Το γιατί μερικοί άνθρωποι εκνευρίζονται από ήχους όπως το μάσημα ή η αναπνοή κάποιου άλλου, εξηγήθηκε λεπτομερώς από έρευνα που εξέτασε μαγνητικές τομογραφίες του εγκεφάλου ασθενών που υποφέρουν από τη διαταραχή.
Η μισοφωνία, όπως ονομάζεται η διαταραχή, είναι πολύ περισσότερο από απλώς αντιπάθειας για κάποιους θορύβους, όπως η ανατριχίλα από τα νύχια που ξύνουν έναν μαυροπίνακα.
Βρετανοί επιστήμονες έχουν δείξει ότι το μυαλό μερικών ανθρώπων είναι έτσι ρυθμισμένο, ώστε να δημιουργεί μια «υπερβολική» συναισθηματική αντίδραση.
Μια γυναίκα που ανέπτυξε τη διαταραχή όταν ήταν οκτώ ετών, λέει ότι οι ήχοι που την προκαλούν περιλαμβάνουν την αναπνοή, το φαγητό και τα τριξίματα.
«Όταν κάποιος τρώει πατατάκια με τρελαίνει, ο ήχος από το σακουλάκι είναι αρκετός για να ξεκινήσει η αντίδραση. Δεν είναι μια γενική ενόχληση, είναι ένα άμεσο «Θεέ μου, τι είναι αυτός ο ήχος; Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτόν ή να τον σταματήσω», λέει.
«Πέρασα πολύ καιρό αποφεύγοντας μέρη όπως ο κινηματογράφος. Επρεπε να αλλάξω βαγόνι επτά ή οκτώ φορές σε ταξίδια 30 λεπτών με το τρένο και παραιτήθηκα από μια δουλειά μετά από τρεις μήνες, καθώς πέρασα τον περισσότερο χρόνο κλαίγοντας και παθαίνοντας κρίσεις πανικού στο γραφείο».
Επιστήμονες έκαναν μαγνητική τομογραφία στον εγκέφαλο 20 ατόμων που υπέφεραν από μισοφωνία και σε εκείνον 22 ατόμων χωρίς τη διαταραχή.
Ενώ οι συμμετέχοντες ήταν στον τομογράφο, οι ερευνητές έπαιζαν διάφορους ήχους, ουδέτερους, όπως βροχής που πέφτει, γενικά δυσάρεστους, όπως ουρλιαχτά και ήχους που κινητοποιούν όσους πάσχουν από μισοφωνία.
Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Current Biology, αποκάλυψαν ότι το τμήμα του εγκεφάλου που ενώνει τις αισθήσεις μας με τα συναισθήματά μας – ο πρόσθιος νησιωτικός φλοιός – δραστηριοποιούνταν υπερβολικά σε όσους υπέφεραν από μισοφωνία και ήταν συνδεδεμένος με διαφορετικό τρόπο με άλλα τμήματα του εγκεφάλου.
Ο Δρ Sukhbinder Kumar, από το Πανεπιστήμιο του Newcastle, δήλωσε: «Όταν οι ασθενεί άκουγαν τους συγκεκριμένους ενοχλητικούς ήχους ο εγκέφαλός τους υπερδραστηριοποιούνταν. Η αντίδραση που προκαλούνταν ήταν θυμός ως επί το πλείστον, όχι αηδία, το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η οργή».
Δεν υπάρχει θεραπεία για τη διαταραχή, αλλά ορισμένοι ασθενείς έχουν αναπτύξει μηχανισμούς προσαρμογής, όπως η χρήση ωτοασπίδων. Για κάποιους επίσης, η καφεΐνη και το αλκοόλ κάνουν την κατάσταση χειρότερη.
Δεν είναι ακόμη σαφές πόσο κοινή είναι η διαταραχή, καθώς δεν υπάρχει σαφής τρόπος διάγνωσης και ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η κατανόηση των διαφορών που υπάρχουν στον εγκέφαλο των ανθρώπων που πάσχουν από μισοφωνία θα οδηγήσει τελικά στην εξεύρεση θεραπείας.
Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/