Πρόγραμμα πρόληψης τραυματισμών των κάτω άκρων στοχεύουν στην ελαχιστοποίηση του υγειονομικού και του κοινωνικοοικονομικού βάρους των τραυματισμών όπως του πρόσθιου χιαστού. Μόνο στις ΗΠΑ, συμβαίνουν κάθε χρόνο 9 εκατομμύρια τραυματισμοί που συνδέονται με τον αθλητισμό και την αναψυχή και όταν λαμβάνονται υπόψη τα ιατρικά έξοδα και ο χαμένος χρόνος υπολογίζεται σε 20 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ένας από τους τέσσερις μεγαλύτερους συνδέσμους στο γόνατο και βρίσκεται στη μέση του γόνατος. Eμποδίζει της υπερβολική πρόσθια κίνηση της κνήμης σε σχέση με το μηριαίο οστό και παρέχει στροφική σταθερότητα. Η ρήξη συμβαίνει συχνότερα (70%) λόγω ενός ανέπαφου τραυματισμού, κατά τη διάρκεια ταχείας αλλαγής κατεύθυνσης, στροφής ή άτσαλης προσγείωσης μετά από άλμα. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά συνήθως συμβαίνει σε έφηβους έως μεσήλικες. Συναντάται ολοένα και συχνότερα στα παιδιά λόγω του αυξημένου ανταγωνισμού των αθλημάτων στις νεαρές ηλικίες.

Τι είναι η αρθρίτιδα;

Η αρθρίτιδα είναι φθορά και η ρήξη του χόνδρου μιας άρθρωσης. Η φυσιολογική λεία επιφάνεια του αρθρικού χόνδρου γίνεται τραχιά, χάνει τις προστατευτικές της ιδιότητες και σε προχωρημένα στάδια εκτίθεται το υποκείμενο οστό.

Οι τραυματισμοί του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου στα παιδιά αυξάνεται ραγδαία. Οι συνέπειες σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα είναι οι πιο ανησυχητικές από οποιοδήποτε άλλη ηλικία επειδή μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ποιότητα ζωής τους και αυξάνει τον κίνδυνο περαιτέρω τραυματισμού. Μελέτες έχουν δείξει ότι το χειρουργείο είναι μονόδρομος διότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιοριστούν οι σωματικές δραστηριότητες των παιδιών ώστε να αποφύγουν περαιτέρω τραυματισμό στο γόνατό τους. Χωρίς πρόσθιο χιαστό, προκύπτουν επεισόδια υποτροπιάζουσας αστάθειας που θέτουν σε κίνδυνο το χόνδρο και τους μηνίσκους με καταστροφικές συνέπειες και επομένως επακόλουθης πρώιμης αρθρίτιδας. Εντός 10 ετών από τον τραυματισμό του πρόσθιου χιαστού, το παιδί έχει αυξημένο ρίσκο στις ακόλουθες βλάβες:

Οι γυναίκες έχουν κάποια χαρακτηριστικά που τους κάνει πιο επιρρεπείς σε κάποιους τραυματισμούς σε σύγκριση με τους άντρες. Οι γυναίκες έχουν 50% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων συνηθισμένων παθολογιών κατά το τρέξιμο όπως πρόσθια γοναλγία, πελματιαία απονευρωσίτιδα, και σύνδρομο τριβής λαγονοκνημιαίας ταινίας. Κατά τη φάση στήριξης της βάδισης (δηλαδή όταν το πόδι έρχεται σε επαφή με το έδαφος) οι γυναίκες τοποθετούν το γόνατο σε κατάσταση κινδύνου με προσαγωγή και έσω στροφή του ισχίου. Αυτό οφείλεται σε πιο αδύναμους μύες: απαγωγοί ισχίου, έξω στροφείς ισχίου και οπίσθιοι μηριαίοι. Σε αυτήν τη θέση ασκούνται υπερβολικές καταπονήσεις στους συνδέσμους, ειδικά του γόνατος και της ποδοκνημικής, καθιστώντας τους επιρρεπείς σε τραυματισμό και στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση (όπου η επιγονατίδα αρθρώνεται με το γόνατο) προκαλώντας αστάθεια και πρόσθια γοναλγία.

Υπάρχουν πολλές έρευνες για την υποστήριξη και την προώθηση των ωφελειών της δια βίου άσκησης όπως βελτιωμένη συνολική σωματική και ψυχική υγεία, μειωμένα επίπεδα άγχους, χρόνιων παθήσεων και συνολικό κόστος υγειονομικής περίθαλψης. Η τακτική σωματική δραστηριότητα και τα ανταγωνιστικά αθλήματα, βοηθούν τις γυναίκες εκτός από τα οφέλη της σωματικής υγείας, να έχουν βελτιωμένη αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, κοινωνικοποίηση και δημιουργία φιλιών ακόμη και βελτιωμένη ακαδημαϊκή επιτυχία. Επίσης μειώνει το ρίσκο κατάθλιψης, του άγχους, και συνεισφέρει στη λιγότερη συναισθηματική μεταβλητότητα.