Τελικά τα ετερώνυμα έλκονται;
Πάντως, η Φλώρα, 28, στυλίστρια σε περιοδικό και γνωστή τεμπέλα σίγουρα ένιωσε τρομερή έλξη για τον Αστέρη, τον 35χρονο υπερδραστήριο και αθλητικό αρχιτέκτονα, που γνώρισε πρόσφατα! Έλα όμως που ο Αστέρης φεύγει τέλη Ιουλίου, μόνιμα για Κρήτη… Αποφάσισε λοιπόν να ξεκινήσει εκστρατεία κατάκτησης 6 εβδομάδων. Για αυτό ακριβώς το σκοπό της παραχωρήθηκε από τη ΦΑΓΕ η facebook σελίδα του Flair, για να ξεκινήσει από ‘κει τον αγώνα της για τον απόλυτο έρωτα…
Οι διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων μέχρι το 1970 ήταν διαφορετικές, από εκεί και έπειτα άρχισαν να υιοθετούν συνήθεις του δυτικού κόσμου. Η παχυσαρκία αυξήθηκε τις τρεις τελευταίες δεκαετίες και στην χώρα μας. Η παιδική παχυσαρκία εμφανίζεται εξίσου αυξημένη τα τελευταία 20 χρόνια και στην Ελλάδα. Σε πρόσφατη μελέτη αποδείχτηκε ότι τα Ελληνόπουλα και ιδιαίτερα τα παιδιά της Κρήτης είναι τα πιο παχύσαρκα παιδιά στην Ευρώπη. Η παχυσαρκία που εμφανίζεται στα παιδιά από την ηλικία των 2 ετών μέχρι και την εφηβεία έχουν πιθανότητα μέχρι και 80% των περιπτώσεων να γίνουν και παχύσαρκοι ενήλικες γιατί αυξάνεται το μέγεθος και ο αριθμός των λιποκυττάρων. Επίσης, συμβάλλει στην ανάπτυξη παθολογικών ασθενειών, όπως οι καρδιοπάθειες και ο διαβήτης τύπου 2. Έτσι, γονείς και παιδιά είναι απαραίτητο να αλλάξουν διατροφικές συνήθειες.
Από τη γέννηση μας καθώς και σε όλη την πορεία εξέλιξης του εαυτού μας ερχόμαστε σε μια επαφή με τα “θέλω” μας και πολύ νωρίς συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλες μας τις επιθυμίες. Ξαφνικά κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε ότι μας περιορίζουν χιλιάδες επιβεβλημένα “πρέπει” τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις δικές μας ανάγκες. Από την πλέον γνωστή άποψη ότι τα αγόρια δεν πρέπει να κλαίνε και χιλιάδες άλλες άκαμπτες και σκληρές πεποιθήσεις σε σχέση με ποία πρέπει να είναι τα σωστά χαρακτηριστικά ενός άξιου εκπροσώπου του κάθε φύλου. Μπορούν να δημιουργηθούν άκρως επικίνδυνα κοινωνικά εμφυτεύματα τα οποία εμποδίζουν την ικανότητα του ανθρώπου να εξελίξει τις πραγματικές του ικανότητες και να έρθει σε επαφή με τον αυθεντικό του εαυτό.
Από τη γέννηση μας καθώς και σε όλη την πορεία εξέλιξης του εαυτού μας ερχόμαστε σε μια επαφή με τα “θέλω” μας και πολύ νωρίς συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλες μας τις επιθυμίες. Ξαφνικά κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε ότι μας περιορίζουν χιλιάδες επιβεβλημένα “πρέπει” τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις δικές μας ανάγκες. Από την πλέον γνωστή άποψη ότι τα αγόρια δεν πρέπει να κλαίνε και χιλιάδες άλλες άκαμπτες και σκληρές πεποιθήσεις σε σχέση με ποία πρέπει να είναι τα σωστά χαρακτηριστικά ενός άξιου εκπροσώπου του κάθε φύλου. Μπορούν να δημιουργηθούν άκρως επικίνδυνα κοινωνικά εμφυτεύματα τα οποία εμποδίζουν την ικανότητα του ανθρώπου να εξελίξει τις πραγματικές του ικανότητες και να έρθει σε επαφή με τον αυθεντικό του εαυτό.
Κάνω διατροφή 1 μηνά τώρα. Aυτήν που κάνω εδώ και χρόνια αλλά κάθε Σεπτέμβριο με Ιανουάριο ξεφεύγω λόγω εορτών κτλ με αποτέλεσμα να βάζω 4 κιλά αλλά να τα χάνω μετά με αυτήν την διατροφή. Φέτος όμως έχω αρχίσει να την εφαρμόζω εδώ και 1 μηνά όπως είπα αλλά έχω χάσει μονό 1 κιλό αλλά σε πόντους είναι σαν να έχω χάσει 2-3. Μπορείτε να μου το εξαγάγετε αυτό; Άλλες φόρες θα είχα χάσει 3 κιλά. Αλλά τώρα μονό πόντους. Γιατί;;; Τρώω 5 φόρες την ημέρα μικρά γεύματα που δεν ξεπερνάμε τις 1400 θερμίδες την ημέρα. Πίνω 8 ποτήρια νερό και τσάι πράσινο, επίσης την τελευταία εβδομάδα άρχισα περπάτημα σε βουνό και διάδρομο 3 φόρες την εβδομάδα με παντελόνι εφίδρωσης κάνοντας 3χλμ την φορά. Είμαι 1,76, 68kg, 28 ετών. Γιατί λοιπόν να μην χάνονται τα κιλά;
Βάσει των δεδομένων σου, ο ΔΜΣ σου, είναι 21.9. Αυτό σημαίνει ότι έστω και πλασματικά, ο δείκτης σου είναι φυσιολογικός. Νομίζω ότι έχεις κουράσει τον οργανισμό σου γιατί μπορεί να τρως 5 γεύματα/ημέρα αλλά ίσως του έχεις στερήσει τροφές που θεωρείς παχυντικές ή ενοχοποιημένες. Επίσης, παρατηρώ ότι κάνεις υπέρ-γυμναστική και τον ταλαιπωρείς ακόμα περισσότερο. Ο όρος “ξέφυγα λόγω εορτών” με παραπέμπει σε βουλιμία επεισόδια, λόγω στέρησης. Όταν διαχειρίζεσαι τα γεύματα σου, δε μετράς θερμίδες αλλά προσέχεις τους συνδυασμούς τροφίμων, γυμνάζεσαι σε φυσιολογικά όρια, πίνεις νερό και γενικά λειτουργείς με καλοσύνη στον οργανισμό σου, χωρίς ακρότητες, που θα αποδώσει. Επίσης, η διατροφή που είναι στερητική και επαναλαμβανόμενη, κουράζει και εξαντλεί. Η τροφή είναι σύμμαχος κι όχι εχθρός! Δεν υπάρχουν τροφές που παχαίνουν ή αδυνατίζουν. Υπάρχουν “παχυντικές σκέψεις”. Διόρθωσε τη σχέση σου με τη τροφή και αυτή με τη σειρά της, θα σου δώσει το αποτέλεσμα που επιθυμείς. Γιατί μη ξεχνάς, πως το καλύτερο για μας…ξεκινά από εμάς τους ιδίους!
