Η οσφυϊκή δισκοκήλη είναι μια σχετικά συχνή πάθηση της σπονδυλικής στήλης στην περιοχή της μέσης. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι ένα ελαστικό «μαξιλαράκι» ανάμεσα σε δύο σπονδύλους και ο ρόλος του είναι να απορροφά τους κραδασμούς και να διευκολύνει τις κινήσεις. Με την πάροδο του χρόνου ο δίσκος φθείρεται και τελικά σε κάποιο σημείο εμφανίζεται μια ρωγμή, από όπου ένα μικρό μέρος βγαίνει και προβάλλει μέσα στον σπονδυλικό σωλήνα. Το τμήμα αυτό που προεξέχει είναι η δισκοκήλη.
Η νόσος εμφανίζεται συχνά σε νέους ανθρώπους, αλλά και στη μέση και μεγάλη ηλικία. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι πόνος στη μέση (οσφυαλγία) και το πόδι (ισχιαλγία), και ορισμένες φορές αδυναμία (παράλυση) και μούδιασμα του ποδιού.
Η διάγνωση ξεκινάει με το ιστορικό και την κλινική εξέταση της οσφύος (μέσης) και των κάτω άκρων. Στη συνέχεια, η διάγνωση επιβεβαιώνεται με την μαγνητική τομογραφία.
Το επεισόδιο διαρκεί συνήθως 4-6 εβδομάδες στη διάρκεια των οποίων τα συμπτώματα σταδιακά υποχωρούν. Για να περάσει ο πόνος μπορεί κανείς να δοκιμάσει απλά μέσα στο σπίτι (όπως το μασάζ και η θερμότητα) αλλά και φυσικοθεραπεία. Γενικώς πρέπει ο ασθενής να συνεχίσει να περπατάει όσο μπορεί και να μην καθηλώνεται στο κρεβάτι.
Αν ο πόνος δεν περνάει με απλά παυσίπονα και παρά την φυσικοθεραπεία, μπορεί κανείς να δοκιμάσει μία ένεση στην σπονδυλική στήλη.
Σε κάποιες περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι πιο σοβαρά δηλαδή είτε ο πόνος επιμένει, είτε το πόδι χάνει τη δύναμή του (παραλύει). Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται ειδική νευροχειρουργική επέμβαση
Με δύο λόγια τι είναι και πως αντιμετωπίζεται η οσφυϊκή δισκοκήλη;
Η οσφυϊκή δισκοκήλη είναι μία πάθηση στην οποία πιέζεται ένα ή περισσότερα νεύρα από ένα κομμάτι φθαρμένου δίσκου στη σπονδυλική στήλη. Εκδηλώνεται με πόνο και μούδιασμα στο πόδι. Η αντιμετώπιση είναι συνήθως συντηρητική, με ξεκούραση, φάρμακα και φυσικοθεραπεία. Σε ένα ποσοστό 5-10% ο πόνος είναι αφόρητος και επίσης προστίθεται μυϊκή αδυναμία (παράλυση) του ποδιού στα συμπτώματα. Στις περιπτώσεις αυτές η αντιμετώπιση είναι νευροχειρουργική, με τη μέθοδο της μικροδισκεκτομής.
Τι είναι ο δίσκος ;
Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι ένα ελαστικό «μαξιλαράκι» ανάμεσα σε δύο σπονδύλους. Επιτρέπει στη μέση να εκτελεί τις κινήσεις της (κάμψη, έκταση, στροφή, πλάγιες κινήσεις) χωρίς να καταπονείται, επειδή απορροφά τους κραδασμούς. Αποτελείται από ένα σκληρό περίβλημα και το εσωτερικό του, που είναι ελαστικό και περιέχει πολύ νερό (σαν τσίχλα).
Τι σημαίνει «φθορά του δίσκου» ;
Με την πάροδο του χρόνου, ο δίσκος χάνει ένα μέρος του νερού που περιέχει και αφυδατώνεται. Άρα χάνει την ελαστικότητά του και μειώνεται το ύψος του. Το περίβλημά του εμφανίζει σταδιακά ρήξεις («σκάει» κατά τόπους) και το εσωτερικό του βγαίνει από το περίβλημα και πιέζει τα νεύρα. Αυτό μπορεί να συμβεί μετά από μία απότομη κίνηση (όπως όταν κάποιος σηκώνει ένα βάρος) ή και μετά από χρόνια καταπόνηση της μέσης.
