1. Το αυξημένο σάκχαρο ταυτίζεται με τον διαβήτη.
Το σωστό είναι ότι:
Ένας ασθενής μπορεί να πάσχει από αυξημένο σάκχαρο χωρίς όμως αυτό να είναι τόσο υψηλό ώστε να ευρίσκεται σε διαβητικά επίπεδα.
Τα φυσιολογικά επίπεδα του σακχάρου στο αίμα είναι 70-99 mg / dL κατά τη μέτρηση σε μικροβιολογικό εργαστήριο μετά από την κλασσική νυχτερινή νηστεία και λιγότερο από 140 mg / dL όταν πρόκειται για τυχαία μέτρηση ή μεταγευματικό σάκχαρο. Στον διαβήτη το σάκχαρο νηστείας είναι ≥ 126 mg / dL, το μεταγευματικό ή τυχαίο σάκχαρο ≥ 200 mg / dL.
Τα μη διαβητικά άτομα που πάσχουν από υψηλό σάκχαρο έχουν σάκχαρο νηστείας 100-125 mg / dL και μεταγευματικό ή τυχαίο σάκχαρο 141-199 mg / dL.
Τα άτομα με υψηλό σάκχαρο μπορεί να αναπτύξουν διαβήτη στο μέλλον ενώ όταν συντρέχουν και άλλοι παράγοντες (π.χ. μεταβολικό σύνδρομο, αυξημένη LDL χοληστερόλη, αυξημένη αρτηριακή πίεση), αποκτούν αυξημένο κίνδυνο προσβολής από καρδιαγγειακά επεισόδια, εγκεφαλικά επεισόδια, στυτική δυσλειτουργία, αγγειακά νοσήματα.
2. Το υψηλό σάκχαρο έχει ως αίτιο την κακή διατροφή και την παχυσαρκία.
Το σωστό είναι ότι:
Παρά το γεγονός ότι η παχυσαρκία και η πλούσια σε ζάχαρη κορεσμένα και trans λιπαρά διατροφή είναι η πιο συχνή αιτία αύξησης του σακχάρου του αίματος, πολλά νοσήματα και παθολογικοί παράγοντες επιδρούν στο μεταβολισμό του σακχάρου και ενδέχεται να ευθύνονται για την αύξησή του (π.χ. δυσμενής κληρονομικότητα, φάρμακα, σύνδρομο cushing κ.λπ.). Eπίσης πρέπει να σημειώσουμε ότι οι πάσχοντες από νεανικό διαβήτη, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, έχουν αυξημένο σάκχαρο λόγω ανεπαρκούς έκκρισης μίας ορμόνης, της ινσουλίνης και όχι λόγω κακής διατροφής.
3. Το αυξημένο σάκχαρο όταν βλάπτει τον οργανισμό προκαλεί συμπτώματα.
Το σωστό είναι ότι:
Το αυξημένο σάκχαρο διερευνάται σε προσυμπτωματικούς ελέγχους check up και δεν έχει συμπτώματα επί μακρόν. Μόνο σε μεταγενέστερα στάδια υπάρχουν συμπτώματα από τον διαβήτη όπως συχνουρία, πολυδιψία ή επιπλοκές από το αυξημένο σάκχαρο (π.χ. έμφραγμα μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο, στυτική δυσλειτουργία, νεφρική βλάβη, ανεπάρκεια ανοσοποιητικού συστήματος).
4. Εάν ένα άτομο δεν έχει συμπτώματα από το αυξημένο σάκχαρο δεν είναι ανάγκη να λάβει φάρμακα ή να τροποποιήσει την διατροφή του.
Το σωστό είναι ότι:
Πολλοί διαβητικοί αρνούνται να πάρουν φάρμακα ή να ακολουθήσουν διατροφικά προγράμματα επειδή δεν έχουν εμφανή συμπτώματα. Με δεδομένο ωστόσο τον ύπουλο χαρακτήρα της νόσου, όσο πιο πρώιμα στην περίπτωση του αυξημένου σακχάρου ληφθούν μέτρα τόσο μειώνεται ο κίνδυνος επικίνδυνων επιπλοκών.