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι, που ως παιδιά έκαναν περήφανους τους γονείς τους (είχαν διάφορες δυνατότητες και ταλέντα για τα οποία τους επαινούσαν και τους θαύμαζαν, ήταν άριστοι μαθητές, φρόντιζαν από πολύ μικρά τα μικρότερα αδέρφια τους κλπ) θα πρέπει να έχουν μια ισχυρή και σταθερή αυτοπεποίθηση. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο. Τα πάνε καλά, συχνά πολύ καλά, σε οτιδήποτε κάνουν, οι άλλοι τους θαυμάζουν και τους ζηλεύουν και είναι επιτυχημένοι. Όμως, συχνά πίσω από όλα αυτά παραμονεύει η κατάθλιψη, ένα αίσθημα κενού και αποξένωσης από τον ίδιο τους τον εαυτό και μια αίσθηση ότι η ζωή τους δεν έχει κανένα νόημα. Τέτοιου είδους συναισθήματα έρχονται στο προσκήνιο κάθε φορά που δεν βρίσκονται στην «κορυφή», που δεν είναι οι αναμφισβήτητοι «πρωταγωνιστές» ή που νοιώθουν ξαφνικά ότι δεν κατόρθωσαν να ανταποκριθούν ικανοποιητικά σε κάποια ιδεατή εικόνα ή σε κάποια πρότυπα. Τότε βασανίζονται από άγχος ή από βαθιά συναισθήματα ενοχής και ντροπής. Γιατί αναστατώνονται τόσο πολύ αυτοί οι ικανοί και «προικισμένοι» άνθρωποι;
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι, που ως παιδιά έκαναν περήφανους τους γονείς τους (είχαν διάφορες δυνατότητες και ταλέντα για τα οποία τους επαινούσαν και τους θαύμαζαν, ήταν άριστοι μαθητές, φρόντιζαν από πολύ μικρά τα μικρότερα αδέρφια τους κλπ) θα πρέπει να έχουν μια ισχυρή και σταθερή αυτοπεποίθηση. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο. Τα πάνε καλά, συχνά πολύ καλά, σε οτιδήποτε κάνουν, οι άλλοι τους θαυμάζουν και τους ζηλεύουν και είναι επιτυχημένοι. Όμως, συχνά πίσω από όλα αυτά παραμονεύει η κατάθλιψη, ένα αίσθημα κενού και αποξένωσης από τον ίδιο τους τον εαυτό και μια αίσθηση ότι η ζωή τους δεν έχει κανένα νόημα. Τέτοιου είδους συναισθήματα έρχονται στο προσκήνιο κάθε φορά που δεν βρίσκονται στην «κορυφή», που δεν είναι οι αναμφισβήτητοι «πρωταγωνιστές» ή που νοιώθουν ξαφνικά ότι δεν κατόρθωσαν να ανταποκριθούν ικανοποιητικά σε κάποια ιδεατή εικόνα ή σε κάποια πρότυπα. Τότε βασανίζονται από άγχος ή από βαθιά συναισθήματα ενοχής και ντροπής. Γιατί αναστατώνονται τόσο πολύ αυτοί οι ικανοί και «προικισμένοι» άνθρωποι;
Από πού προκύπτουν το καλό και το κακό και πώς ο άνθρωπος μέσω της κατανόησής τους μπορεί να έχει μια προσέγγιση ηθικής για τις σχέσεις του με το συνάνθρωπο; Και πώς μπορεί ένα τέτοιο θέμα να δουλευτεί στην ψυχοθεραπευτική σχέση;
Μια τέτοια θεματική δεν μπορεί να απαντηθεί δίχως μια βουτιά σε μια πιο πνευματική/οντολογική ανάλυση. Εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να απαντηθεί μέσα και μόνο από ένα – όποιο – ψυχοθεραπευτικό μοντέλο και θα αποπειραθώ να απαντήσω με την άγουρη και κάπως περιορισμένη γνώση μου στον πνευματικό και οντολογικό τομέα.
Από πού προκύπτουν το καλό και το κακό και πώς ο άνθρωπος μέσω της κατανόησής τους μπορεί να έχει μια προσέγγιση ηθικής για τις σχέσεις του με το συνάνθρωπο; Και πώς μπορεί ένα τέτοιο θέμα να δουλευτεί στην ψυχοθεραπευτική σχέση;
Μια τέτοια θεματική δεν μπορεί να απαντηθεί δίχως μια βουτιά σε μια πιο πνευματική/οντολογική ανάλυση. Εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να απαντηθεί μέσα και μόνο από ένα – όποιο – ψυχοθεραπευτικό μοντέλο και θα αποπειραθώ να απαντήσω με την άγουρη και κάπως περιορισμένη γνώση μου στον πνευματικό και οντολογικό τομέα.