Τι είναι η δισκοκήλη;
Ο όρος κήλη σημαίνει την έξοδο (ή αλλιώς την προβολή) του δίσκου μέσα στο σπονδυλικό σωλήνα και πίεση πάνω σε ένα ή περισσότερα νεύρα. Η κήλη μπορεί να συμβεί στον αυχένα, ή στην οσφύ (μέση) και πολύ σπανιότερα στη θωρακική μοίρα.
Μπορούμε να παρομοιάσουμε αυτό που συμβαίνει με τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, με ένα σωληνάριο με οδοντόκρεμα. Όταν το σωληνάριο είναι κλειστό, πιέζοντας στη μία μεριά, η οδοντόκρεμα μετακινείται στην άλλη πλευρά, λόγω της ελαστικής της υφής. Αν τρυπήσουμε το σωληνάριο με ένα καρφί και πιέσουμε, θα βγει μια ποσότητα από την οδοντόκρεμα, που δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Έτσι ακριβώς γίνεται με το ελεύθερο κομμάτι δίσκου : βγαίνει από το περίβλημα (ινώδης δακτύλιος) και πιέζει τα νεύρα, αλλά δεν μπορεί να γυρίσει πίσω.
Με ποιες εξετάσεις μπαίνει η διάγνωση της οσφυϊκής κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου ;
Η διάγνωση σχεδόν πάντα μπαίνει από το ιστορικό και τη νευρολογική εξέταση της οσφύος και των κάτω άκρων. Η επιβεβαίωση γίνεται με αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Σε σπάνιες περιπτώσεις θα χρειαστεί νευροφυσιολογικός έλεγχος.
Πως αντιμετωπίζεται η οσφυϊκή κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου ;
Η αντιμετώπιση της δισκοκήλης στη μέση είναι καταρχήν συντηρητική (δηλαδή χωρίς χειρουργείο) Αυτό είναι αρκετό στο 90% των ασθενών. Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει :
1.ξεκούραση στο κρεβάτι: μόνο για 2-3 μέρες. Περισσότερες ημέρες μάλλον κακό κάνουν παρά καλό
2.αποφόρτιση της σπονδυλικής στήλης: μη σηκώνετε βάρη, μη σκύβετε, μη στρίβετε. Μην περνάτε πολλή ώρα στην καθιστή θέση ή στο τιμόνι του αυτοκινήτου
3.δραστηριότητα: μπορείτε να περπατάτε όσο δεν σας ενοχλεί. Η κολύμβηση με χαλαρό ρυθμό είναι η καλύτερη άσκηση, αρκεί το νερό να μην είναι κρύο. Το κολυμβητήριο είναι μία ιδανική λύση.
4.μία απλή ζώνη για λίγες ημέρες μπορεί να φανεί χρήσιμος.
5.φάρμακα: ξεκινήστε πάντα από τα πιο απλά. Παρακεταμόλη είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με μυοχαλαρωτικά και ηρεμιστικά πχ κωδεΐνη. Δοκιμάστε τις μέγιστες δόσεις που αναγράφονται στο χαρτί του φαρμάκου. Αν δεν είναι αρκετά, δοκιμάστε τα αντιφλεγμονώδη, πάντα σε συνδυασμό με ένα φάρμακο για το στομάχι. Για ακόμα πιο μεγάλη ανακούφιση, υπάρχουν ενδομυϊκές ενέσεις των παραπάνω φαρμάκων. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, μπορεί να βοηθήσει η κορτιζόνη σε χορήγηση λίγων ημερών. Τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται με συνταγή ιατρού : κάθε φάρμακο έχει ενδείξεις και παρενέργειες.
6.φυσικοθεραπεία: με συνεννόηση με το φυσίατρο ή το φυσικοθεραπευτή.
7.Κινησιοθεραπεία: με μεθόδους τύπου Mc Kenzie για υποχώρηση των συμπτωμάτων και ενδυνάμωση του κορμού (κοιλιακοί-ραχιαίοι) στη συνέχεια.
Πότε έχει ένδειξη η νευροχειρουργική αντιμετώπιση;
Η νευροχειρουργική επέμβαση έχει ένδειξη :
• όταν ο πόνος είναι αφόρητος και δεν αντιμετωπίζεται με συντηρητικά μέσα
• όταν έχει αρχίσει και παραλύει το πόδι. Χρειάζεται χειρουργείο τις επόμενες ημέρες.
• στην περίπτωση της ιππουριδικής συνδρομής. Σ’ αυτή την περίπτωση, το χειρουργείο πρέπει να γίνεται ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ.
Πηγή : http://fitnet.gr/