Πρόκειται για σύνδρομο χρόνιου μυοσκελετικού πόνου, που προσβάλλει κυρίως γυναίκες 20-50 ετών. Κόπωση, πονοκέφαλος, μούδιασμα, διαταραχές ύπνου, συμπτωματολογία ευερέθιστου εντέρου, ατονία είναι συχνά.
Ο ασθενής παραπονείται για χρόνιο πόνο με δυσκαμψία, που περιλαμβάνει όλο το σώμα, αλλά κυρίως τον αυχένα, τους ώμους, τη μέση και τα ισχία στις περισσότερες περιπτώσεις. Ενίοτε, υπάρχει πλήρης αδυναμία του ασθενούς να εκτελέσει απλά καθημερινά καθήκοντα.
Κατά την ιατρική παθολογική εξέταση, υπάρχουν συχνά σημεία πυροδότησης του πόνου κατά την ψηλάφηση του τραπεζοειδούς, του έσω λιπώδους σώματος του γονάτου, του έξω επικονδύλιας περιοχής του αγκώνα.
Στους πάσχοντες έχουν περιγραφεί:
1. Δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού, μετά από επίθεση παραγόντων, όπως είναι οι ιοί
2. Δυσλειτουργία της ντοπαμινεργικής μεταβίβασης
3. Δυσλειτουργία άξονα υπόφυσης εγκεφάλου
4. Μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης
5. Χαμηλά επίπεδα ΑΤΡ στα ερυθρά, που είναι το ενεργειακό νόμισμα του κυττάρου
6. Χαμηλά επίπεδα αυξητικής ορμόνης
7. Αυξημένη νευροψυχολογική ευαισθησία
8. Διαταραχές ύπνου
9. Αυξημένη ευαισθησία NMDA υποδοχέων
Κατά τις συνήθεις εργαστηριακές μετρήσεις, δεν ευρίσκεται κανένα παθολογικό εύρημα στην ινομυαλγία. Πριν τεθεί η διάγνωση, πρέπει να αποκλειστεί η ύπαρξη υποκείμενου νοσήματος, που προκαλεί τον πόνο (π.χ. πόνος λόγω υποκείμενης αγγειίτιδας και όχι λόγω ινομυαλγίας).
Παρά τον βασανιστικό χαρακτήρα των συμπτωμάτων και την χρονιότητα του συνδρόμου, η ινομυαλγία δεν είναι θανατηφόρο ή εξελισσόμενο νόσημα.
Η θεραπεία περιλαμβάνει συνδυασμό φαρμάκων.