Ποιος είναι άραγε ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας;
Ιδού το ερώτημα που ταλαιπωρεί την επιστημονική κοινότητα εδώ και δεκαετίες. Γνωρίζουμε καλά ότι για την απώλεια βάρους πρέπει να εστιάσουμε στην επίτευξη αρνητικού ισοζυγίου ενέργειας. Οι θερμίδες, δηλαδή, που προσλαμβάνουμε από τη διατροφή να είναι λιγότερες σε σχέση με αυτές που δαπανούμε μέσω της σωματικής δραστηριότητας ή για να επιτελέσει ο οργανισμός τις βασικές του λειτουργίες. Γνωρίζετε όμως ότι η δίαιτα χρειάζεται και σωστό… «timing»;
Σε πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Murcia στην Ισπανία, οι ερευνητές θέλησαν να διερευνήσουν αν το χρονοδιάγραμμα των γευμάτων μας μπορεί να επηρεάσει την απώλεια βάρους. Στην εν λόγω μελέτη, λοιπόν, συμμετείχαν 420 υπέρβαροι και παχύσαρκοι Ισπανοί και των δύο φύλων οι οποίοι κατά τη διάρκεια της παρέμβασης (που κράτησε 20 εβδομάδες) παρακολούθησαν εβδομαδιαίες συνεδρίες οι οποίες είχαν σα στόχο την απώλεια βάρους και εστίαζαν σε 4 τομείς: διαιτητική παρέμβαση με γνώμονα τη μεσογειακή διατροφή, διατροφική εκπαίδευση, σωματική δραστηριότητα και γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία. Η διατροφή των εθελοντών αξιολογήθηκε τόσο στην αρχή, όσο και κατά τη διάρκεια της παρέμβασης. Οι ερευνητές έχοντας ως βάση ότι το κύριο, μεγάλο γεύμα των Μεσογειακών λαών είναι το μεσημεριανό (40% της συνολικής ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης) χώρισαν τους εθελοντές σε δύο ομάδες. Σε αυτούς που το κύριο γεύμα τους ήταν πριν τις 3μμ (early eaters) και σε αυτούς που το κύριο γεύμα τους ήταν μετά τις 3μμ (late eaters).
Το εντυπωσιακό, ήταν ότι, αν και οι δύο ομάδες έχασαν βάρος, αυτοί που έτρωγαν αργά το μεσημεριανό τους γεύμα έχασαν σημαντικά λιγότερο βάρος (7,7 κιλά κατά μέσο όρο) σε σχέση με αυτούς που έτρωγαν νωρίς (9,9 κιλά κατά μέσο όρο).Παράλληλα, οι late eaters παρουσίασαν πιο αργό ρυθμό απώλειας βάρους από την 5η εβδομάδα της παρέμβασης και μετά. Επίσης, ένα από τα γονίδια που σχετίζεται με την παχυσαρκία ήταν σημαντικά πιο συχνό σε αυτούς που γευμάτιζαν αργά. Ωστόσο, δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές σε άλλους βιοδείκτες (συμπεριλαμβανομένων των ενεργειακών δαπανών, της λεπτίνης, της γκρελίνης, της γλυκόζης, των λιπιδίων του πλάσματος και της διάρκειας του ύπνου).
Οι παρατηρούμενες διαφορές αναφορικά με την απώλεια βάρους μεταξύ των 2 ομάδων προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στους ερευνητές, αφού δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στη συνολική πρόσληψη ενέργειας ή στην ενεργειακή δαπάνη μεταξύ των late και των early eaters.
Η μελέτη αυτή είναι η πρώτη προοπτική μελέτη, με μεγάλη δηλαδή διάρκεια, η οποία δείχνει ότι δεν έχει σημασία μόνο το πόσο και τι τρώμε αλλά και το πότε! Αν και απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να επιβεβαιώσουν τα συγκεκριμένα αποτελέσματα, φαίνεται ότι κατά το σχεδιασμό ενός προγράμματος διατροφής πέρα από την πρόσληψη θερμίδων και την κατανάλωση ενέργειας, ίσως να πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας και τη χρονική στιγμή της πρόσληψης τροφής.
Πηγή : http://www.nutrimed.gr