5. Το υψηλό σάκχαρο διατροφικής αιτιολογίας πρέπει να αντιμετωπίζεται με σωστή διατροφή.
Το σωστό είναι ότι:
Παρά το γεγονός ότι η σωστή διατροφή σε συνδυασμό με την άσκηση είναι η βάση της αντιμετώπισης του αυξημένου σακχάρου διατροφικής αιτιολογίας, η κατάσταση περιπλέκεται όταν το άτομο δεν μπορεί να διαχειριστεί την λαιμαργία του ή όταν συνυπάρχουν και δευτεροπαθή αίτια (π.χ. φάρμακα). Όταν η ανταπόκριση στο συνδυασμό διαιτητικής αγωγής-φυσικών φαρμάκων εναλλακτικής ιατρικής είναι πτωχή, η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής είναι επιβεβλημένη.
6. Η εναλλακτική ιατρική δεν έχει θέση στην αντιμετώπιση της αυξημένου σακχάρου.
Το σωστό είναι ότι:
Ο συνδυασμός διαιτητικής αγωγής-φυσικών φαρμάκων εναλλακτικής ιατρικής παρουσιάζει υψηλή αποτελεσματικότητα σε περιπτώσεις διαβήτη αρχόμενων και ενδιάμεσων σταδίων καθώς και σε περιπτώσεις αυξημένου σακχάρου που δεν εκτείνεται σε διαβητικά επίπεδα. Εξαίρεση αποτελεί ο νεανικός ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης.
7. Η χορήγηση ινσουλίνης είναι μονόδρομος σε τελικά στάδια διαβήτη.
Το σωστό είναι ότι:
Η χορήγηση ινσουλίνης είναι μονόδρομος σε νεανικό ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη. Στη συντριπτική πλειοψηφία των υπόλοιπων περιπτώσεων διαβήτη περιλαμβανομένων των περιπτώσεων τελικού σταδίου, υπάρχουν αποτελεσματικά διατροφικά προγράμματα και αποτελεσματικά φαρμακευτικά σχήματα. Η χορήγηση ινσουλίνης είναι μονόδρομος σε επιλεγμένες περιπτώσεις.
8. Εάν ένα άτομο πάσχει από διαβήτη και είναι κάτω από 65 ετών δεν χρειάζεται να εμβολιαστεί για την γρίπη.
Το σωστό είναι ότι:
Ο διαβήτης είναι νόσημα που αλλοιώνει την ανοσολογική ετοιμότητα του σώματος. Οι διαβητικοί πρέπει να εμβολιάζονται κάθε έτος έναντι της γρίπης ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
9. Εάν το σάκχαρο νηστείας είναι υψηλό αλλά δεν εκτείνεται σε διαβητικά επίπεδα δεν υπάρχει διαβήτης.
Το σωστό είναι ότι:
Τα άτομα της κατηγορίας πρέπει να κάνουν μια ειδική δοκιμασία, την δοκιμασία ανοχής γλυκόζης, για να αποκλειστεί ο μεταγευματικός διαβήτης ο οποίος χαρακτηρίζεται από διαβητικά μεταγευματικά σάκχαρα και «μη διαβητικά» σάκχαρα νηστείας.
10. Για την ρύθμιση του σακχάρου τα δύο πιο σημαντικά μέτρα στην καθημερινότητα που πρέπει να τηρεί το άτομο που έχει αυξημένο σάκχαρο και δεν πάσχει από νεανικό διαβήτη είναι να μην τρώει γλυκά και σάλτσες.
Το σωστό είναι ότι:
Η τήρηση φυσιολογικού βάρους και η συστηματική άσκηση είναι τα δύο πιο σημαντικά μέτρα που πρέπει να τηρεί το άτομο με αυξημένο σάκχαρο.