όπως - dietup.gr - Page 30

new23_5531593a_m.jpg

Η νευρική ορθορεξία ή πιο συχνά εμφανιζόμενη ως ορθορεξία αναπτύχθηκε αρχικά από τον  Steven Bratman (1997) προκειμένου να περιγράψει άτομα που εμφάνιζαν προσκόλληση ή εμμονή στην υγιεινή διατροφή για να βελτιώσουν αρχικά την υγεία τους. Η ορθορεξία δεν θεωρείται ιατρικός όρος και δεν περιλαμβάνεται στο Διαγνωστικό Εγχειρίδιο των  Ψυχικών Διαταραχών (Diagnostic and Statistical Manual of Mental disorders, DSM-IV, APA, 1994) όμως έχει προταθεί για εισαγωγή στη νεότερη έκδοση (DSM-V). Η νευρική ορθορεξία χαρακτηρίζεται από ακραία και άκαμπτη στάση σε σχέση με τις τροφές και απόλυτη αποφυγή τροφών που θα μπορούσαν να καταναλωθούν με πιο αραιή συχνότητα, όπως για παράδειγμα τα γλυκά ή ένα γεύμα αυξημένο σε λιπαρά.

new23_5531593a_m.jpg

Η νευρική ορθορεξία ή πιο συχνά εμφανιζόμενη ως ορθορεξία αναπτύχθηκε αρχικά από τον  Steven Bratman (1997) προκειμένου να περιγράψει άτομα που εμφάνιζαν προσκόλληση ή εμμονή στην υγιεινή διατροφή για να βελτιώσουν αρχικά την υγεία τους. Η ορθορεξία δεν θεωρείται ιατρικός όρος και δεν περιλαμβάνεται στο Διαγνωστικό Εγχειρίδιο των  Ψυχικών Διαταραχών (Diagnostic and Statistical Manual of Mental disorders, DSM-IV, APA, 1994) όμως έχει προταθεί για εισαγωγή στη νεότερη έκδοση (DSM-V). Η νευρική ορθορεξία χαρακτηρίζεται από ακραία και άκαμπτη στάση σε σχέση με τις τροφές και απόλυτη αποφυγή τροφών που θα μπορούσαν να καταναλωθούν με πιο αραιή συχνότητα, όπως για παράδειγμα τα γλυκά ή ένα γεύμα αυξημένο σε λιπαρά.

new23_899148_blog.jpg

Η τσιγκουνιά είναι ένα χαρακτηριστικό που υποδηλώνει χαρακτήρα ανασφαλή και ως εκ τούτου ελεγκτικό. Τσιγκούνης δεν είναι κάποιος που είναι απλά επιφυλακτικός ως προς την υπερβολική σπατάλη ή που, επειδή έχει προγραμματίσει να κάνει κάποιες επενδύσεις ή να τοποθετήσει τα χρήματά του σε κάτι που έχει επιλέξει, ως εκ τούτου φροντίζει να είναι προσεκτικός στο πώς διαχειρίζεται τις δαπάνες του. Αυτό, όλοι μας έχουμε κληθεί κάποια στιγμή να το κάνουμε και είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά και συνετό. Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του τσιγκούνη και του ‘οικονόμου’ είναι, κατά πρώτον, ότι ο δεύτερος θα είναι προσεκτικός με τις δαπάνες του για κάποια χρονικά διαστήματα όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο για να εξυπηρετήσει κάποιο πρακτικό σκοπό και κατά δεύτερον, ο ίδιος, δηλαδή ο ‘οικονόμος’, έναντι του τσιγκούνη, θα συνεχίζει να είναι γενναιόδωρος με άλλους τρόπους, όπως, για παράδειγμα, με τη φιλοξενία του, το να μοιραστεί ό,τι έχει, το να προστρέξει στην ανάγκη του άλλου, το να μοιραστεί ανοιχτόκαρδα τα συναισθήματά του, το σπίτι του, τις χαρές και τις λύπες του.

