Σε μία εποχή που ο υγιεινός τρόπος ζωής αποτελεί παγκόσμια «τάση», και δικαιολογημένα, οι επιστήμονες ανακαλύπτουν συνεχώς νέους τρόπους και εναλλακτικές λύσεις που θα μας προσφέρουν, με ασφάλεια, γλυκιά γεύση με λιγότερες θερμίδες.
Ο λόγος για τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά, με την γκάμα τους να αυξάνεται συνεχώς τόσο μετά την πρόσφατη ανακάλυψη του νέου γλυκαντικού «αλλουλόζη», όσο και με το γλυκαντικό από το φυτό στέβια, που έχει ήδη μπει στη ζωή μας και έχει τραβήξει την προσοχή της βιομηχανίας τροφίμων αλλά και των ανθρώπων.
Γιατί οι επιστήμονες ανακαλύπουν συνεχώς νέα γλυκαντικά;
Καθότι τα γλυκαντικά δεν μπορούν από μόνα τους να «καλύψουν» απόλυτα το κενό της ζάχαρης τόσο σε ό,τι αφορά στη γεύση όσο και στην υφή, το χρώμα κ.λπ, οι επιστήμονες ερευνούν και ανακαλύπτουν συνεχώς νέα γλυκαντικά, τα οποία θα παρουσιάζουν βελτιωμένες ιδιότητες και θα αποδίδουν ένα καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα. Αυτός είναι και ένας λόγος για τον οποίο, τα επιτραπέζια γλυκαντικά περιέχουν συνδυασμό γλυκαντικών (π.χ. ασπαρτάμη με ακεσουλφάμη-Κ, ή γλυκαντικό στέβια με ερυθριτόλη κ.λπ.), ενώ την ίδια τακτική του συνδυασμού, ή της μερικής υποκατάστασης, χρησιμοποιεί και η βιομηχανία τροφίμων και ποτών προκειμένου να παράγει προϊόντα που ικανοποιούν τον ουρανίσκο μας.
Ποιες είναι οι ιδιότητες των νέων γλυκαντικών;
Η αλλουλόζη αποτελεί ένα νέο φυσικό σάκχαρο, το οποίο, από χημικής άποψης, είναι σχεδόν πανομοιότυπο ως δομή με την κοινή ζάχαρη. Έχει τον ίδιο χημικό τύπο όπως η φρουκτόζη και η γλυκόζη, αλλά τα άτομα του υδρογόνου και του οξυγόνου είναι διαφορετικά δομημένα στο χώρο, με αποτέλεσμα να μην αποδίδει θερμίδες στον οργανισμό μας.
Ήδη στις ΗΠΑ, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration-FDA) έχει δώσει το «πράσινο φως» για τη χρήση της αλλουλόζης στην παρασκευή τροφίμων και ποτών, με τα αντίστοιχα βήματα στην Ευρώπη να αναμένονται σε 3 ως 5 χρόνια, λόγω του διεξοδικού ελέγχου που πραγματοποιείται από την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (ΕFSA).
Το γλυκαντικό από το φυτό στέβια που χρησιμοποιείται σε τρόφιμα και ροφήματα, είναι 200–350 φορές πιο γλυκό από την επιτραπέζια ζάχαρη, συνεπώς χρησιμοποιείται σε πολύ μικρότερες ποσότητες και τελικά παρέχει μηδενικές θερμίδες. Τις περισσότερες φορές, αναμειγνύεται και με άλλα γλυκαντικά (ζάχαρη, χυμό φρούτων κ.λπ.) με αποτέλεσμα τη δημιουργία πιο γευστικών ροφημάτων με λιγότερες θερμίδες, επιτρέποντάς μας να μειώνουμε τη θερμιδική μας πρόσληψη έως και 30%.
Επιπλέον, δεν επηρεάζει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα και μπορεί να καταναλωθεί με ασφάλεια από ανθρώπους με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Βέβαια, σε τρόφιμα ή ροφήματα στα οποία η γλυκαντική ύλη από στέβια αντικαθιστά ένα μέρος της ζάχαρης (ώστε να μειωθεί το ενεργειακό περιεχόμενο του τροφίμου ή ροφήματος) τα επίπεδα της γλυκόζης αναμένεται να επηρεαστούν.
Τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά είναι ασφαλή
Tα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά όπως η ασπαρτάμη, η ακεσουλφάμη, η σακχαρίνη, η σουκραλόζη, το κυκλαμικό οξύ και γλυκαντικό από το φυτό στέβια, ανήκουν στα πρόσθετα τροφίμων. Όλα τα πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα και τα ροφήματα περνούν από τακτικούς και αυστηρούς ελέγχους ως προς την ασφάλειά τους και η χρήση τους εγκρίνεται μόνο όταν επιβεβαιωθεί ότι δεν προκαλούν καμία βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη ανεπιθύμητη ενέργεια στον άνθρωπο. Έτσι, όλα τα γλυκαντικά που χρησιμοποιούνται σήμερα έχουν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά από διεξοδική αξιολόγηση όλων των διαθέσιμων επιστημονικών δεδομένων από την αρμόδια αρχή, που σήμερα είναι η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (ΕFSA). Μάλιστα, η χρήση τους (π.χ. επιτρεπόμενη ποσότητα ανά κατηγορία προϊόντος κ.λπ.) ρυθμίζεται από τη σχετική Νομοθεσία Τροφίμων.
Πηγή : http://www.nutrimed.gr