Η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής ίσως έχει «ταβάνι» και να μπορεί να φτάσει το πολύ στα περίπου 115 χρόνια, ισχυρίζονται Αμερικανοί επιστήμονες.
Στα συμπεράσματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature, έφτασαν αναλύοντας δεδομένα δεκαετιών σχετικά με την ανθρώπινη μακροζωία.
Οι επιστήμονες δήλωσαν ότι κάποιοι ελάχιστοι θα μπορούσαν να ζήσουν περισσότερο, αλλά οι πιθανότητες ήταν τόσο αμυδρές που θα έπρεπε να εξετάσουμε 10.000 πλανήτες σαν τη Γη για να βρούμε έναν 125χρονο.
Η επιστημονική κοινότητα δέχτηκε τα αποτελέσματα με ανάμεικτες αντιδράσεις: κάποιοι εξήραν τη μελέτη, ενώ άλλοι τη χαρακτήρισαν ως θλιβερή παρωδία.
Το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί δυσθεώρητα από τον δέκατο ένατο αιώνα και μετά- λόγω των εμβολίων, των ασφαλέστερων τοκετών και την καλύτερη αντιμετώπιση θανατηφόρων ασθενειών, όπως ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες. Όμως μπορεί να αυξάνεται επ’ άπειρον;
Η ερευνητική ομάδα από τη Νέας Υόρκη ανέλυσε στοιχεία από τη βάση δεδομένων ανθρώπινης θνησιμότητας και τα αρχεία για τους υπεραιωνόβιους (άνω των 110 ετών) της Γαλλίας, της Ιαπωνίας, της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ.
Τα στοιχεία έδειξαν ότι η αύξηση του προσδόκιμου ζωής επιβραδυνόταν στους αιωνόβιους και ότι το ανώτατο όριο ηλικίας θανάτου είχε σταθεροποιηθεί για τουλάχιστον δύο δεκαετίες.
Ο καθηγητής Jan Vijg, ένας από τους ερευνητές από το Albert Einstein College of Medicine, δήλωσε: «Σε άτομα ηλικίας άνω των 105 κάνουμε πολύ μικρή πρόοδο, κάτι που μας λέει ότι είναι πιθανό να πλησιάζουμε το όριο της ανθρώπινης ζωής. Για πρώτη φορά στην ιστορία έχουμε τη δυνατότητα να δούμε κάτι τέτοιο, μοιάζει με το μέγιστο της διάρκειας ζωής. Αυτό το ανώτατο όριο είναι περίπου 115 χρόνια. Είναι σχεδόν αδύνατο να φτάσουμε πέρα από αυτό, θα πρέπει να έχουμε 10.000 κόσμους σαν το δικό μας για να βρούμε ένα άτομο που θα έχει φτάσει μέχρι τα 125, είναι μια ελάχιστη πιθανότητα».
Η Jeanne Calment πάντως έφτασε κοντά: η γηραιά κυρία υπήρξε ο μεγαλύτερος καταγεγραμμένος εν ζωή άνθρωπος, καθώς το 1997 που άφησε την τελευταία της πνοή ήταν 122 ετών. Η προσωποποίηση της γαλλικής μακροζωίας γεννήθηκε πριν από την κατασκευή του πύργου του Άιφελ και γνωρίστηκε με τον διάσημο ζωγράφο Βίνσεντ Βαν Γκογκ.
Η καθηγήτρια Dame Linda Partridge, διευθύντρια του Ινστιτούτου για την Υγιή Γήρανση του πανεπιστημίου UCL, δήλωσε είναι λογικό να υπάρχει ένα όριο στη διάρκεια ζωής, ωστόσο διευκρίνισε ότι η μελέτη περιγράφει τι συμβαίνει, αλλά όχι τι θα συμβεί.
Η γενιά των αιωνόβιων της μελέτης επλήγησαν από υποσιτισμό και μολυσματικές ασθένειες στην παιδική ηλικία τους, πίσω στα τέλη του 19ου αιώνα. «Ήταν σίγουρα πολύ διαφορετική η κατάσταση από αυτήν που περνάει η νέα γενιά, αν και τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι ακόμη και αρνητικά, καθώς η τάση για παχυσαρκία θα μπορούσε να μειώσει αρκετά το προσδόκιμο ζωής», πρόσθεσε η καθηγήτρια.
Ο καθηγητής James Vaupel, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Δημογραφικών Ερευνών Max Planck, ήταν λιγότερο θετικός: χαρακτήρισε τη μελέτη ως μια θλιβερή παρωδία και σημείωσε ότι άλλοι επιστήμονες είχαν στο παρελθόν υποστηρίξει ότι το όριο της ανθρώπινης ζωής ήταν 65, 85 ή 105 χρόνια, μόνο και μόνο για να αποδειχθούν λάθος ξανά και ξανά.
Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/