new23_899148_blog.jpg

Η τσιγκουνιά είναι ένα χαρακτηριστικό που υποδηλώνει χαρακτήρα ανασφαλή και ως εκ τούτου ελεγκτικό. Τσιγκούνης δεν είναι κάποιος που είναι απλά επιφυλακτικός ως προς την υπερβολική σπατάλη ή που, επειδή έχει προγραμματίσει να κάνει κάποιες επενδύσεις ή να τοποθετήσει τα χρήματά του σε κάτι που έχει επιλέξει, ως εκ τούτου φροντίζει να είναι προσεκτικός στο πώς διαχειρίζεται τις δαπάνες του. Αυτό, όλοι μας έχουμε κληθεί κάποια στιγμή να το κάνουμε και είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά και συνετό. Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του τσιγκούνη και του ‘οικονόμου’ είναι, κατά πρώτον, ότι ο δεύτερος θα είναι προσεκτικός με τις δαπάνες του για κάποια χρονικά διαστήματα όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο για να εξυπηρετήσει κάποιο πρακτικό σκοπό και κατά δεύτερον, ο ίδιος, δηλαδή ο ‘οικονόμος’, έναντι του τσιγκούνη, θα συνεχίζει να είναι γενναιόδωρος με άλλους τρόπους, όπως, για παράδειγμα, με τη φιλοξενία του, το να μοιραστεί ό,τι έχει, το να προστρέξει στην ανάγκη του άλλου, το να μοιραστεί ανοιχτόκαρδα τα συναισθήματά του, το σπίτι του, τις χαρές και τις λύπες του.

new23_9076673a_s.jpg

Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερο οι επιστήμες της νευρολογίας, ψυχιατρικής, και ψυχανάλυσης συνεργάζονται στενά με άλλους κλάδους της ιατρικής, όπως, για παράδειγμα, την γαστρεντερολογία για να καταδείξουν την άρρηκτα συνδεδεμένη σχέση ψυχής και σώματος, στην υγεία και στην ασθένεια. Σίγουρα πολλοί από σας θα έχουν βιώσει ή ακούσει άλλους να μιλούν για τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα και προβλήματα, ή ακόμα και χωρίς την χρήση του όρου αυτού, θα έχουμε ακούσει κάποιον να μιλά για πονοκεφάλους όταν στρεσάρεται, για πόνο στη μέση, για κοιλιακά άλγη ή διάρροιες σε περιόδους ψυχικής έντασης. Το κορμί μας αντιδρά με χειροπιαστά, αληθινά και φορές βασανιστικά σωματικά συμπτώματα στις δυσκολίες της ψυχής, αλλά και η ψυχή μας, γρήγορα αφουγκράζεται τις ασθένειες του σώματος και, μέσω της διάθεσης, μας αφυπνεί για τυχόν προβλήματα υγείας.

new23_9076673a_s.jpg

Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερο οι επιστήμες της νευρολογίας, ψυχιατρικής, και ψυχανάλυσης συνεργάζονται στενά με άλλους κλάδους της ιατρικής, όπως, για παράδειγμα, την γαστρεντερολογία για να καταδείξουν την άρρηκτα συνδεδεμένη σχέση ψυχής και σώματος, στην υγεία και στην ασθένεια. Σίγουρα πολλοί από σας θα έχουν βιώσει ή ακούσει άλλους να μιλούν για τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα και προβλήματα, ή ακόμα και χωρίς την χρήση του όρου αυτού, θα έχουμε ακούσει κάποιον να μιλά για πονοκεφάλους όταν στρεσάρεται, για πόνο στη μέση, για κοιλιακά άλγη ή διάρροιες σε περιόδους ψυχικής έντασης. Το κορμί μας αντιδρά με χειροπιαστά, αληθινά και φορές βασανιστικά σωματικά συμπτώματα στις δυσκολίες της ψυχής, αλλά και η ψυχή μας, γρήγορα αφουγκράζεται τις ασθένειες του σώματος και, μέσω της διάθεσης, μας αφυπνεί για τυχόν προβλήματα υγείας.

new23_5285066_s.jpg

Το διαζύγιο είναι ως επί τω πλείστον μια δυσάρεστη εμπειρία για το ζευγάρι που τη βιώνει αλλά και για τον στενό του, οικογενειακό περίγυρο. Άμεσα δε επιρρεάζονται τα παιδιά του ζευγαριού. Επίσης ο φόβος της πιθανής αρνητικής επίδρασης στα παιδιά όπως και η οικονομική αβεβαιότητα φαίνονται να είναι οι σημαντικότεροι ανασταλτικοί παράγοντες στο να χωρίσει  ένα ζευγάρι όταν η σχέση του νοσεί και έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα. Είναι όμως πάντα «κακή» η λύση του διαζυγίου ή μήπως σε αρκετές περιπτώσεις είναι έστω και καθυστερημένα για το ζευγάρι η μόνη κίνηση υγείας και ειλικρίνειας που μπορεί να ωφελήσει όλους αυτούς που αφορά; Ας δούμε τα πράγματα όμως λίγο πιο αναλυτικά.

