αμφιβληστροειδή - dietup.gr

new33_4877853a_blog.jpg

Όργανο πολύτιμο και ευαίσθητο τα μάτια χρειάζονται φροντίδα και προσοχή. Ακόμα και μικρή έκπτωση της όρασης δυσχεραίνει σημαντικά καθημερινές μας δραστηριότητες όπως η οδήγηση, η ανάγνωση ή η παρακολούθηση τηλεόρασης. Ο ρόλος της διατροφής στην προκείμενη περίπτωση καθίσταται σημαντικός καθώς ανεπαρκής πρόσληψη συγκεκριμένων συστατικών μπορεί να οδηγήσει σε οφθαλμολογικές παθήσεις.

new33_3550032a_blog.jpg

Όργανο πολύτιμο και ευαίσθητο τα μάτια χρειάζονται φροντίδα και προσοχή. Ακόμα και μικρή έκπτωση της όρασης δυσχεραίνει σημαντικά καθημερινές μας δραστηριότητες όπως η οδήγηση, η ανάγνωση ή η παρακολούθηση τηλεόρασης. Ο ρόλος της διατροφής στην προκείμενη περίπτωση καθίσταται σημαντικός καθώς ανεπαρκής πρόσληψη συγκεκριμένων συστατικών μπορεί να οδηγήσει σε οφθαλμολογικές παθήσεις.

new33_4877853a_blog.jpg

Όργανο πολύτιμο και ευαίσθητο τα μάτια χρειάζονται φροντίδα και προσοχή. Ακόμα και μικρή έκπτωση της όρασης δυσχεραίνει σημαντικά καθημερινές μας δραστηριότητες όπως η οδήγηση, η ανάγνωση ή η παρακολούθηση τηλεόρασης. Ο ρόλος της διατροφής στην προκείμενη περίπτωση καθίσταται σημαντικός καθώς ανεπαρκής πρόσληψη συγκεκριμένων συστατικών μπορεί να οδηγήσει σε οφθαλμολογικές παθήσεις.

new5_4009924_blog.jpg
Ήταν περίπου η ώρα 11 το πρωί μιας ηλιόλουστης, αλλά πολύ δροσερής χειμωνιάτικης μέρας, παραμονή Χριστουγέννων, του έτους 19**. Ντυμένος με το κατακαίνουργιο καμηλό παλτουδάκι μου, με το γιακαδάκι να κουμπώνει ψηλά στο λαιμό, και τα μάλλινα καλτσάκια να ξεχειλώνουν πάνω από τα μποτίνια μου, περπατούσαμε με τη μάνα μου στο μονοπάτι. Βαδίζαμε μάλλον βιαστικά για το σπίτι μας. Θυμάμαι που κρατιόμουνα με το αριστερό μου χέρι από το φουστάνι της, ενώ στο δεξί μου χέρι κρατούσα ένα χαρτονένιο δέμα, δεμένο σταυρωτά με μια πράσινη κορδέλα, που κατέληγε σε μεγαλοπρεπή φιόγκο! Το περιεχόμενο του πακέτου μου ήταν άγνωστο.
new5_4009924_blog.jpg
Ήταν περίπου η ώρα 11 το πρωί μιας ηλιόλουστης, αλλά πολύ δροσερής χειμωνιάτικης μέρας, παραμονή Χριστουγέννων, του έτους 19**. Ντυμένος με το κατακαίνουργιο καμηλό παλτουδάκι μου, με το γιακαδάκι να κουμπώνει ψηλά στο λαιμό, και τα μάλλινα καλτσάκια να ξεχειλώνουν πάνω από τα μποτίνια μου, περπατούσαμε με τη μάνα μου στο μονοπάτι. Βαδίζαμε μάλλον βιαστικά για το σπίτι μας. Θυμάμαι που κρατιόμουνα με το αριστερό μου χέρι από το φουστάνι της, ενώ στο δεξί μου χέρι κρατούσα ένα χαρτονένιο δέμα, δεμένο σταυρωτά με μια πράσινη κορδέλα, που κατέληγε σε μεγαλοπρεπή φιόγκο! Το περιεχόμενο του πακέτου μου ήταν άγνωστο.