Οι στρεπτόκοκκοι είναι θετικοί κατά Gram κόκκοι. Παραδοσιακά, ανάλογα με την ικανότητά τους να προκαλούν αιμόλυση ερυθρών στο εργαστήριο, διαιρούνται σε α, β, γ στρεπτοκόκκους. Ο β αιμολυτικός στρεπτόκκοκος διαιρείται κλασσικά στις ομάδες Α, Β, C, D, F, G και είναι κατεξοχήν παθογόνος για τον άνθρωπο.
Οι στρεπτόκοκκοι της ομάδας Α, μεταδίδονται με σταγονίδια και μέσω φυσικής επαφής. Προκαλούν ένα ευρύ φάσμα νοσημάτων στον άνθρωπο (π.χ. φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, οστρακιά, φλεγμονές δέρματος, σήψη, πνευμονία, μηνιγγίτιδα, νεκρωτική προσβολή του δέρματος, αυτοάνοσα νοσήματα και εκδηλώσεις).
Παράγουν ένα μεγάλο αριθμό αντιγόνων, έναντι των οποίων ο ανθρώπινος οργανισμός παράγει αντισώματα, σε μία προσπάθεια να εξουδετερώσει το επιτιθέμενο μικρόβιο.
Η στρεπτολυσίνη Ο είναι μία αιμολυσίνη που παράγουν οι στρεπτόκοκκοι της ομάδας Α. Τα αντισώματα που παράγει ο οργανισμός έναντι της στρεπτολυσίνης μετρώνται κλασσικά στο εργαστήριο, με μια ειδική εξέταση την ΑΣΤΟ (ASTO H ASO).
Παρά το γεγονός ότι η ΑΣΤΟ αυξάνεται σε περιπτώσεις λοίμωξης από το μικρόβιο, η ΑΣΤΟ μπορεί να είναι φυσιολογική επί στρεπτοκοκκικών λοιμώξεων, όταν η αντίδραση του ανοσοποιητικού και η παραγωγή του αντισώματος, είναι μειωμένη. Επίσης, ορισμένα άλλα νοσήματα και καταστάσεις, εκτός του στρεπτόκοκκου, συνοδεύονται από αυξημένη ΑΣΤΟ (π.χ. νοσήματα ήπατος, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, επιμολύνσεις).
Η ΑΣΤΟ, στην ιατρική πράξη, χρησιμοποιείται για την επιβεβαίωση της διάγνωσης των στρεπτοκοκκικών λοιμώξεων, την εκτίμηση της επάρκειας της εκρίζωσης του στρεπτόκοκκου σε βάθος χρόνου, την αξιολόγηση υποτροπών.
Η σωστή παθολογική εξέταση είναι σημαντική για την ορθή διαφορική διάγνωση και τη σωστή ιατρική αντιμετώπιση, σε κάθε περίπτωση.