new23_5285066_s.jpg

Το διαζύγιο είναι ως επί τω πλείστον μια δυσάρεστη εμπειρία για το ζευγάρι που τη βιώνει αλλά και για τον στενό του, οικογενειακό περίγυρο. Άμεσα δε επιρρεάζονται τα παιδιά του ζευγαριού. Επίσης ο φόβος της πιθανής αρνητικής επίδρασης στα παιδιά όπως και η οικονομική αβεβαιότητα φαίνονται να είναι οι σημαντικότεροι ανασταλτικοί παράγοντες στο να χωρίσει  ένα ζευγάρι όταν η σχέση του νοσεί και έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα. Είναι όμως πάντα «κακή» η λύση του διαζυγίου ή μήπως σε αρκετές περιπτώσεις είναι έστω και καθυστερημένα για το ζευγάρι η μόνη κίνηση υγείας και ειλικρίνειας που μπορεί να ωφελήσει όλους αυτούς που αφορά; Ας δούμε τα πράγματα όμως λίγο πιο αναλυτικά.

new23_641105_s.jpg

Άγχος πριν το Γάμο

Η γαμήλια τελετή μαγνητίζει και συγκεντρώνει σαν εμπειρία όλα τα συναισθήματα που έχουν επενδυθεί κατά τη διάρκεια της σχέσης του ζευγαριού. Η αγάπη, η ασφάλεια, αλλά και οι πιθανές εντάσεις που διέπουν τη σχέση του ζευγαριού κορυφώνονται με την ύστατη τελετή επιβεβαίωσης της μονιμότητας του δεσμού και την επιθυμία να δημιουργήσει το ζευγάρι οικογένεια. Οι προϋπάρχουσες τριβές δεν μπορεί παρά να υπογραμμιστούν στη διάρκεια της ετοιμασίας για το γάμο. Το καλύτερο βήμα για να αποφευχθούν οι εντάσεις είναι να υπάρχει ανοιχτός και ειλικρινής διάλογος μεταξύ των δύο μελών του ζευγαριού. Τα προβλήματα που σίγουρα θα προκύψουν δεν θα λυθούν από μόνα τους ως δια μαγείας κατόπιν της τελετής. Τα ζητήματα οργάνωσης της τελετής αλλά και οι προσμονές του κάθε μέλους του ζευγαριού από την διαδικασία του γάμου θα τεστάρουν τις αντοχές και τα όρια του ζευγαριού αλλά και θα το φέρουν κοντά όταν αυτό είναι συμβατό στις απόψεις και στις προσδοκίες του. Οι διαφορές που θα προκύψουν συνήθως συμβολίζουν και βαθύτερα, ίσως άλυτα, ζητήματα τα οποία καλό είναι να βρούν τρόπο έκφρασης και να εκτονωθούν ώστε να μην υπονομεύουν το ζευγάρι ερήμην του. Η μέρα του γάμου δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αλλά έναρξη μιας καινούριας ζωής που απαιτεί την αφοσίωση και φροντίδα των ατόμων που την απαρτίζουν.

new23_641105_s.jpg

Άγχος πριν το Γάμο

Η γαμήλια τελετή μαγνητίζει και συγκεντρώνει σαν εμπειρία όλα τα συναισθήματα που έχουν επενδυθεί κατά τη διάρκεια της σχέσης του ζευγαριού. Η αγάπη, η ασφάλεια, αλλά και οι πιθανές εντάσεις που διέπουν τη σχέση του ζευγαριού κορυφώνονται με την ύστατη τελετή επιβεβαίωσης της μονιμότητας του δεσμού και την επιθυμία να δημιουργήσει το ζευγάρι οικογένεια. Οι προϋπάρχουσες τριβές δεν μπορεί παρά να υπογραμμιστούν στη διάρκεια της ετοιμασίας για το γάμο. Το καλύτερο βήμα για να αποφευχθούν οι εντάσεις είναι να υπάρχει ανοιχτός και ειλικρινής διάλογος μεταξύ των δύο μελών του ζευγαριού. Τα προβλήματα που σίγουρα θα προκύψουν δεν θα λυθούν από μόνα τους ως δια μαγείας κατόπιν της τελετής. Τα ζητήματα οργάνωσης της τελετής αλλά και οι προσμονές του κάθε μέλους του ζευγαριού από την διαδικασία του γάμου θα τεστάρουν τις αντοχές και τα όρια του ζευγαριού αλλά και θα το φέρουν κοντά όταν αυτό είναι συμβατό στις απόψεις και στις προσδοκίες του. Οι διαφορές που θα προκύψουν συνήθως συμβολίζουν και βαθύτερα, ίσως άλυτα, ζητήματα τα οποία καλό είναι να βρούν τρόπο έκφρασης και να εκτονωθούν ώστε να μην υπονομεύουν το ζευγάρι ερήμην του. Η μέρα του γάμου δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αλλά έναρξη μιας καινούριας ζωής που απαιτεί την αφοσίωση και φροντίδα των ατόμων που την απαρτίζουν.