Το αυξημένο σάκχαρο αποτελεί ένα συχνό παθολογικό πρόβλημα στη σύγχρονη εποχή. Πάνω από το 10% των συνανθρώπων μας εμφανίζουν αυξημένο σάκχαρο, ενώ τα ποσοστά αυξάνουν δραματικά σε ηλικίες πάνω από 65 ετών. Παρά το γεγονός ότι η κακή κληρονομικότητα, η ορμονική ανεπάρκεια μιας βασικής ορμόνης, της ινσουλίνης, η χρήση ορισμένων φαρμάκων και ορισμένα υποκείμενα νοσήματα ευθύνονται για την παθολογική εκτροπή του σακχάρου σε αρκετές περιπτώσεις, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων που αντιμετωπίζουμε στην κλινική πράξη ευθύνεται κατά κύριο λόγο, μία συγκεκριμένη στάση ζωής και καθημερινότητας, που χαρακτηρίζεται από κακή διατροφή και καθιστική ζωή.
Ανεξαρτήτως αιτίου, ωστόσο, ο ανώμαλος μεταβολισμός του σακχάρου οδηγεί σε δυσλειτουργία οργάνων, αγγειοπάθεια και αυτόνομη νευροπάθεια μέσω ποικίλων παθοφυσιολογικών μηχανισμών, όπως είναι η αύξηση των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλυκοζυλίωσης, η ενεργοποίηση του μεταβολισμού της γλυκόζης μέσω της οδού της σορβιτόλης, η αύξηση παραγωγής διακυκλογλυκερόλης, η προαγωγή της εισόδου υποστρώματος στην οδό των εξοζαμινών, η αύξηση της τοπικής συγκέντρωσης αυξητικών παραγόντων. Οι παθοφυσιολογικές αυτές επιπτώσεις προκαλούν ενδοθηλιακή και κυτταρική δυσλειτουργία, αλλοιώσεις στην λειτουργία ενδοκυττάριων πρωτεϊνών, επιτάχυνση της αθηρωμάτωσης. Το οξείδιο του αζώτου, που αποτελεί σημαντική ουσία για την επίτευξη φυσιολογικής στύσης, μειώνεται.
Οι διαταραχές στη σεξουαλική λειτουργία του υπεργλυκαιμικού άνδρα περιλαμβάνουν αδυναμία ικανοποιητικής στύσης και εκδηλώσεις παλίνδρομης εκσπερμάτισης. Ο κίνδυνος εμφάνισης των διαταραχών αυξάνεται σε συνάρτηση με την διάρκεια της υπεργλυκαιμίας και τον βαθμό της κακής ρύθμισης. Στην πλειοψηφία των ατόμων εκδηλώνονται μετά την πρώτη δεκαετία της υπεργλυκαιμίας. Στην ιατρική πράξη, επειδή η υπεργλυκαιμία εμφανίζει μακρά περίοδο χωρίς συμπτώματα και ο παθολογικός προληπτικός έλεγχος συχνά αμελείται στην Ελλάδα, το σύμπτωμα της στυτικής δυσλειτουργίας σε αρκετές περιπτώσεις είναι ήδη εγκατεστημένο τη στιγμή της διάγνωσης του «αυξημένου σακχάρου του αίματος». Σύμφωνα με μελέτες 35 – 75% των διαβητικών ανδρών παρουσιάζουν μόνιμη στυτική δυσλειτουργία.
Τι πρέπει να ξέρουν τα άτομα με στυτική δυσλειτουργία και αυξημένο σάκχαρο:
o Η άριστη αποκατάσταση της υπεργλυκαιμίας με σωστή ιατρική αγωγή είναι απαραίτητη.
o Το κάπνισμα, η υψηλή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη επιδεινώνουν τα βλαπτικά αποτελέσματα του αυξημένου σακχάρου.
o Σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα για το πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας. Ορισμένα άτομα θα χρειαστούν επεμβατική (χειρουργική) αντιμετώπιση.