Η είσοδος ενός παιδιού στην εφηβεία σηματοδοτεί μια περίοδο άγχους και αναζητήσεων. Προσπαθεί να διαμορφώσει μια ταυτότητα, να ανακαλύψει το ρόλο του στην οικογένεια, την κοινωνία, τις φιλίες του και ταυτόχρονα να καταλάβει και να αποδεχτεί τις ραγδαίες αλλαγές στο σώμα του. Είτε γίνει νωρίς ή αργά (πρώιμη ή όψιμη ήβη) η ενασχόληση με το σώμα είναι έντονη και η πίεση που νιώθει ο έφηβος μεγάλη. Οι διαταραχές διατροφής αρχικά ξεκινούν σαν μια προσπάθεια μείωσης της έντασης και σαν στρατηγική αντιμετώπισης προβλημάτων και μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατο. Περίπου το 0,5-2% των γυναικών πάσχει από ψυχογενή ανορεξία και το 2-4% από βουλιμία. Εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες (8 φορές περισσότερο, παρόλο που η διαφορά μικραίνει τα τελευταί χρόνια) από τους άντρες.