Όταν μία γυναίκα αποκτά το πρώτο της παιδί, τα πράγματα συνήθως έχουν ως εξής: Αν αυτό είναι από τα «εύκολα» μωρά (ξέρετε, μωρό-μπιμπελό, από αυτά που κοιμούνται πολύ, τρώνε κανονικά, δεν κλαίνε εύκολα κ.λ.π.), η σκέψη ενός δεύτερου έρχεται πολύ φυσικά και άκοπα. Όταν, βέβαια, αυτό μεγαλώνοντας αρχίσει να «ζωηρεύει» και να γίνεται ένα φυσιολογικό, υπερκινητικό νήπιο… η μαμά αρχίζει να το ξανασκέφτεται: «Μήπως να περιμένω λίγο ακόμα;». Η αλήθεια είναι ότι, όπως με το πρώτο, έτσι και με το δεύτερο παιδί, ποτέ δεν είναι κανείς πραγματικά σίγουρος για την κατάλληλη στιγμή. Υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα στο να υπάρχει μικρή ή μεγάλη διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα αδέρφια. Ίσως, αν τα «βάλετε κάτω», να σας βοηθήσει να αποφασίσετε…
Αδέρφια με μικρή διαφορά ηλικίας
Τα πλεονεκτήματα του να κάνετε δεύτερο παιδί σε σύντομο χρονικό διάστημα από το πρώτο, δηλαδή μετά από 1 το πολύ 2 χρόνια, έχουν κυρίως να κάνουν με τη μεταξύ τους σχέση. Τα αδέρφια αυτά έχουν «έτοιμη» παρέα για να παίξουν, ανά πάσα ώρα και στιγμή, και -μεγαλώνοντας- ένα κοντινό άτομο με το οποίο θα μοιράζονται πολλά κοινά ενδιαφέροντα.
Κάποιες μαμάδες λένε, μάλιστα, ότι η μικρή διαφορά ηλικίας μπορεί να μειώσει τις μεταξύ τους συγκρούσεις, καθώς και τα δύο παιδιά θα μάθουν να μεγαλώνουν μαζί (το μεγάλο παιδί δεν θα έχει μνήμες ως μοναχοπαίδι –όταν ήταν εκείνο το κέντρο του σύμπαντος!). Έτσι, παραδείγματος χάριν, η μαμά δεν θα χρειάζεται να δώσει εξηγήσεις στο μεγάλο -18 μηνών!- παιδί γιατί τώρα πρέπει να θηλάσει το μωρό.
Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η «βρεφική φάση» του σπιτιού περνά μια και καλή. Όταν, δηλαδή, έχετε ήδη ένα μωρό, δεν χρειάζεται να αλλάξετε και πολλά για το δεύτερο. Έχετε έτσι κι αλλιώς καλύψει τις γωνίες στα έπιπλα, οι αλλαξιέρες είναι στρωμένες και, γενικώς, τα έχετε όλα έτοιμα! Η ένταση, φυσικά, είναι μεγάλη, ο ύπνος μπορεί να είναι πολύ λιγότερος και η κούραση έντονη, όμως αν έχετε βοήθεια, από το σύντροφό σας ή από γιαγιάδες και παππούδες όλα μπορεί να γίνουν πιο εύκολα. Μη διστάσετε, λοιπόν, να τη ζητήσετε!
Αδέρφια με μεγάλη διαφορά ηλικίας
Η αναμονή μερικά χρόνια, μέχρι να έρθει το δεύτερο μωρό, βοηθά πολλούς γονείς να… πάρουν μια ανάσα! Επιπλέον, με τη «μέθοδο» αυτή, τους δίνεται η ευκαιρία να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη του κάθε παιδιού ξεχωριστά. Πολλές μαμάδες υποστηρίζουν πως όταν το πρώτο παιδί είναι κάπως μεγάλο, π.χ. 4-5 ετών, έχουν την ευκαιρία να περνούν περισσότερο ποιοτικό χρόνο με το μωρό –ειδικά τις ώρες που το μεγάλο παιδί είναι στο σχολείο.
