Η διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας του σώματος την οποία ρυθμίζει ο υποθάλαμος απαιτεί την ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγή και στην απώλεια θερμότητας. Η παραγωγή του ιδρώτα και η εξάτμιση είναι οι κύριοι μηχανισμοί διατήρησης της θερμότητας σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας περιβάλλοντος. Φυσιολογικές καταστάσεις που αναστέλλουν την παραγωγή ιδρώτα ή την εξάτμιση είναι η εγκυμοσύνη, η προχωρημένη ηλικία, η βρεφονηπιακή ηλικία. Noσήματα που διαταράσσουν την ομαλή ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος είναι οι γενικευμένες δερματικές νόσοι, η ελάττωση της αιματικής ροής του σώματος, η κακή διατροφή, η αφυδάτωση, η υπόταση, η μείωση της καρδιακής παροχής. Φάρμακα και ουσίες που επηρεάζουν τους ομοιοστατικούς μηχανισμούς του σώματος είναι:

Η σιδηροπενική αναιμία είναι η πιο συχνή μορφή αναιμίας. Πλήττει κυρίως άτομα που ευρίσκονται σε ανάπτυξη (πχ. παιδιά) και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, κυοφορούσες ή μη λόγω αυξημένων αναγκών για σίδηρο. Όταν είναι μικρού βαθμού, η σιδηροπενική αναιμία μπορεί να μην έχει συμπτώματα. Προοδευτικά, συμπτώματα όπως διαταραχές συγκέντρωσης, αδυναμία στα πόδια, μειωμένη ικανότητα μνήμης, ατονία, ζάλη, εύκολη κόπωση, δύσπνοια, αίσθημα ταχυκαρδίας, απώλεια αντοχής, λιποθυμία, εμφανίζονται. Η πτώση σιδήρου προκαλεί αλλοιώσεις από το δέρμα, τα νύχια και τα μαλλιά, όπως εύκολη ρυτίδωση, αύξηση ευθραυστότητας μαλλιών και νυχιών. Σε σοβαρή σιδηροπενία αναπτύσσονται σχισμές στις γωνίες του στόματος, διαστροφή συμπεριφοράς, κοιλονυχία, νευρολογικά σύνδρομα. Χαμηλά ερυθρά και χαμηλός αιματοκρίτης εμφανίζονται.

Η σιδηροπενική αναιμία είναι η πιο συχνή μορφή αναιμίας. Πλήττει κυρίως άτομα που ευρίσκονται σε ανάπτυξη (πχ. παιδιά) και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, κυοφορούσες ή μη λόγω αυξημένων αναγκών για σίδηρο. Όταν είναι μικρού βαθμού, η σιδηροπενική αναιμία μπορεί να μην έχει συμπτώματα. Προοδευτικά, συμπτώματα όπως διαταραχές συγκέντρωσης, αδυναμία στα πόδια, μειωμένη ικανότητα μνήμης, ατονία, ζάλη, εύκολη κόπωση, δύσπνοια, αίσθημα ταχυκαρδίας, απώλεια αντοχής, λιποθυμία, εμφανίζονται. Η πτώση σιδήρου προκαλεί αλλοιώσεις από το δέρμα, τα νύχια και τα μαλλιά, όπως εύκολη ρυτίδωση, αύξηση ευθραυστότητας μαλλιών και νυχιών. Σε σοβαρή σιδηροπενία αναπτύσσονται σχισμές στις γωνίες του στόματος, διαστροφή συμπεριφοράς, κοιλονυχία, νευρολογικά σύνδρομα. Χαμηλά ερυθρά και χαμηλός αιματοκρίτης εμφανίζονται.