Η διατροφή των βρεφών και των νηπίων με μπιμπερό, όπως και η επίμονη χρήση πιπίλας, έχουν την τάση να παραμορφώνουν το παιδικό πρόσωπο.
Το κρανίο και το πρόσωπο του παιδιού συνεχίζουν από τη γέννηση και έπειτα να διαπλάθονται και να μορφοποιούνται. Το περιβάλλον, τα καθημερινά ερεθίσματα που δέχεται το στόμα επιδρούν στη διάπλαση του προσώπου έως τουλάχιστον τα πρώτα τέσσερα χρόνια της ζωής. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας δεν προκύπτουν μόνο από τα γονίδια των γονιών μας, αλλά και από τον τρόπο διατροφής και τις συνήθειες των πρώτων μας χρόνων.
«Τώρα που το μωρό σου ξεκινάει κρεμούλες, θα σταματήσεις σιγά σιγά να θηλάζεις».
«Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες δεν προσφέρει τίποτα»
«Αν δεν σταματήσεις το θηλασμό, το μωρό θα είναι κολλημένο στο στήθος σου και δεν θα τρώει τίποτε άλλο»
«Μετά τους έξι μήνες πρέπει σταδιακά να απογαλακτίσεις και να δώσεις γάλα δεύτερης βρεφικής ηλικίας»
«Τώρα με τις στερεές τροφές θα θηλάζεις μόνο πρωί και βράδυ»
«Μην θηλάζεις μετά το φαγητό του μωρού, εμποδίζεις την απορρόφηση της κρέμας»
Όλα τα παραπάνω είναι επιστημονικά λανθασμένες δοξασίες. Τι πραγματικά ισχύει;
Οι ΗΠΑ προωθούν το μητρικό θηλασμό ενάντια στον αγώνα κατά της επιδημίας παχυσαρκίας
Η Εθνική Επιτροπή Μητρικού Θηλασμού στις ΗΠΑ εξέδωσε πρόσφατα ανακοίνωση σχετικά με το θηλασμό ως κρίσιμη στρατηγική για την πρόληψη της παχυσαρκίας. Στην ανακοίνωση αυτή η επιστημονική επιτροπή συνιστά το μητρικό θηλασμό ως στρατηγική πρόληψης για να μειωθεί η παχυσαρκία στον πληθυσμό και για να ένα υγιές σωματικό βάρος σε όλη τη διάρκεια της ζωής.
Η Ελληνίδα που συνεχίζει να θηλάζει το 18 μηνών παιδί της έρχεται συχνά αντιμέτωπη με εχθρικές τοποθετήσεις από επαγγελματίες υγείας και από τον κοινωνικό της περίγυρο. «Μα το θηλάζεις ακόμα;», «το γάλα σου δεν προσφέρει πλέον τίποτα στο παιδί», «το κακομαθαίνεις» και πόσα άλλα.
Η επιστημονική αλήθεια βρίσκεται πολύ μακριά από τις παραπάνω πλανεμένες γνώμες. Η επιστημονική αλήθεια δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις απαρχαιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις που έχουν παγιωθεί στο μυαλό των περισσότερων γιατρών και γονιών, παρά τις αναρίθμητες σύγχρονες επιστημονικές αποδείξεις που τις αναιρούν. Η επιστημονική αλήθεια έχει να κάνει με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, σύμφωνα με τον οποίο: « Τα βρέφη συνιστάται να θηλάζουν αποκλειστικά για έξι μήνες, έπειτα να δοκιμάζουν στερεές τροφές συνεχίζοντας παράλληλα να θηλάζουν τη μάνα τους για τουλάχιστον δύο χρόνια ή για όσο επιθυμούν μητέρα και παιδί, χωρίς ανάγκη επιβολής κάποιου ανώτερου ορίου στη διάρκεια του θηλασμού». Η επιστημονική αλήθεια σήμερα έχει να κάνει με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας, σύμφωνα με την οποία: « Τα βρέφη συνιστάται να θηλάζουν αποκλειστικά για έξι μήνες, έπειτα να δοκιμάζουν στερεές τροφές συνεχίζοντας παράλληλα το θηλασμό για τουλάχιστον ένα χρόνο ή για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν μητέρα και παιδί.