Μάλιστα, αν η διαφορά ηλικίας είναι αρκετά μεγάλη, το μεγάλο παιδί μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τους γονείς στη φροντίδα του μωρού, ενώ και το μωρό, με τη σειρά του, θα αναπτύξει αισθήματα θαυμασμού και λατρείας προς το μεγάλο αδερφάκι. Επιπλέον, στην περίπτωση της μεγάλης διαφοράς επίσης αποφεύγετε ζήλιες από το μεγάλο προς το μικρό παιδί, καθώς το πρώτο μπορεί να καταλάβει ότι το δεύτερο έχει κάποιες παραπάνω ανάγκες και ίσως χρειάζεται λίγο περισσότερο από τον χρόνο σας.
Άλλωστε, το να έχει κανείς δύο μικρά, συνομήλικα παιδιά, με τις ίδιες ανάγκες (π.χ. με πάνες!) ταυτόχρονα, δεν είναι εύκολη υπόθεση! Αντίθετα, ένα 4χρονο παιδί θα έχει ήδη μάθει να χρησιμοποιεί το γιογιό, όταν θα έρθει το νέο μωρό –καθώς και πολλά ακόμα πράγματα.
Η ιδανική διαφορά ηλικίας
Η καταλληλότερη διαφορά ηλικίας είναι αυτή των τριών χρόνων, όπως μας λέει η παιδοψυχολόγος του Mama365 κ. Μαρία Σαράντη. Ιδανικά η μητέρα θα μείνει έγκυος όταν το πρώτο της παιδί είναι 2,5 ετών έτσι ώστε η γέννηση του δεύτερου να είναι μέσα στον τρίτο προς τέταρτο χρόνο ζωής του πρώτου παιδιού. Ο λόγος για αυτό είναι ότι το πρώτο και μοναδικό μέχρι τότε παιδί κατά το δεύτερο προς τρίτο έτος της ζωής του περνάει το ναρκισσιστικό του στάδιο, δηλαδή την περίοδο της ζωής του που χρειάζεται όλη την προσοχή στραμμένη επάνω του, την κάθε επιβράβευση, και γενικά θέλει να πρωταγωνιστεί.
Σε αυτό στάδιο καλούνται οι γονείς να φροντίσουν το παιδί να πάρει όλη την προσοχή, έτσι ώστε να χτίσει γερή αυτοεκτίμηση για το μέλλον. Αν τώρα κατά την διάρκεια αυτού του σταδίου “κλέψει” την προσοχή ένα βρέφος θα υπάρχουν πολλές δυσκολίες στην σχέση των παιδιών λόγο φθόνου. Την στιγμή που για τον ψυχισμό του απαραίτητο είναι να γινόταν πρωταγωνιστής/στρια χάνει συναισθηματικά την μητέρα και αυτό δημιουργεί πρόβλημα. Σε αυτές τις περιπτώσεις παρατηρείται έντονη επιθετικότητα από το μεγαλύτερο στο μικρότερο παιδί και συνήθως υπάρχει η αίσθηση ότι το δεύτερο παιδί “έκλεψε” από το πρώτο την μητέρα.
Η άλλη επιλογή είναι η πολύ μικρή διαφορά ηλικίας. Δηλαδή το μωρό να έχει γεννηθεί πριν το δεύτερο έτος του πρώτου παιδιού ώστε όταν ξεκινήσει το ναρκισσιστικό στάδιο να υπάρχει ήδη το μοίρασμα.
Τελικά, τι έχει σημασία;
Οι περισσότεροι γονείς με περισσότερα του ενός παιδιά θα συμφωνήσουν, πάντως, πως τελικά ίσως να μην έχει τόσο μεγάλη σημασία η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας, καθώς τα παιδιά σε κάθε περίπτωση θα ωφεληθούν από τα αδέρφια τους, όσο μεγάλα ή μικρά κι αν είναι. Μεγαλύτερη σημασία έχει πότε ο άνδρας σας και εσείς νιώθετε έτοιμοι για ένα ακόμα παιδί –ή πότε θα σας εκπλήξει με τον ερχομό του! Άλλωστε, πολλές φορές δεν είναι καν στο χέρι του ζευγαριού να αποφασίσει πότε θα έρθει το δεύτερο παιδί, καθώς μια δεύτερη εγκυμοσύνη μπορεί να μην πραγματοποιηθεί όταν το ζευγάρι επιθυμεί, αλλά αργότερα, όταν δεν θα το περιμένει καν. Τα παιδιά είναι ευλογία –όποτε κι αν έρθουν, για καλό θα είναι!
Πηγή : http://www.nutrimed.gr