Το ουρικό οξύ είναι μια χημική ουσία που παράγεται στον οργανισμό από την διάσπαση των πουρινών. Οι πουρίνες είναι μέρος της χημικής δομής των γονιδίων μας και γονιδίων φυτών και ζώων και υπάρχουν σε όλα τα κύτταρα του σώματος και σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα.
Οι δύο σημαντικές πουρίνες που απαρτίζουν το DNA είναι η γουανίνη και η αδενίνη. Οι πουρίνες αθροίζονται στο σώμα λόγω ενδογενούς σύνθεσης και λόγω εξωγενούς χορήγησης μέσω τροφών (πχ. υπερκατανάλωση αλκοόλ, κρέατος, μανιταριών, οστρακοειδών). Το παραγόμενο από τις πουρίνες ουρικό οξύ αποβάλλεται κατά κύριο λόγο μέσω των νεφρών.
Η αύξηση του ουρικού οξέος είναι συχνό παθολογικό πρόβλημα σήμερα. Η αύξηση αυτή συχνά ανευρίσκεται σε check up ρουτίνας με δεδομένο ότι στα αρχικά στάδια η αύξηση του ουρικού οξέος δεν προκαλεί συμπτώματα.
Σε βάθος χρόνου ωστόσο η αυξημένη κάθαρση του ουρικού οξέος από τα νεφρά μπορεί να προκαλέσει συγκρίματα, λίθους και νεφρική βλάβη ενώ η καθίζηση των κρυστάλλων του ουρικού οξέος στις αρθρώσεις μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αρθρίτιδα.
Κατά τη σωστή ιατρική εξέταση και αξιολόγηση πρέπει να διερευνηθούν και να θεραπευθούν τα αίτια αύξησης του ουρικού οξέος (π.χ.
δυσμενής κληρονομικότητα, παχυσαρκία, αλκοόλ, αυξημένη διατροφική πρόσληψη πουρινών, υπέρταση, οξέωση, καρκινώματα).
Σήμερα χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά διατροφικά προγράμματα και φάρμακα πρόληψης και θεραπείας των επιπλοκών.