Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια των οστών που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική πυκνότητα και μέτρια ποιότητα οστού.

Τα οστά μας, δηλαδή, χάνουν την δύναμη και τη συνοχή τους και γίνονται πιο εύθρυπτα. Χαρακτηρίζεται ως «σιωπηλή νόσος» γιατί εξελίσσεται χωρίς συμπτώματα ή έντονους πόνους, καθώς μπορεί να περάσει απαρατήρητη έως ότου προκύψει κάποιο κάταγμα, κυρίως στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης ή του ισχίου. Στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζεται ότι ένας στους οχτώ πολίτες θα υποστεί κάταγμα σπονδυλικής στήλης εξ’ αιτίας της οστεοπόρωσης, ενώ κάτι λιγότερο από 1 στις 2 γυναίκες θα την εμφανίσει κάποια στιγμή της ζωής της.

Ας δούμε όμως τι συμβαίνει με το μεταβολισμό των οστών μας. Τα οστά μας είναι πολύ ενεργοί ιστοί και καθημερινά αναδομούνται κι αποσυντίθενται. Περίπου μέχρι την ηλικία των 20-25 ετών ο ρυθμός δημιουργίας υπερτερεί του ρυθμού αποδόμησης και για αυτό αυξάνεται η οστική πυκνότητα. Το μέγιστο της οστικής πυκνότητας αποκτάται περίπου στην ηλικία των 25-30 ετών. Από αυτήν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το αν θα αποκτήσουμε οστεοπόρωση ή όχι. Όσο μεγαλύτερα είναι τα αποθέματά μας, τόσο μικρότερη η πιθανότητα να νοσήσουμε. Στη συνέχεια και μέχρι την ηλικία, περίπου, των 50 ετών ή μέχρι την εμμηνόπαυση για τις γυναίκες, ο οργανισμός μας διατηρεί την οστική μάζα του σκελετού μας σχεδόν σταθερή. Από εκεί και μετά και κυρίως στις γυναίκες, όπου σταματά η ευεργετική δράση των οιστρογόνων, ο οργανισμός μας χάνει σταθερά σε μικρές ποσότητες οστική μάζα, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο ευπρόσβλητος σε κατάγματα.

Επομένως, γίνεται σαφές ότι η απόκτηση μέγιστης οστικής πυκνότητας είναι συνυφασμένη με την καλή υγεία των οστών μας κι εδώ ο ρόλος της διατροφής είναι καθοριστικός. Ασβέστιο, φώσφορος, βιταμίνη Κ και βιταμίνη D, που αποτελούν συστατικά του κεφίρ, είναι ακρογωνιαίοι λίθοι για την καλή κατάσταση των οστών μας. Το ασβέστιο (1) είναι το πρωταρχικό υλικό για το χτίσιμο και ο φώσφορος συμβάλλει σε αυτό, καθώς το συγκεκριμένο αποθηκεύεται και με τη μορφή του φωσφορικού ασβεστίου.

Ένα ποτήρι κεφίρ μας δίνει περίπου το 1/3 των ημερήσιων αναγκών μας τόσο σε ασβέστιο, όσο και σε φώσφορο. Από την άλλη, η βιταμίνη Κ είναι πολύ σημαντική για το μεταβολισμό του ασβεστίου, γιατί βοηθάει στην εναπόθεσή του στα κόκαλα. Μάλιστα, μελέτες δείχνουν ότι συμπληρωματική χορήγηση της βιταμίνης αυτής μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καταγμάτων έως και 81% (2). Η κύρια δράση της βιταμίνης D είναι η αύξηση του επιπέδου του ασβεστίου στο αίμα, τόσο μέσω της αύξησης της απορρόφησής του από το πεπτικό σύστημα, όσο και μέσω της απελευθέρωσής του από τα οστά. Έλλειψή της σχετίζεται με ραχίτιδα στα παιδιά και οστεομαλακία στους ενήλικες.

Συνοψίζοντας, γίνεται αντιληπτό ότι όπως όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, έτσι και το κεφίρ συνιστά πολύτιμο σύμμαχο για την καλή κατάσταση των οστών μας (3). Και επειδή «κάλλιον το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν», θα ήταν σωστό να το εντάξουμε νωρίς στη διατροφή μας, δηλαδή από την παιδική κι εφηβική ηλικία. Η μέγιστη οστική πυκνότητα κρατά μέχρι την ηλικία των 30, αλλά μέχρι τα 20-25 έχει διαμορφωθεί το 95%. Αν, μάλιστα, σε αυτά προσθέσετε άσκηση, που συνδράμει στη βελτίωση της ποιότητας των οστών και αποφύγετε κάπνισμα κι αλκοόλ, τότε έχετε το μυστικό για γερά οστά.

Πηγή : http://www.nutrimed.gr

“””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””