Η κυτταρίτιδα μπορεί να θεωρηθεί πολυπαραγοντική. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι οφείλεται σε ενδογενείς παράγοντες όπως ορμονικούς, μεταβολικούς, νευρικούς, ενζυματικούς και κυκλοφορικές δυσλειτουργίες.
Άλλοι πάλι αποδίδουν την εμφάνισή της σε εξωγενείς παράγοντες όπως τραύματα, ορθοστασία, σύσφιξη ρουχισμού, καθιστική ζωή κ.ο.κ. Συγκεκριμένα:
Η κυτταρίτιδα μπορεί να θεωρηθεί πολυπαραγοντική. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι οφείλεται σε ενδογενείς παράγοντες όπως ορμονικούς, μεταβολικούς, νευρικούς, ενζυματικούς και κυκλοφορικές δυσλειτουργίες.
Άλλοι πάλι αποδίδουν την εμφάνισή της σε εξωγενείς παράγοντες όπως τραύματα, ορθοστασία, σύσφιξη ρουχισμού, καθιστική ζωή κ.ο.κ. Συγκεκριμένα:
Πολλές φορές ο δείκτης της ζυγαριάς ανεβαίνει ανεξήγητα, ενώ διαπιστώνεις ένα περίεργο πρήξιμο και βάρος σε πόδια, χέρια ή/και κοιλιά. Δεν είναι τίποτα, απλώς η κατακράτηση έχει γίνει η νέα σου φίλη. Αυτό σημαίνει ότι το σώμα φουσκώνει τοπικά, λόγω της υπερβολικής συσσώρευσης υγρώνστο κυκλοφορικό σύστημα ή στους ιστούς του σώματος.
Πολλές φορές ο δείκτης της ζυγαριάς ανεβαίνει ανεξήγητα, ενώ διαπιστώνεις ένα περίεργο πρήξιμο και βάρος σε πόδια, χέρια ή/και κοιλιά. Δεν είναι τίποτα, απλώς η κατακράτηση έχει γίνει η νέα σου φίλη. Αυτό σημαίνει ότι το σώμα φουσκώνει τοπικά, λόγω της υπερβολικής συσσώρευσης υγρώνστο κυκλοφορικό σύστημα ή στους ιστούς του σώματος.
Όλο και περισσότερο άνθρωποι ακούν από το γιατρό τους να τους λέει «Οι εξετάσεις σου είναι μια χαρά. Αυτό που έχεις είναι ψυχολογικό». Η αντίδραση των περισσότερων ασθενών είναι να κάνουν ότι μπορούν για να εξαλείψουν το σύμπτωμα, κάτι που φυσικά οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει οδηγήσει τους περισσότερους ανθρώπους να μην εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Φυσικά, για να εκφράσει κάποιος τα συναισθήματά του θα πρέπει πρώτα να τα έχει αναγνωρίσει: χρονοβόρο! Είναι τόσες πολλές οι ώρες εργασίες και τόσες πολλές οι υποχρεώσεις που έχουν περισσότεροι από εμάς, που το να «αισθανθούν» και να «βιώσουν» φαντάζει πολυτέλεια!
Όλο και περισσότερο άνθρωποι ακούν από το γιατρό τους να τους λέει «Οι εξετάσεις σου είναι μια χαρά. Αυτό που έχεις είναι ψυχολογικό». Η αντίδραση των περισσότερων ασθενών είναι να κάνουν ότι μπορούν για να εξαλείψουν το σύμπτωμα, κάτι που φυσικά οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει οδηγήσει τους περισσότερους ανθρώπους να μην εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Φυσικά, για να εκφράσει κάποιος τα συναισθήματά του θα πρέπει πρώτα να τα έχει αναγνωρίσει: χρονοβόρο! Είναι τόσες πολλές οι ώρες εργασίες και τόσες πολλές οι υποχρεώσεις που έχουν περισσότεροι από εμάς, που το να «αισθανθούν» και να «βιώσουν» φαντάζει πολυτέλεια!
Η τσιγκουνιά είναι ένα χαρακτηριστικό που υποδηλώνει χαρακτήρα ανασφαλή και ως εκ τούτου ελεγκτικό. Τσιγκούνης δεν είναι κάποιος που είναι απλά επιφυλακτικός ως προς την υπερβολική σπατάλη ή που, επειδή έχει προγραμματίσει να κάνει κάποιες επενδύσεις ή να τοποθετήσει τα χρήματά του σε κάτι που έχει επιλέξει, ως εκ τούτου φροντίζει να είναι προσεκτικός στο πώς διαχειρίζεται τις δαπάνες του. Αυτό, όλοι μας έχουμε κληθεί κάποια στιγμή να το κάνουμε και είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά και συνετό. Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του τσιγκούνη και του ‘οικονόμου’ είναι, κατά πρώτον, ότι ο δεύτερος θα είναι προσεκτικός με τις δαπάνες του για κάποια χρονικά διαστήματα όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο για να εξυπηρετήσει κάποιο πρακτικό σκοπό και κατά δεύτερον, ο ίδιος, δηλαδή ο ‘οικονόμος’, έναντι του τσιγκούνη, θα συνεχίζει να είναι γενναιόδωρος με άλλους τρόπους, όπως, για παράδειγμα, με τη φιλοξενία του, το να μοιραστεί ό,τι έχει, το να προστρέξει στην ανάγκη του άλλου, το να μοιραστεί ανοιχτόκαρδα τα συναισθήματά του, το σπίτι του, τις χαρές και τις λύπες του.
Η τσιγκουνιά είναι ένα χαρακτηριστικό που υποδηλώνει χαρακτήρα ανασφαλή και ως εκ τούτου ελεγκτικό. Τσιγκούνης δεν είναι κάποιος που είναι απλά επιφυλακτικός ως προς την υπερβολική σπατάλη ή που, επειδή έχει προγραμματίσει να κάνει κάποιες επενδύσεις ή να τοποθετήσει τα χρήματά του σε κάτι που έχει επιλέξει, ως εκ τούτου φροντίζει να είναι προσεκτικός στο πώς διαχειρίζεται τις δαπάνες του. Αυτό, όλοι μας έχουμε κληθεί κάποια στιγμή να το κάνουμε και είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά και συνετό. Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του τσιγκούνη και του ‘οικονόμου’ είναι, κατά πρώτον, ότι ο δεύτερος θα είναι προσεκτικός με τις δαπάνες του για κάποια χρονικά διαστήματα όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο για να εξυπηρετήσει κάποιο πρακτικό σκοπό και κατά δεύτερον, ο ίδιος, δηλαδή ο ‘οικονόμος’, έναντι του τσιγκούνη, θα συνεχίζει να είναι γενναιόδωρος με άλλους τρόπους, όπως, για παράδειγμα, με τη φιλοξενία του, το να μοιραστεί ό,τι έχει, το να προστρέξει στην ανάγκη του άλλου, το να μοιραστεί ανοιχτόκαρδα τα συναισθήματά του, το σπίτι του, τις χαρές και τις λύπες του.
