Η παραληρητική ιδέα είναι ένα από τα βασικά συμπτώματα μίας έντονης ψυχωσικής κατάστασης. Δίνοντας μία αναλυτικότερη έννοια στην λέξη παραλήρημα, θα λέγαμε ότι είναι μία ανόητη φλυαρία. Πρωτοεμφανίζεται με την έννοια της παράκρουσης αλλά κυρίως του παραμιλητού. Στην σύγχρονη ελληνική ψυχιατρική χρησιμοποιείται με την έννοια του παραλογισμού, μιας ψευδαίσθησης – φαντασίωσης όπου το άτομο που την κάνει την πιστεύει και για εκείνον είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Η παραληρητική ιδέα είναι ένα από τα βασικά συμπτώματα μίας έντονης ψυχωσικής κατάστασης. Δίνοντας μία αναλυτικότερη έννοια στην λέξη παραλήρημα, θα λέγαμε ότι είναι μία ανόητη φλυαρία. Πρωτοεμφανίζεται με την έννοια της παράκρουσης αλλά κυρίως του παραμιλητού. Στην σύγχρονη ελληνική ψυχιατρική χρησιμοποιείται με την έννοια του παραλογισμού, μιας ψευδαίσθησης – φαντασίωσης όπου το άτομο που την κάνει την πιστεύει και για εκείνον είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Σχεδόν όλοι μας έχουμε επιλέξει να στραφούμε στο φαγητό σε καταστάσεις έντονου στρες, στεναχώριας ή και βαρεμάρας για να αισθανθούμε καλύτερα. Δυστυχώς όπως υπάρχουν και άτομα τα οποία όταν πιέζονται καταφεύγουν αναγκαστικά στο φαγητό για να αισθανθούμε καλύτερα. Αυτά τα άτομα πάσχουν από μία διαταραχή λήψης τροφής η οποία ονομάζεται ψυχογενής βουλιμία. Η διαφορά των δύο καταστάσεων; Στη βουλιμία τα φαγητό αποτελεί καταναγκαστική λύση. Μία λύση την οποία ακολουθεί η «τιμωρία» μας με την απαλλαγή από αυτές τις περριτές θερμίδες με ανορθόδοξες μεθόδους. Ας δούμε λοιπόν πως θα καταλάβουμε ότι κάποιος πάσχει από ψυχογενή βουλιμία και πως μπορούμε να βοηθήσουμε το άτομο αυτό.
Σχεδόν όλοι μας έχουμε επιλέξει να στραφούμε στο φαγητό σε καταστάσεις έντονου στρες, στεναχώριας ή και βαρεμάρας για να αισθανθούμε καλύτερα. Δυστυχώς όπως υπάρχουν και άτομα τα οποία όταν πιέζονται καταφεύγουν αναγκαστικά στο φαγητό για να αισθανθούμε καλύτερα. Αυτά τα άτομα πάσχουν από μία διαταραχή λήψης τροφής η οποία ονομάζεται ψυχογενής βουλιμία. Η διαφορά των δύο καταστάσεων; Στη βουλιμία τα φαγητό αποτελεί καταναγκαστική λύση. Μία λύση την οποία ακολουθεί η «τιμωρία» μας με την απαλλαγή από αυτές τις περριτές θερμίδες με ανορθόδοξες μεθόδους. Ας δούμε λοιπόν πως θα καταλάβουμε ότι κάποιος πάσχει από ψυχογενή βουλιμία και πως μπορούμε να βοηθήσουμε το άτομο αυτό.
Η Διπολική διαταραχή επικράτησε να αποκαλείται μανιοκατάθλιψη στην επιστημονική καθομιλουμένη ορολογία, για τον λόγο ότι οι άνθρωποι με διπολική διαταραχή περνούν από κύκλους ή φάσεις «μανίας» (επιστημονικός όρος που απαιτεί ιδιαίτερη περιγραφή), οι οποίοι εναλλάσσονται με κύκλους ή φάσεις βαθιάς κατάθλιψης. Στην κατάθλιψη, υπάρχουν χρονικές περίοδοι, εβδομάδων ή και μηνών, όπου η κατάθλιψη είναι πιο βαριά και βαθιά, και τις ονομάζουμε Μείζονα καταθλιπτικά «επεισόδια» (ο όρος επεισόδιο αναφέρεται σε μία χρονική περίοδο όπου υπάρχει έναρξη, κορύφωση, και ύφεση των συμπτωμάτων).
Η Διπολική διαταραχή επικράτησε να αποκαλείται μανιοκατάθλιψη στην επιστημονική καθομιλουμένη ορολογία, για τον λόγο ότι οι άνθρωποι με διπολική διαταραχή περνούν από κύκλους ή φάσεις «μανίας» (επιστημονικός όρος που απαιτεί ιδιαίτερη περιγραφή), οι οποίοι εναλλάσσονται με κύκλους ή φάσεις βαθιάς κατάθλιψης. Στην κατάθλιψη, υπάρχουν χρονικές περίοδοι, εβδομάδων ή και μηνών, όπου η κατάθλιψη είναι πιο βαριά και βαθιά, και τις ονομάζουμε Μείζονα καταθλιπτικά «επεισόδια» (ο όρος επεισόδιο αναφέρεται σε μία χρονική περίοδο όπου υπάρχει έναρξη, κορύφωση, και ύφεση των συμπτωμάτων).
Η AST ανευρίσκεται επίσης στον καρδιακό μυ, στους γραμμωτούς μύες, στους νεφρούς, στον εγκέφαλο, στους νεφρούς, στο πάγκρεας, στους πνεύμονες, στα λευκά και στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Η ALT ανευρίσκεται κυρίως στο ήπαρ, αλλά και στο νεφρό, στους σκελετικούς μύες, στην καρδιά.
Η AST ανευρίσκεται επίσης στον καρδιακό μυ, στους γραμμωτούς μύες, στους νεφρούς, στον εγκέφαλο, στους νεφρούς, στο πάγκρεας, στους πνεύμονες, στα λευκά και στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Η ALT ανευρίσκεται κυρίως στο ήπαρ, αλλά και στο νεφρό, στους σκελετικούς μύες, στην καρδιά.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι η δεύτερη συχνότερη πάθηση του εγκεφάλου μετά την νόσο Alzheimer. Αφορά όχι μόνο ηλικιωμένους, όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά και νέους ανθρώπους που ακόμα εργάζονται όπως επίσης και την οικογένεια τους αποτελώντας έτσι ένα σοβαρό και σύνθετο κοινωνικό πρόβλημα. Η αναγνώριση των συμπτωμάτων της νόσου και η σωστή ενημέρωση και υποστήριξη είναι για αυτούς μια ανάγκη. Τα προβλήματα της νόσου είναι κυρίως κινητικά (τρέμουλο, δυσκαμψία, βραδύτητα κινήσεων, αστάθεια) αλλά τελευταία δίνεται έμφαση και στα μη κινητικά όπως η κατάθλιψη, η διαταραχή μνήμης, η διαταραχή ύπνου και άλλα.
