Δερματολόγος
Η Elizabeth Poulakis Linci γεννήθηκε στη Valencia, Venezuela όπου αποφοίτησε το 2001 από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Valencia. Ακολούθησε την ειδικότητα της Δερματολογίας και στη συνέχεια απέκτησε εμπειρία στον τομέα της Δερματολογικής Αισθητικής, σε διάφορες χώρες όπως Ιταλία, Βραζιλία, Ισπανία, και Αμερική.
Η πλούσια διατροφική αξία του γιαουρτιού το καθιστά ως την απαραίτητη, αναντικατάστατη, καθημερινή τροφή που συνδυάζει απόλυτα το τερπνό με το ωφέλιμο.
Η πλούσια διατροφική αξία του γιαουρτιού το καθιστά ως την απαραίτητη, αναντικατάστατη, καθημερινή τροφή που συνδυάζει απόλυτα το τερπνό με το ωφέλιμο.
Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ «της μόδας» τα διάφορα τεστ δυσανεξίας σε τρόφιμα, τα οποία υποτίθεται ότι μπορούν να αναγνωρίσουν ποιες τροφές «παχαίνουν» και πρέπει να αποφεύγονται, προκειμένου κάποιος να χάσει βάρος. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη σε αυτήν την θεωρία, της οποίας τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για την υγεία.
Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ «της μόδας» τα διάφορα τεστ δυσανεξίας σε τρόφιμα, τα οποία υποτίθεται ότι μπορούν να αναγνωρίσουν ποιες τροφές «παχαίνουν» και πρέπει να αποφεύγονται, προκειμένου κάποιος να χάσει βάρος. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη σε αυτήν την θεωρία, της οποίας τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για την υγεία.
Αναρωτιόμαστε συχνά γιατί τα σημερινά παιδιά πριν από τα τριάντα δεν έχουν φύγει ακόμα από το σπίτι τους. Ακούμε στις ειδήσεις για το οικονομικό αδιέξοδο που βρίσκονται, για τη γενιά των 700 ευρώ, για το βόλεμα που έχουν με το έτοιμο φαγητό της μητέρας τους, με τα πλυμένα ρούχα, με την ασφάλεια της πατρικής εστίας. Τα κατηγορούμε κιόλας, ότι είναι ανίκανα να πάρουν ευθύνες… Δεν έχουμε όμως ποτέ αναλογιστεί μήπως είναι ήδη επωμισμένα με ευθύνες. Μήπως ήδη εδώ και χρόνια έχουν αναλάβει την ευθύνη να φροντίζουν τους γονείς τους και να ξεπληρώνουν το φαγητό που τρώνε, δίνοντας συναισθηματική τροφή σε γονείς που από καιρό δεν «ταΐζουν» ο ένας τον άλλο. Μήπως αυτά τα παιδιά κάνοντας στην άκρη τις δικές τους ανάγκες και το δικό τους μεγάλωμα, μεγαλώνουν και συχνά κρατούν ζωντανούς τους γονείς τους;
Ανατρέχοντας στο γεγονός της τεκνοποίησης στο βάθος του χρόνου, αντιλαμβάνεται κανείς την τεράστια επιρροή της μετεξέλιξης των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα, επιβαρύνοντας το θεσμό της οικογένειας. Στα νησιά του Αιγαίου π.χ. το 1960 η μέση ηλικία γάμου ήταν ακόμη 14-17 έτη, ενώ στην Αθήνα του 2010 ξεπερνάει πια τα 30 επηρεάζοντας τις κοινωνικές δομές και την μέση ηλικία τεκνοποίησης (η ηλικία απόκτησης του πρώτου παιδιού), με γεωμετρικούς ρυθμούς.
