε κάποιες από τις πιο συνήθεις λανθασμένες διατροφικές συνήθειες των ατόμων που αντιμετωπίζουν συχνά κρούσματα άγχους.
Εδώ και περίπου τρείς δεκαετίες, τα διατροφικά σχήματα που είναι χαμηλά σε υδατάνθρακες ολοένα και αυξάνονται κυρίως δίνοντας την υπόσχεση ότι θα μας βοηθήσουν να έχουμε γρήγορη και ασφαλή απώλεια βάρους. Επιπρόσθετα σε κάθε ένα από τα προτεινόμενα διατροφικά σχήματα υπάρχουν διακυμάνσεις στα ποσοστά υδατανθράκων, πρωτε’ί’νης και λίπους. Κάποια διατροφικά σχήματα φτάνουν σε σημείο να περιορίζουν τους υδατάνθρακες μόλις στο 20% των συνολικών θερμίδων (ενώ το φυσιολογικό είναι το 55%) ένω άλλα απλά μετριάζουν την πρόσληψη υδατανθράκων στο 30-40% της συνολικής ενέργειας.
Εδώ και περίπου τρείς δεκαετίες, τα διατροφικά σχήματα που είναι χαμηλά σε υδατάνθρακες ολοένα και αυξάνονται κυρίως δίνοντας την υπόσχεση ότι θα μας βοηθήσουν να έχουμε γρήγορη και ασφαλή απώλεια βάρους. Επιπρόσθετα σε κάθε ένα από τα προτεινόμενα διατροφικά σχήματα υπάρχουν διακυμάνσεις στα ποσοστά υδατανθράκων, πρωτε’ί’νης και λίπους. Κάποια διατροφικά σχήματα φτάνουν σε σημείο να περιορίζουν τους υδατάνθρακες μόλις στο 20% των συνολικών θερμίδων (ενώ το φυσιολογικό είναι το 55%) ένω άλλα απλά μετριάζουν την πρόσληψη υδατανθράκων στο 30-40% της συνολικής ενέργειας.
