Το επιφανειακό φλεβικό δίκτυο που αποτελείται από τη μείζονα, την ελάσσονα σαφηνή φλέβα και τους κλάδους αυτών, είναι υπεύθυνο για την επιστροφή του αίματος στην καρδιά.

Προκειμένου να επιτύχει το έργο του, υπερνικώντας τη βαρύτητα, είναι εφοδιασμένο με βαλβίδες οι οποίες επιτρέπουν τη ροή αίματος από την περιφέρεια (άκρα) προς την καρδιά. Αν οι βαλβίδες δε λειτουργούν σωστά, δημιουργούνται συνθήκες στάσης του αίματος στα κάτω άκρα και διάτασης των περιφερικών φλεβών. Με άλλα λόγια, προκαλείται φλεβική ανεπάρκεια και κιρσοί των κάτω άκρων.

Παρά το γεγονός πως η πάθηση αυτή δεν είναι απειλητική για τη ζωή ή τα πόδια μας, η επιθυμία οριστικής θεραπείας των κιρσών βασίζεται σε τρία σημεία:

    Επίλυση αισθητικών θεμάτων
    Εξάλειψη συμπτωμάτων: Οι σημαντικότερες ενοχλήσεις από τους κιρσούς είναι: ο πόνος ή/και τα οιδήματα (πρηξίματα) στα πόδια κατά την όρθια στάση, αίσθημα καύσους, βάρους ή κνησμός (φαγούρα) στις γάμπες. Να τονιστεί πως η συχνότητα και ένταση των συμπτωμάτων αυξάνεται κατά την καλοκαιρινή περίοδο και επιτείνεται στο τέλος μίας κουραστικής ημέρας.
    Πρόληψη επιπλοκών: όπως η αιμορραγία από ενδεχόμενο τραυματισμό μίας διατεταμένης φλέβας, η θρόμβωση, το φλεβικό έκζεμα ή η λιποδερματοσκλήρυνση και τέλος, τα άτονα φλεβικά έλκη.

Η ριζική θεραπεία των κιρσών των κάτω άκρων είναι χειρουργική, είτε με τον κλασσικό τρόπο είτε με τις διάφορες ενδοφλέβιες τεχνικές (όπως το laser, οι ραδιοσυχνότητες και ο θερμός ατμός). Όμως, από τις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε, η τεχνολογική εξέλιξη στράφηκε στην επινόηση μεθόδων οι οποίες θα διατηρούσαν τα πλεονεκτήματα των θερμικών τεχνικών, εξαλείφοντας παράλληλα τα μειονεκτήματά τους. Η επικρατέστερη αυτών είναι η μηχανική-χημική κατάλυση (ablation) των κυρίως φλεβικών στελεχών, καθώς τα αποτελέσματά της είναι, βάσει βιβλιογραφικών δεδομένων, συγκρίσιμα με αυτά των υπολοίπων ενδοφλέβιων τεχνικών θεραπείας κιρσών των κάτω άκρων.

Η τεχνική προϋποθέτει την εισαγωγή, υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση, ενός ειδικού καθετήρα με σύρμα (Clarivein, εταιρία διανομής PlusMedica) σε περιφερικό σημείο της σαφηνούς φλέβας. Το σύρμα περιστρέφεται και κτυπά τα τοιχώματα της φλέβας με αποτέλεσμα το σπασμό και τη σύμπτωση των τοιχωμάτων της (μηχανικό μέρος). Παράλληλα, πραγματοποιείται έγχυση  σκληρυντικής ουσίας (χημικό μέρος). Ο συνδυασμός αυτός οδηγεί στη σύγκλειση της ανεπαρκούς φλέβας. Η επέμβαση ολοκληρώνεται είτε με σκληροθεραπεία με αφρό ή με πολύ μικρές τομές προκειμένου να εξαλειφθούν οι υπόλοιποι κλάδοι.

Η μηχανική-χημική κατάλυση της σαφηνούς φλέβας κερδίζει συνεχώς έδαφος, αφού θεωρείται πλεονεκτικότερη των υπολοίπων για τους παρακάτω λόγους:

    Είναι απολύτως ανώδυνη και μπορεί να πραγματοποιηθεί με τοπική αναισθησία ή ελαφρά μέθη
    Είναι ταχύτερη (μέση διάρκεια της επέμβασης περίπου 45 λεπτά)
    Δεν χρησιμοποιείται θερμική ενέργεια, επομένως αποφεύγεται ο ερεθισμός του σαφηνούς νεύρου, ενώ ταυτόχρονα, ελαχιστοποιείται ο μετεγχειρητικός πόνος
    Εκμηδενίζεται η πιθανότητα πρόκλησης σημαντικών μετεγχειρητικών επιπλοκών (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, θερμικά εγκαύματα) και τέλος,
    Επιτρέπει την άμεση επιστροφή του ασθενούς στην εργασία ή τις καθημερινές ασχολίες του, ακόμα και την επόμενη ημέρα.

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/