Η σκοτεινή πλευρά της ωκυτοκίνης, της λεγόμενης και «ορμόνης της αγάπης» επισημαίνεται  σε μια νέα μελέτη, η οποία την συνδέει με την δυσπιστία.

Ερευνητές στην Ολλανδία έθεσαν ως στόχο να διερευνήσουν κατά πόσον η ωκυτοκίνη επηρεάζει τους ανθρώπους να δημιουργήσουν αισθήματα εμπιστοσύνης κατά την οπτική επαφή.

Όταν επικοινωνούμε, τα μάτια μας μεταφέρουν αυτόματα τα συναισθήματα, μεταξύ των οποίων η οικειότητα και ο κοινωνικός έλεγχος. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία είναι ελάχιστα κατανοητή.

Καθώς κάνουμε οπτική επαφή με κάποιον άλλον άνθρωπο, απελευθερώνεται οξυτοκίνη και οι κόρες των ματιών μας αποκτούν την τάση να αντιγράψουν αυτές του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας, ένα φαινόμενο που επηρεάζει το επίπεδο της εμπιστοσύνης. Όταν οι κόρες ενός ατόμου διαστέλλονται, το άλλο άτομο έχει την τάση να το εμπιστεύεται περισσότερο, ενώ, όταν συστέλλονται, το αντίθετο. Αλλά η εμπιστοσύνη χτίζεται πιο έντονα, όταν τα μάτια συγχρονίζονται.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, ενώ η ωκυτοκίνη θεωρείται ως η χημική ουσία που βοηθά να παγιωθούν οι ανθρώπινες σχέσεις, όχι μόνο δεν βοηθά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης, αλλά μπορεί στην πραγματικότητα να την αμβλύνει. Η ωκυτοκίνη βρέθηκε να αποδυναμώνει το φαινόμενο μίμησης της διαστολής της κόρης και να ενισχύει τη συστολή της κόρης, αντανακλώντας μια προηγούμενη μελέτη που βρήκε ότι η ορμόνη οδηγεί τους ανθρώπους να «αντιγράψουν» τα θυμωμένα πρόσωπα, αλλά όχι τα χαρούμενα. Αυτά τα συμπεράσματα συνάδουν με προηγούμενη έρευνα που έδειξε ότι η ωκυτοκίνη βελτιώνει την ικανότητά μας να διακρίνουμε τα αξιόπιστα από τα αναξιόπιστα πρόσωπα.

Οι συγγραφείς της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Λέιντεν εξηγούν στα συμπεράσματά τους που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Proceedings of the Royal Society B΄: «Η φύση δεν ανταμείβει την αφέλεια και από εξελικτική σκοπιά μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η ωκυτοκίνη δεν ενισχύει την εμπιστοσύνη άνευ όρων, αλλά αυξάνει την επαγρύπνηση και την όξυνση της αντίληψης κοινωνικών σημάτων».

Οι ερευνητές χώρισαν μια ομάδα 56 συμμετεχόντων στα δύο και χορήγησαν στους μισούς οξυτοκίνη μέσω ρινικού σπρέι και στους άλλους μισούς placebo. Στους συμμετέχοντες δόθηκαν €6 και τους είπαν ότι θα μπορούσαν να επενδύσουν €0, €2, €4 ή € 6 σε κάποιον συνεργάτη, γνωρίζοντας ότι η επένδυσή τους θα μπορούσε να τριπλασιαστεί.

Προτού αποφασίσουν την επένδυσή τους, οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν ένα σύντομο κλιπ με τα μάτια του συνεργάτη τους, που είχε διεσταλμένες κόρες, συσταλμένες ή συγχρονισμένες με τις δικές τους. Οι συμμετέχοντες στη συνέχεια ρωτήθηκαν αν είχαν αντιληφθεί κάτι ιδιαίτερο για τα μάτια του συνεργάτη τους και κατά πόσον θα μπορούσε να μαντέψουν για τι πράγμα ήταν η μελέτη. Κανένας δεν μάντεψε σωστά.

Οι συμμετέχοντες που έλαβαν ωκυτοκίνη επένδυσαν λιγότερο σε συνεργάτες με συσταλμένες κόρες σε σχέση με τους συμμετέχοντες που είχαν πάρει placibo, γεγονός που υποδηλώνει μια σχέση μεταξύ της ωκυτοκίνης και του πόσο ευαίσθητοι είναι οι άνθρωποι στα μηνύματα που στέλνουν τα μάτια των άλλων.

Η Δρ Mariska Kret, επίκουρη καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν και συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Η μελέτη δείχνει ότι η μίμηση της κόρης και η σύνδεσή της με την εμπιστοσύνη επηρεάζεται από την οξυτοκίνη. Η άποψη για την ωκυτοκίνη αλλάζει: Δεν είναι πλέον η “ορμόνη της αγάπης”, το κλειδί για εμπιστοσύνη χωρίς όρια, αλλά στην πραγματικότητα έχει μια σκοτεινή πλευρά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί ακόμη και να μειώσει την εμπιστοσύνη».

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/