Το τρέξιμο καίει περισσότερες θερμίδες από οποιαδήποτε άλλη παραδοσιακή άσκηση.

Όμως, παρά το γεγονός ότι έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών, όπως οι καρδιακές παθήσεις, ο διαβήτης τύπου δύο και τα εγκεφαλικά επεισόδια, υπάρχει πολλή συζήτηση για το αν το σώμα μας πραγματικά μπορεί να προσαρμοστεί για να τρέχει μεγάλες αποστάσεις, όπως μαραθώνιους. Είναι γνωστό ότι η καρδιά και οι πνεύμονες μπορούν να γίνουν ισχυρότερα και πιο αποτελεσματικά για να μας πάνε παραπέρα – αλλά τι γίνεται με τους μύες και τένοντες μας; Μπορούν να προσαρμοστούν επίσης, για να κάνουν το τρέξιμο πιο αποτελεσματικό;

Η ιατρική κοινότητα παραμένει σε μεγάλο βαθμό στο σκοτάδι σχετικά με το πώς το σώμα μας αντιδρά στο τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων, αλλά μια νέα έρευνα δείχνει ότι για τους τακτικούς δρομείς, οι ευεργετικές προσαρμογές είναι σημαντικές. Μέσα από τις προσαρμογές που συμβαίνουν σταδιακά, καθώς τρέχετε περισσότερο και πιο συχνά, οι τένοντες των ποδιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά για να  σας ωθήσουν προς τα εμπρός, πράγμα που σημαίνει ότι οι μύες σας δεν χρειάζεται να δουλεύουν τόσο σκληρά.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Τα οφέλη από αυτές τις αλλαγές στη συμπεριφορά και τη σχέση μυών και τενόντων γίνετε πιο σημαντική σε υψηλότερες ταχύτητες. Επειδή χρειαζόμαστε περισσότερη ενέργεια για να μας ωθήσει σε υψηλότερες ταχύτητες, το πλεονέκτημα των αποτελεσματικών τενόντων γίνεται ακόμη μεγαλύτερο όσο πιο γρήγορα πας.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Applied Physiology, πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο John Moores του Λίβερπουλ, σε δύο ομάδες δρομέων με πολύ διαφορετικό επίπεδο: μια ομάδα έτρεχε σταθερά 50 ή περισσότερα χιλιόμετρα την εβδομάδα και η άλλη λιγότερο από 15 χιλιόμετρα την εβδομάδα.

Η μελέτη έδειξε πως εκείνοι που έτρεχαν τακτικά 50 χιλιόμετρα ή περισσότερο την εβδομάδα, εμφάνισαν νευρομυϊκές αλλαγές που βελτίωσαν την αποδοτικότητά τους, που σημαίνει ότι χρειαζόταν να κάνουν λιγότερη δουλειά, για να καλύψουν την ίδια απόσταση. Αυτό οφείλεται σε αλλαγές στους μύες και τους τένοντες που προκλήθηκαν από το τακτικό τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων – και αυτές οι βελτιώσεις ενισχύονται όσο πιο γρήγορα έτρεχαν.

Εν ολίγοις, οι προσαρμογές που έρχονται με το συστηματικό τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων επιτρέπουν στους μύες να μην δουλεύουν τόσο σκληρά χάρη στην πιο αποτελεσματική χρήση των τενόντων – και αυτά τα πλεονεκτήματα γίνονται ακόμη μεγαλύτερες σε μεγαλύτερες ταχύτητες. Φαίνεται επίσης ότι η προπόνηση μπορεί να ενισχύσει την ελαστικότητα των μυών των ποδιών και των τενόντων.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα βγείτε για τρέξιμο, να θυμάστε ότι τελικά η προσπάθειά σας θα γίνει ευκολότερη.

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/