Η περίπτωση δεν είναι τόσο σπάνια πια, αλλά θα έλεγα πολύ συχνό φαινόμενο. Είναι η νέα «τάση» του σύγχρονου αστού ο οποίος μαστίζεται από την οικονομική κρίση. Το στρες που δημιουργεί σε όλους μας η οικονομική και κοινωνική διάλυση του κράτους, μεταφράζεται σε έντονο βρυγμό των δοντιών.
Τα αντικαταθλιπτικά και τα ηρεμιστικά που χρησιμοποιεί σε μεγάλες ποσότητες πια ο ελληνικός λαός για να «σκεπάσει» προσωρινά τα συσσωρευμένα προβλήματα, είναι μια λύση που προσωπικά δεν με βρίσκει σύμφωνο.
Ο βρυγμός των δοντιών, οδηγεί σε σταδιακή απώλεια της αδαμαντίνης, μασητικά και κοπτικά, απώλεια του μασητικού επιπέδου και μεταφράζεται κλινικά σε πόνο στην κροταφογναθική άρθρωση και συνοδεύεται από συχνούς πονοκεφάλους στους κροτάφους.
Περιστατικό:
Άνδρας ηλικίας 40 ετών παρατήρησε ότι τα δόντια του παρουσιάζουν έντονες αποτριβές,
’’χαμήλωναν’’ σε ύψος επικίνδυνα.
Ιστορικό:
O κύριος αυτός πολλές φορές άκουγε από την σύζυγό του να του λέει ότι σφίγγει τα δόντια του στο ύπνο και μάλιστα αυτό ήταν τόσο ενοχλητικό που ξυπνούσε η ίδια από τον θόρυβο.
Άρχισε ο ίδιος να ενοχλείται που τα δόντια του μειώνονταν σε μήκος και η αισθητική εικόνα του χαμόγελού του άλλαζε δραματικά.
Παράλληλα είχε πονοκέφαλο τις πρωινές ώρες, στην περιοχή πάνω από το μέτωπο και τους κροτάφους. Συνήθως έπαιρνε αναλγητικό και ανακουφιζόταν.
Παρούσα κατάσταση:
-Η εξέταση μας έδειξε αποτριβή των δοντιών μέχρι την οδοντίνη.
-Η ψηλάφιση των μυών του προσώπου ήταν επώδυνη.
-Η ψηλάφιση της κροταφογναθικής άρθρωσης αποκάλυψε ένα ελαφρό ‘’clicking’’( με τον όρο’’clicking’’ στην οδοντιατρική εννοούμε έναν ήχο που ακούγεται όταν ανοιγοκλείνουμε το στόμα μας) και θεωρείται παθολογική κατάσταση.
Θεραπεία:
Στον κύριο αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε δύο διαφορετικά προβλήματα:
1.Το γεγονός ότι σφίγγει τα δόντια του.
2.Την αποκατάσταση της αισθητικής εικόνας του.
Όταν ο ασθενής σφίγγει τα δόντια του, είναι δηλ. βρυγμομανής, αρχικά ελέγχουμε την σύγκλεισή του (δηλαδή τον τρόπο που κλείνουμε το στόμα και πώς ’’ακουμπάνε’’ τα δόντια μεταξύ τους) και στη συνέχεια κατασκευάζουμε έναν νάρθηκα εξατομικευμένο για κάθε ασθενή (ένα πλαστικό μασελάκι λεπτό που φοράμε για κάποιες ώρες) και ονομάζεται ’’νάρθηκας ανάπαυσης’’.
Ο νάρθηκας χαλαρώνει την άρθρωση, ξεκουράζει τους μύες του προσώπου, βοηθά σημαντικά στην μείωση των πονοκεφάλων και τέλος σταματά την αποτριβή των δοντιών.
Η αποτριβή των δοντιών ,το δεύτερο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, οφείλεται σε αρκετές αιτίες:
-μια κακή σύγκλειση των δοντιών
-η μεγάλη κατανάλωση φρουτοχυμών (οξέα)
-ο βρυγμός (σφίξιμο των δοντιών)
-η μειωμένη έκκριση σάλιου
Γενικά, η αποκατάσταση γίνεται με veneers πορσελάνης (όψεις πορσελάνης) στα μπροστινά δόντια εάν το πρόβλημα δεν είναι πολύ σοβαρό και στεφάνες ζιργονίας πορσελάνης στα πίσω ή με στεφάνες ζιργονίας πορσελάνης μπροστά και πίσω εφόσον έχουμε πολύ έντονες αποτριβές.
Συνιστούμε στην κατασκευή των «θηκών» να χρησιμοποιούμε τη ζιργονία πορσελάνη και όχι την μεταλλοπορσελάνη ή την ολοκεραμική, γιατί είναι πολύ πιο ανθεκτικές εργασίες, άριστου αισθητικού αποτελέσματος και χωρίς τα αρνητικά του μεταλλικού σκελετού (οξείδωση μετάλλου, αντιαισθητικά μαύρα όρια στα ούλα.
Χειρουργός Οδοντίατρος