Κάποτε, το καλάθι της νοικοκυράς (που εγώ τουλάχιστο το θυμάμαι σαν καλάθι του νοικοκύρη, γιατί μάλλον συχνότερα το χειριζότανε ο πατέρας μου παρά η μάνα μου), ήταν πραγματικό καλάθι, άξιο του ονόματός του, καμωμένο από χτυπητό, πλεγμένο καλάμι, με ολόκληρη προεξέχουσα στεφάνη γύρω από το άνω χείλος της περιμέτρου του, και με χερούλι σε σχήμα επιβλητικής αψίδας.

Κάποτε, το καλάθι της νοικοκυράς (που εγώ τουλάχιστο το θυμάμαι σαν καλάθι του νοικοκύρη, γιατί μάλλον συχνότερα το χειριζότανε ο πατέρας μου παρά η μάνα μου), ήταν πραγματικό καλάθι, άξιο του ονόματός του, καμωμένο από χτυπητό, πλεγμένο καλάμι, με ολόκληρη προεξέχουσα στεφάνη γύρω από το άνω χείλος της περιμέτρου του, και με χερούλι σε σχήμα επιβλητικής αψίδας.

Από φυσιολογική άποψη, η νηστεία της σαρακοστής μάλλον δεν αποτελεί προετοιμασία για το Πάσχα, όσο την αναγκαία και επιβεβλημένη «κάθαρση» και ανάπαυλα από την κραιπάλη και τις διαιτολογικές, γαστριμαργικές, σεξουαλικές και άλλες υπερβολές και εκτροπές που προηγήθηκαν κατά τη διάρκεια της αποκριάς!

Από φυσιολογική άποψη, η νηστεία της σαρακοστής μάλλον δεν αποτελεί προετοιμασία για το Πάσχα, όσο την αναγκαία και επιβεβλημένη «κάθαρση» και ανάπαυλα από την κραιπάλη και τις διαιτολογικές, γαστριμαργικές, σεξουαλικές και άλλες υπερβολές και εκτροπές που προηγήθηκαν κατά τη διάρκεια της αποκριάς!

Μια φορά κι΄ ένα καιρό είχαμε στο σπίτι μια μαύρη κατάμαυρη γάτα που τη λέγαμε Λούσυ. Ήταν λοιπόν η Λούσυ ένα τρισχαριτωμένο ζώο, παιχνιδιάρικο και χαδιάρικο, που ήξερε να εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες, τις συμπάθειες, τις αντιπάθειες και τις ιδιοτροπίες του κάθε μέλους της οικογένειας προς όφελός της, με αποτέλεσμα να διάγει μια ανέμελη και πανευτυχή γατίσια ζωή! Είχε καταφέρει να επικρατήσει και να ελέγχει ψυχολογικά τους πάντες και να αποτελεί τον απόλυτο κυρίαρχο και αφέντη του σπιτιού.

Μια φορά κι΄ ένα καιρό είχαμε στο σπίτι μια μαύρη κατάμαυρη γάτα που τη λέγαμε Λούσυ. Ήταν λοιπόν η Λούσυ ένα τρισχαριτωμένο ζώο, παιχνιδιάρικο και χαδιάρικο, που ήξερε να εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες, τις συμπάθειες, τις αντιπάθειες και τις ιδιοτροπίες του κάθε μέλους της οικογένειας προς όφελός της, με αποτέλεσμα να διάγει μια ανέμελη και πανευτυχή γατίσια ζωή! Είχε καταφέρει να επικρατήσει και να ελέγχει ψυχολογικά τους πάντες και να αποτελεί τον απόλυτο κυρίαρχο και αφέντη του σπιτιού.

Για πρώτη φορά, θυμάμαι, συνειδητοποίησα τη σημασία, αλλά και το μυστήριο της λειτουργίας του π ε π τ ι κ ο ύ  σ υ σ τ ή μ α τ ο ς όταν, μαθητής στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, παρακολουθούσα τους μεταξοσκώληκες που εξέτρεφε η μάνα μου στο υπόγειο του σπιτιού μας, στην Κερύνεια, να καταβροχθίζουν με απίθανη βουλιμία τα φύλλα της μουριάς!

Για πρώτη φορά, θυμάμαι, συνειδητοποίησα τη σημασία, αλλά και το μυστήριο της λειτουργίας του π ε π τ ι κ ο ύ  σ υ σ τ ή μ α τ ο ς όταν, μαθητής στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, παρακολουθούσα τους μεταξοσκώληκες που εξέτρεφε η μάνα μου στο υπόγειο του σπιτιού μας, στην Κερύνεια, να καταβροχθίζουν με απίθανη βουλιμία τα φύλλα της μουριάς!

Προσοχή! Όλοι εσείς οι χοντρουλές και οι χοντρουλοί, που παλεύετε με τα διαιτολόγια και τις δίαιτες αδυνατίσματος, που κυνηγάτε το άπιαστο όνειρο της λυγερής σιλουέτας των συλφίδων, των μανεκέν και των ασωμάτων, έχετε το νου σας! Υπάρχουν σ’ αυτό τον κόσμο η κακία και η ζήλια. Και ο φθόνος πρώην αποτυχημένων συντρόφων σας, που προσπαθούν, επειδή εκείνοι/ες εγκατέλειψαν τον αγώνα, να εμποτίσουν με το δηλητήριό τους, σαν οχιές, τις ψυχές και τις πληγές σας. Προσπαθούν να ειρωνευτούν την προσπάθειά σας, να γελοιοποιήσουν την αγωνία σας και να στραγγίσουν το άδειο σας στομάχι. Και ιδού η απόδειξη: