Ο διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από αύξηση του σακχάρου του αίματος. Η αύξηση αυτή αντανακλά ένα συνολικά διαταραγμένο μεταβολισμό του σακχάρου των λιπών και των πρωτεϊνών, όλων των βασικών δηλαδή υλικών που χρησιμοποιεί ο οργανισμός στην δομή και στις καύσεις του.
Ο ανώμαλος μεταβολισμός οδηγεί σε δυσλειτουργία οργάνων, αγγειοπάθεια και αυτόνομη νευροπάθεια μέσω ποικίλων παθοφυσιολογικών μηχανισμών, όπως είναι η αύξηση των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλυκοζυλίωσης, η ενεργοποίηση του μεταβολισμού της γλυκόζης μέσω της οδού της σορβιτόλης, η αύξηση παραγωγής διακυκλογλυκερόλης, η προαγωγή της εισόδου υποστρώματος στην οδό των εξοζαμινών, η αύξηση της τοπικής συγκέντρωσης αυξητικών παραγόντων. Οι παθοφυσιολογικές αυτές αλλοιώσεις προκαλούν ενδοθηλιακή και κυτταρική δυσλειτουργία, αλλοιώσεις στην λειτουργία ενδοκυττάριων πρωτεϊνών, μείωση της σύνθεσης οξειδίου του αζώτου, που αποτελεί σημαντική ουσία για την επίτευξη φυσιολογικής στύσης.
Η διαταραχή στην φυσιολογία της στύσης μπορεί να εκδηλώνεται ως αδυναμία ικανοποιητικής στύσης ή ως πλήρη ανδρική ανικανότητα. Εκδηλώσεις παλίνδρομης εκσπερμάτισης στον άνδρα είναι επίσης πιθανές.
Ο κίνδυνος αυξάνεται σε συνάρτηση με την διάρκεια της υπεργλυκαιμίας και τον βαθμό της κακής ρύθμισης. Σε πολλά άτομα η στυτική δυσλειτουργία γίνεται εμφανής μετά την πρώτη δεκαετία της υπεργλυκαιμίας. Στην ιατρική πράξη, επειδή ο διαβήτης συχνά εμφανίζει μακρά περίοδο χωρίς συμπτώματα και ο παθολογικός προληπτικός έλεγχος συχνά αμελείται στην Ελλάδα, η στυτική δυσλειτουργία είναι ήδη εγκατεστημένη τη στιγμή της διάγνωσης του διαβήτη, σε αρκετούς ασθενείς.
Τι πρέπει να ξέρουν τα άτομα με στυτική δυσλειτουργία και διαβήτη:
• Το κάπνισμα, η υψηλή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη, το μεταβολικό σύνδρομο επιδεινώνουν την κατάσταση.
• Η διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων σακχάρου και γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης είναι αναγκαία.
• Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική πρόληψη και θεραπεία για τη στυτική δυσλειτουργία του διαβήτη.