Τα κονδυλώματα οφείλονται σε στελέχη του ιού HPV (Human papilloma virus  – ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων).

Μέχρι στιγμής έχουν αναγνωρισθεί 189 υπότυποι του ιού των θηλωμάτων (PV) από τους οποίους οι 120 υπότυποι προσβάλουν τον άνθρωπο -ιός HPV– και περίπου οι 40 είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενοι.

Κάποιες μορφές του HPV μπορούν να προκαλέσουν κονδυλώματα, ενώ κάποιες άλλες μορφές μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση, η οποία να επιφέρει προ-καρκινικές δυσπλασίες. Όλοι οι υπότυποι του HPV μεταδίδονται μέσω δερματικής επαφής και, επομένως, δεν απαιτείται πλήρης σεξουαλική επαφή για τη μετάδοση.

Συνήθως τα κονδυλώματα, δεν δημιουργούν ενόχληση. Όμως σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν στον ασθενή κνησμό, καύσο και πόνο ενώ μπορεί να αιμορραγήσουν (μεγάλες βλάβες).

Τα κονδυλώματα είναι από τα πιο συνηθισμένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

Οι εντοπίσεις των κονδυλωμάτων είναι στα χείλη του αιδοίου και στην είσοδο του κόλπου, στον πρωκτό, στην κεφαλή και στο σώμα του πέους, αλλά και σε περιοχές που δεν καλύπτει το προφυλακτικό όπως στη βάση του πέους, στο όσχεο, και σε γυναίκες και άνδρες, στην περιπρωκτική περιοχή, στο περίνεο, στο εφήβαιο, στους βουβώνες και στους άνω μηρούς.

Σπανιότερες εντοπίσεις είναι τα χείλη του στόματος, η γλώσσα, η στοματική κοιλότητα, η υπερώα (ουρανίσκος) και ο φάρυγγας. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει ιστορικό στοματογεννητικού σεξ.

Τρόποι μετάδοσης

    η σεξουαλική επαφή, κολπική ή πρωκτική χωρίς προφυλακτικό
    η σεξουαλική επαφή κολπική ή πρωκτική με προφυλακτικό
    η σεξουαλική επαφή ηστοματογεννητική
    η έντονη τριβή της γεννητικής χώρας με γεννητικά όργανα,μολυσμένα αντικείμενα (σεξουαλικά βοηθήματα) ή δάχτυλα

Παράγοντες που μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο μετάδοσης του HPV

    Η συχνή εναλλαγή ερωτικών συντρόφων

    Το εξασθενημένο αμυντικό σύστηματου οργανισμού

Θεραπεία

Οι θεραπευτικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.

Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τις θεραπείες που εφαρμόζονται στο σπίτι, όπως η εφαρμογή κρέμας, αλοιφής ή λοσιόν με διάφορες φαρμακευτικές ουσίες (ποδοφυλλοτοξίνη- ιμικουιμόδη- σινεκατεχίνες) κυρίως για μικρές και λίγες βλάβες.

Στη δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται οι θεραπείες που εφαρμόζονται από το Δερματολόγο- Αφροδισιολόγο, όπως η κρυοχειρουργική θεραπεία -κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο (κρυοπηξία), το Laser και η χειρουργική αφαίρεση.

Σήμερα, η πλέον σύγχρονη και ενδεδειγμένη θεραπεία βασίζεται στη χρήση του εξελιγμένου υπερπαλμικού Laser CO2, με το οποίο επιτυγχάνεται εξάλειψη των κονδυλωμάτων , χωρίς πόνο (χρήση ειδικής αναισθητικής κρέμας) και χωρίς να παραμένουν ουλές ή σημάδια στο δέρμα.

Παράλληλα, η αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων με Laser καθιστά δυνατή την επιλεκτική αφαίρεση των βλαβών, χωρίς προσβολή των παρακείμενων φυσιολογικών ιστών.

Σε κάθε περίπτωση, η έγκαιρη και ακριβής διάγνωση βάσει της κλινικής εξέτασης από εξειδικευμένο Δερματολόγο – Αφροδισιολόγο καθώς και η άμεση εφαρμογή  της κατάλληλης θεραπευτικής παρέμβασης εξασφαλίζουν την ασφαλή και αποτελεσματική αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων.

Σημαντική επισης είναι η μηνιαία Δερματολογική εξέταση, αλλά και η συχνότερη αυτοεξέταση των ασθενών για τους επόμενους έξι με οχτώ μήνες για τυχόν ύπαρξη νέων βλαβών, που πιθανόν να ήταν σε φάση επώασης  ήδη προ της αφαιρέσεως. Για τον λόγο αυτό, κάθε νέα βλάβη πρέπει να αφαιρείται αμέσως, πριν προλάβει να δώσει θυγατρικές βλάβες.

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/