Η κυρίαρχη κουλτούρα του μπιμπερό μας έχει μάθει να σκεφτόμαστε τη φροντίδα του μωρού ως απλή θρέψη – τάισμα. Όταν μια μητέρα θηλάζει το δεκαοκτώ μηνών αγόρι της, οι φίλες της την αποδοκιμάζουν λέγοντας: «το γάλα σου δεν προσφέρει πια τίποτα στο παιδί» ή ότι «είναι πολύ μεγάλος για να θηλάζει» ή «πάλι θα φάει;». Πίσω από αυτές τις τοποθετήσεις κρύβεται η λανθασμένη εντύπωση ότι ο θηλασμός αφορά μόνο το γάλα και από εκείνο μόνο τα θρεπτικά του συστατικά. Το να μικραίνει κανείς το θηλασμό στις πρωτείνες και το λίπος του μητρικού γάλακτος είναι σα να μικραίνει τον έρωτα στη συνουσία και τα σπερματοζωάρια. Η γαλουχία δεν είναι μόνο φαγητό όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε οι εχθροί της και υπέρμαχοι των μπιμπερό. Το στήθος της μαμάς για ένα μωρό είναι το πρώτο και ιδανικότερο αντικείμενο εισαγωγής του στην εξωτερική πραγματικότητα. Το βρέφος σχηματίζει τον κόσμο και τον εαυτό του μέσα από αυτό. Εδώ πρόκειται για την ψυχική και συναισθηματική ωρίμανση του καινούργιου ανθρώπου, όχι απλώς για την περιεκτικότητα σε προβιοτικά. Ο θηλασμός παίζει τουλάχιστον έξι, εξίσου σημαντικούς ρόλους:
Tο 2006 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatrics μια πολύ σημαντική έρευνα από την Αυστραλία. Κάθε επαγγελματίας υγείας που έρχεται σε επαφή με θηλάζουσες μητέρες θα έπρεπε να την έχει διαβάσει και κατανοήσει σε βάθος. Δείχνει πώς ακριβώς να περιμένουμε την συμπεριφορά ενός φυσιολογικού βρέφους που θηλάζει. Τι είναι φυσιολογικό στη βρεφική διατροφή; Πότε ένας επαγγελματίας υγείας μας αγχώνει αναίτια και πότε πρέπει πραγματικά να ανησυχήσουμε; Οι γονείς θα πρέπει να ενημερώνονται για τα συμπεράσματά της έρευνας αυτής ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης.
Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο έγκυρο περιοδικό Pediatrics το 2010 μελέτησε το οικονομικό κόστος για τις ΗΠΑ από το γεγονός ότι τα μωρά δε θηλάζουν όσο θα έπρεπε. Στην Αμερική, παρά τα αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα του μητρικού θηλασμού, κάτω από 40% των βρεφών βγαίνουν από το μαιευτήριο θηλάζοντας αποκλειστικά τη μητέρα τους, ενώ στους έξι μήνες της ζωής μόνο 4% αυτών συνεχίζουν να θηλάζουν αποκλειστικά.
ΑΝ ΕΤΟΙΜΑΖΕΣΤΕ να φέρετε στον κόσμο ένα παιδί και το πρόβλημά σας είναι πώς θα επιστρέψετε το συντομότερο στη δουλειά και στο γραφείο, ακούστε πρώτα τι λένε οι ειδικοί γιατροί, ένας γυναικολόγος και ένας παιδοψυχολόγος, για τα «πρέπει» και τα «μη» της περιόδου μετά την αίθουσα τοκετού…
Απλές συμβουλές για να διδάξετε τα μωρά σας να δοκιμάζουν τα πάντα
Σύμφωνα με τους εδικούς, είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσουμε στην ενήλικη ζωή μας γεύσεις που δεν είχαμε δοκιμάσει όταν ήμασταν παιδιά. Ποια είναι, λοιπόν, η καλύτερη μέθοδος για να ευχαριστηθεί ένα παιδί μια πλούσια διατροφή ακόμη και στην «κρίσιμη καμπή» των δύο χρόνων κατά την οποία αρχίζει να μην του αρέσει τίποτε; Η εφημερίδα «Figaro» προτείνει έναν «οδικό χάρτη».
