Η ουρία και είναι άχρηστο αζωτούχο παραπροϊόν του μεταβολισμού, που παράγεται και αποβάλλεται από τον ανθρώπινο οργανισμό σε καθημερινή βάση.
Η καλός μεταβολισμός της ουρίας προϋποθέτει καλή κυκλοφορία και επάρκεια αίματος και καλή λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, το οποίο δρα ως απεκκριτικό φίλτρο των άχρηστων προϊόντων του μεταβολισμού. Ο ρυθμός του μεταβολισμού, η μυϊκή μάζα, η διατροφή, η ηλικία, η πρόσληψη νερού και αλκοόλ, τα προσλαμβανόμενα φάρμακα, η θερμοκρασία, είναι στοιχεία που επηρεάζουν τα επίπεδα της ουρίας. Η συγκέντρωση της ουρίας στο αίμα, στο υγιές άτομο, σχετίζεται με το ποσό των προσλαμβανόμενων πρωτεϊνών.
Ενώ η αύξηση της ουρίας απασχολεί ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, η μείωση των επιπέδων της ουρίας είναι σπανιότερη. Η πτώση της ουρίας μπορεί να οφείλεται σε ελαττωμένη παραγωγή, αυξημένη απέκκριση ή συνδυασμό των δύο μηχανισμών.
Τα αίτια της πτώσης της ουρίας διακρίνονται σε:
1. Φυσιολογικές καταστάσεις.
Η κύηση, ιδιαίτερα σε προχωρημένη ηλικία είναι χαρακτηριστική εκπρόσωπος της κατηγορίας.
2. Κακή διατροφή.
Δίαιτες με χαμηλή πρόσληψη πρωτεϊνών και υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες είναι χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της κατηγορίας.
3. Συστηματικά νοσήματα.
Ο κατάλογος είναι μακρύς (π.χ. σύνδρομα κακής απορρόφησης, ορμονικές διαταραχές).
4. Παρενέργειες τοξικών ουσιών και φαρμάκων
Η χρήση αυξητικής ορμόνης είναι χαρακτηριστική εκπρόσωπος της κατηγορίας.
Είναι σημαντικό να διερευνηθεί η αιτία της πτώσης της ουρίας για να αποκλειστούν και να θεραπευτούν εγκαίρως τυχόν υποκείμενα συστηματικά αίτια. Κατά την διάρκεια της σωστής παθολογικής εξέτασης, τα στοιχεία από το ιστορικό, τα συνoδά συμπτώματα, ορισμένα σημεία από την εξέταση κατευθύνουν την διάγνωση και την θεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλονται συμπληρωματικοί εργαστηριακοί έλεγχοι.