Τα υπέροχα παιδιά μας είναι ο καρπός της υπεροχής μας. Είναι το στεφάνι της περηφάνιας που μας στολίζει και μας φουσκώνει…

Τα μονάκριβα παιδιά μας είναι η χαρά της ζωής μας, το ξεχωριστό νόημα των στόχων μας, η αρχή και το τέλος των φιλοδοξιών μας…

Τα παιδιά μας δεν θέλουν πολλά για να είναι ευτυχισμένα. Ίσα ίσα που ενώ τα ίδια θέλουν μάλλον πολύ λίγα, εμείς τα κακομαθαίνουμε ώστε να μην είναι ικανοποιημένα με τίποτα. Τα παιδιά θέλουν πρώτα απ ‘όλα να βλέπουν ευτυχισμένους τους γονείς τους. Αγαπημένους, μονιασμένους, ήρεμους, καλούς. Αυτό τους γεμίζει με ικανοποίηση και πάνω απ’ όλα ασφάλεια. Νιώθουν σιγουριά όταν το περιβάλλον τους είναι σταθερό, νιώθουν ηρεμία όταν αυτό είναι που βλέπουν στα μάτια των γονιών τους.

Τα παιδιά δεν θέλουν πολλά για να περάσουν καλά. Ίσα ίσα που ενώ τα ίδια χαίρονται με τα απλά, εμείς τα μαθαίνουμε πως για να είναι ικανοποιημένα χρειάζονται όλα τα Jumbo, όλα τα Nickelodeon και όλα τα Playstation του κόσμου. Και τότε αυτά απλώς μας ακούν και μαθαίνουν τη διδασκαλία μας. Στο τέλος γίνονται οι καλύτεροι μαθητές και εμείς θυμώνουμε που δεν ικανοποιούνται με τίποτα!

Στα παιδιά αρκούν τα λίγα : Μη φοβάστε να το πιστέψετε. Μη φοβάστε να το εφαρμόσετε. Μη φοβάστε να πείτε ΟΧΙ ακόμη κι αν εσείς τα μάθατε να μην το δέχονται.Τα παιδιά είναι γεμάτα χαρά. Τη χαρά της ζωής. Τους αρκεί λίγος χώρος και η φαντασία τους θα τον μετατρέψει σε έναν ολόκληρο κόσμο! Τους αρκεί μια μπάλα παγωτό στο χωνάκι (όχι δύο – τρεις ή τέσσερις). Τους αρκεί ένα δώρο των λίγων ευρώ (και όχι μια υπερπαραγωγή που κοστίζει μισό μισθό). Τους αρκεί να καλέσουν τους φίλους τους για να παίξουν μαζί (όχι στον πιο λαμπρό παιδότοπο με στολισμό και έναν-δύο κλόουν). Τους αρκεί… κάτι λιγότερο από αυτό που νομίζουμε.

Πηγή : http://paidi-efivos.gr/