Η ωκυτοκίνη είναι μια από τις δύο σημαντικότερες ορμόνες της γαλουχίας – η δεύτερη είναι η προλακτίνη. Ο ρόλος και οι επιδράσεις της ωκυτοκίνης μελετούνται τα τελευταία χρόνια εντατικά από επιστήμονες σε όλον τον κόσμο. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό τομέα έρευνας που μας επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις για την καλούμενη και «ορμόνη της αγάπης».

Η ωκυτοκίνη παράγεται στον εγκέφαλο ως απάντηση στην επαφή του παιδιού με τη θηλή της μητέρας και γενικότερα με την περιοχή του στήθους. Οι δράσεις της είναι οι εξής:

Σε μια μελέτη από τη Δανία που δημοσιεύθηκε το 2002 στο έγκυρο ιατρικό περιοδικό JAMA, επιστήμονες  παρακολούθησαν ένα δείγμα 3253 ανθρώπων που γεννήθηκαν στην Κοπεγχάγη μεταξύ 1959 και 1961. Τους χώρισαν σε ομάδες ανάλογα με το πόσο καιρό θήλασαν. Όταν ενηλικιώθηκαν, σε ηλικία από 18 έως 27 ετών,  εξετάστηκε με συγκεκριμένες επιστημονικές κλίμακες o δείκτης ευφυίας τους. Αποκλείστηκαν με στατιστικό τρόπο παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της μελέτης, όπως η κοινωνικο-οικομονική τους κατάσταση, το επίπεδο εκπαίδευσης που έλαβαν, το ύψος, η ηλικία και η πρόσληψη βάρους της μητέρας τους κατά την εγκυμοσύνη, το κάπνισμα της μητέρας, ο αριθμός των κυήσεων, το βάρος και μήκος γέννησης, επιπλοκές στην κύηση και τον τοκετό.

Οπωσδήποτε:

1. Όχι όταν αδειάσει ολόκληρο το μπιμπερό του και

2. Όχι όταν περάσει ο χρόνος ταίσματος που έχουμε ορίσει εμείς (για παράδειγμα 20 λεπτά).

Αντίθετα το μωρό χορταίνει – στο στήθος ή στο μπουκάλι – όποτε μας το δηλώσει το ίδιο.

Είναι θεμελιώδες για τους νέους γονείς να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να στήσουν αυτί και να κατανοήσουν τη γλώσσα του δικού τους παιδιού, να σεβαστούν και να ακολουθήσουν τις ανάγκες του. Όπως και με τα σημάδια της πείνας, η μητέρα πρέπει να αντιλαμβάνεται τα σημάδια κορεσμού του παιδιού της και να σταματάει ανάλογα το τάισμα. Πρακτικές ταίσματος στο στήθος με το ρολόι είναι αυθαίρετες και αντίθετες με τη φυσιολογία του μωρού μας.

Η Μαρία πήγε σήμερα με τους γονείς της βόλτα στο εμπορικό κέντρο. Πέρασε όμορφα και ήρθε η ώρα να καθίσουν στο εστιατόριο για φαγητό.

‘Μαρία θέλεις να σου πάρω μακαρόνια που σου αρέσουν;’ Ρωτά η μαμά.

‘Όχι δε θέλω’.

‘Μήπως θέλεις τότε κοτούλα;’

‘Όχι, θέλω γλυκό.’

 ‘Πρέπει να φας φαγητό, να παραγγείλω κεφτεδάκια;’

Η Μαρία αρχίζει να αντιδρά, στριφογυρίζει στο καρεκλάκι της, γκρινιάζει, θέλει να φύγει. Η διάθεση όλων έχει χαλάσει και προβλέπεται μια δύσκολη ώρα.

Πρέπει η μητέρα που χρειάζεται αντιβίωση για ουρολοίμωξη να εγκαταλείψει το θηλασμό; Φυσικά και όχι. Μόνο που θα πρέπει να ζητήσει από το γιατρό της να ακολουθήσει τους εξής κανόνες:

1. Να αποφύγει τη χορήγηση του φαρμάκου στη μητέρα αν δεν είναι τελείως απαραίτητο. Μωρά έχουν αποθηλάσει γιατί η μητέρα τους έλαβε αντιβίωση για μια απλή ίωση ή συνάχι. Το φαινόμενο της πολυφαρμακίας και της υπερ-συνταγογράφησης είναι σε όλους γνωστό. Δεν πρέπει να παίρνουμε φάρμακα ελαφρά τη καρδία αλλά μόνο με ιατρική ένδειξη. Από την άλλη μεριά είναι απαράδεκτο να αρνούμαστε αποτελεσματική θεραπεία σε μητέρα που νοσεί, μόνο και μόνο επειδή θηλάζει. Η λεχώνα που πονάει δικαιούται άμεσης παρηγοριάς όπως και κάθε ασθενής και δε μπορούμε να ενοχοποιούμε το θηλασμό για τις δικές μας ανεπάρκειες. Οι μητέρες δεν πρέπει να αμελούν την υγεία τους «επειδή θηλάζουν».