Αν ξεχνάτε κάποιο προγραμματισμένο σας ραντεβού, αν δε θυμάστε που αφήσατε τα κλειδιά σας, ή βρίσκεστε μπροστά σε ένα ανοιχτό ψυγείο, χωρίς να θυμάστε τι θέλατε, είναι σίγουρα κάτι ενοχλητικό που συχνά σας κάνει να αισθάνεστε μεγαλύτεροι σε ηλικία. Όμως δεν είναι πάντα κάτι που έχει σχέση με την ηλικία σας, αλλά συχνά ξεκινάει από το τι υπάρχει στο πιάτο σας.
Αν ξεχνάτε κάποιο προγραμματισμένο σας ραντεβού, αν δε θυμάστε που αφήσατε τα κλειδιά σας, ή βρίσκεστε μπροστά σε ένα ανοιχτό ψυγείο, χωρίς να θυμάστε τι θέλατε, είναι σίγουρα κάτι ενοχλητικό που συχνά σας κάνει να αισθάνεστε μεγαλύτεροι σε ηλικία. Όμως δεν είναι πάντα κάτι που έχει σχέση με την ηλικία σας, αλλά συχνά ξεκινάει από το τι υπάρχει στο πιάτο σας.
Κλινική Ψυχολόγος
Βεβαίωσε όλους ότι ήταν εντάξει (προσφέρθηκαν να καλέσουν ασθενοφόρο) και ότι απλά σκόνταψε εξαιτίας των καινούριων της παπουτσιών. Αφού ανασκουμπώθηκε της έδωσαν ένα άλλο πιάτο με φαγητό.
Παρά το γεγονός ότι φαινόταν λίγο ταραγμένη, συνέχισε να απολαμβάνει το υπόλοιπο της βραδιάς. Λίγο αργότερα ο σύζυγος της, τηλεφώνησε να ειδοποιήσει όλους ότι είχε πάει τη σύζυγό του στο νοσοκομείο (η γυναίκα πέθανε στις 6 τα ξημερώματα).
Η κλινική εικόνα των δοντιών και των ούλων της γυναίκας συνήθως επιδεινώνεται μετά από μια εγκυμοσύνη. Οι ορμονικές ανακατατάξεις που έχει υποστεί το σώμα έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση οδοντιατρικών προβλημάτων ή την επιβάρυνση καταστάσεων που ήδη υπήρχαν. Χάρη στις σύγχρονες μεθόδους της αισθητικής οδοντιατρικής μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, να τα διορθώσουμε και να σχεδιάσουμε ένα χαμόγελο πιο όμορφο από πριν.
Εσύ ξέρεις πότε είναι ο σωστός χρόνος για ‘σενα.
Μερικοί άνθρωποι επισκέπτονται τον ψυχολόγο μετά από πιεστικές κάποιες φορές παραινέσεις των ανθρώπων γύρω τους. Τις περισσότερες φορές το καλύτερο είναι να επιλέξεις εσύ το χρόνο που θα επισκεφτείς έναν θεραπευτή για να συζητήσεις τα θέματα που σε απασχολούν. Για παράδειγμα, η Κάτια (ψευδώνυμο), που αποφάσισε να κάνει θεραπεία λέει: ‘Είχα καταλάβει ότι είχα κάποιες δυσκολίες από παλιά μου θέματα στις οποίες δεν είχα δώσει σημασία. Πίστευα ότι έτσι απλά θα φύγουν. Αισθάνθηκα, όμως, ότι είχα φτάσει μπροστά σε έναν συναισθηματικό τοίχο. Αυτό δημιουργούσε δυσκολίες σε ‘μενα, στις σχέσεις μου, στη ζωή μου γενικότερα. Δεν ήθελα άλλο να μου συμβαίνει αυτό. Ήθελα να το αντιμετωπίσω προτού κάνω οικογένεια. Δεν θα ήθελα να το μεταφέρω μελλοντικά στα παιδιά μου. Έτσι, αποφάσισα να κάνω θεραπεία.’